Την εικόνα την συμπληρώνει η απόφαση της διοίκησης της ΔΕΗ να παρακρατεί με δόσεις τα ημερομίσθια των υπαλλήλων της για τις ημέρες της απεργίας. Με διάφορα τέτοια κόλπα φαίνεται ότι συντηρούν χωρίς ουσιαστικό κόστος για τους ίδιους τις απεργίες τους οι υπάλληλοι του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα περιλαμβανομένων και των ΟΤΑ. Αλλά τότε δεν πρόκειται για απεργίες στις οποίες καταφεύγουν ως έσχατη λύση οι εργαζόμενοι για να υπερασπισθούν δικαιώματα και καλύτερες αμοιβές, έστω και με θυσίες, αλλά για…διακοπές μετά αποδοχών. Ή όχι; Που φυσικά τέτοιες δυνατότητες για τους απασχολούμενους στον ιδιωτικό τομέα.
Ολα αυτά, μικρή σημασία έχουν και θα έχουν, αν καταρρεύσει το διεθνές σύστημα, αν καταρρεύσει το ευρωπαϊκό σύστημα και αν καταρρεύσει η Ελλάδα. Αλλά και να την γλυτώσουν κατά κάποιο τρόπο όλα αυτά τα συστήματα ο δημόσιος τομέας δεν μπορεί να διατηρηθεί όπως ήταν. Δεν γίνεται να μιλούν οι συνδικαλιστές για λευκές απεργίες και κινητοποιήσεις που θα αποτρέπουν την είσπραξη των φόρων, ή ακόμη και να κηρύσσουν ανέξοδες για τους ίδιους απεργίες. Δεν γίνεται.
Άγγελος Στάγκος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr