Ο Γ. Παπανδρέου κατάφερε χθες να επιβιώσει πολιτικά, παρ' όλο που δύο βουλευτές του κόμματός του, οι Φλωρίδης και Νασιώκας παραιτήθηκαν από το αξίωμά τους, ενώ για κάποιο διάστημα, γύρω στο μεσημέρι, φάνηκε ότι στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ θα αντιμετώπιζε σφοδρές επιθέσεις και από αρκετούς άλλους. Τελικά ξεπέρασε τις δυσκολίες καθώς οι επιθέσεις εναντίον του προσώπου του ήταν λιγότερες και ηπιότερες του αναμενομένου, όχι τόσο γιατί επανέκτησε την εμπιστοσύνη του συνόλου των βουλευτών του, αλλά γιατί η συγκυρία των τρομακτικών δυσκολιών που αντιμετωπίζει η χώρα, οι ισορροπίες μεταξύ των "δελφίνων" και το αίσθημα επιβίωσης, άλλαξαν το κλίμα.
Η εκτίμηση όμως ότι το μέλλον δεν ανήκει πολιτικά στον Γ. Παπανδρέου παραμένει. Η θητεία του ως πρωθυπουργού τους 20 μήνες, αλλά και προηγουμένως ως αρχηγού του ΠΑΣΟΚ από το 2004, ανέδειξε πολύ μεγάλες αδυναμίες. Αδυναμίες στις επιλογές συνεργατών, στην οργάνωση του κόμματος και της κυβέρνησης, στην επιβολή πειθαρχίας, στην επικοινωνία, στην διευκρίνηση στόχων, στο διάβασμα καταστάσεων, στην πρόληψη κινδύνων, στη χρησιμοποίηση του χρόνου, στη γνώση δεδομένων, ακόμη και στην υλοποίηση πολιτικής. Τα προτερήματά του είναι ο κοσμοπολιτισμός του, που βοήθησε ιδιαίτερα μέχρι τώρα στις επαφές του με ξένους ηγέτες, η αντίληψη ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να προχωρήσει άλλο στο πλαίσιο του προηγούμενου μοντέλου και η επιμονή του.
Αν μπουν στη ζυγαριά τα μεν και τα δε, αυτή οπωσδήποτε θα γείρει προς την πλευρά των μειονεκτημάτων. Επομένως με αυτή την έννοια, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς γιατί άραγε η χώρα δεν θα έπρεπε να πάει τώρα σε εκλογές και να αλλάξει κυβέρνηση. Ίσως και να έπρεπε, αλλά υπάρχουν και ορισμένα επιχειρήματα περί του αντιθέτου. Πρώτον, γιατί λόγω της απίστευτα δύσκολης συγκυρίας και του περιορισμένου χρόνου, οι εκλογές ενδεχομένως να αποδειχθούν καταστροφικές, ιδιαίτερα αν δεν προκύψει από αυτές αυτοδύναμη κυβέρνηση. Δεύτερον, γιατί είναι φανερό ότι οι ευρωπαίοι δανειστές δεν εμπιστεύονται (τουλάχιστον όχι ακόμη) τον Α. Σαμαρά και δεν υιοθετούν τις προτάσεις του, γεγονός που το έχει καταλάβει πλέον και ο ίδιος, όπως προκύπτει από τη χθεσινή ομιλία προς τους νεοδημοκράτες βουλευτές.
Είναι σαφές ότι οι παραπάνω απόψεις υπαγορεύονται από τον τρόμο της χρεοκοπίας της χώρας και όχι από την ατράνταχτη πεποίθηση ότι η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπό τον Γ. Παπανδρέου θα πετύχει την διάσωση, ενώ μία κυβέρνηση της Ν.Δ. υπό τον Α. Σαμαρά θα μας έριχνε οπωσδήποτε στα τάρταρα. Εκείνο όμως που προέχει είναι η αντιμετώπιση της πραγματικότητας, ο ανταγωνισμός με το χρόνο και οι αρμονικές σχέσεις με τους ευρωπαίους δανειστές μας. Μήπως και σωθούμε, κάτι εξαιρετικά δύσκολο όπως διαγράφονται τα πράγματα. Μετά βλέπουμε...και πάντως θα είναι σχετικά αδιάφορο αν στην εξουσία θα βρίσκεται ο Γ. Παπανδρέου (απίθανο), ο Α. Σαμαράς (πιθανό), ή οποιοσδήποτε άλλος.
Άγγελος Στάγκος [email protected] Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr