Ωστόσο, είναι φανερό ότι η κυβέρνηση έχει κολώσει, δείχνει αμηχανία και απροθυμία και γενικά έχει επιστρέψει στο καμαρωτό σημειωτόν. Δεν προωθεί τίποτα, δεν κινητοποιεί το κρατικό μηχανισμό, που ούτως ή άλλως, αποδεικνύει συνεχώς πόσο άχρηστος είναι και γενικά τα έχει χαμένα. Τα χρονοδιαγράμματα δεν τηρούνται και οι στόχοι δεν επιτυγχάνονται. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι τα πράγματα χειροτερεύουν μέρα με τη μέρα. Αυτό το διαπιστώνουμε όχι μόνο στο μέτωπο της οικονομίας, αλλά και στο μέτωπο της καθημερινότητας. Οι πληροφορίες μάλιστα επιμένουν ότι πολλοί υπουργοί έχουν πάψει να ενδιαφέρονται και η μοναδική τους φροντίδα είναι να βγουν σχετικά αλώβητοι για να συνεχίσουν την επόμενη ημέρα. Λες και θα υπάρχει επόμενη ημέρα γι΄ αυτούς αν η χώρα καταρρεύσει…

Αυτά που διαπιστώνουμε εμείς τα διαπιστώνουν και μάλιστα από πρώτο χέρι και τα στελέχη της Τρόϊκας, τουλάχιστον τα κατώτερα που λειτουργούν αυστηρά ως τεχνοκράτες. Οι αναφορές τους στους ανωτέρους τους είναι φωτιά και λαύρα, χωρίς να αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας. Στην πραγματικότητα, ό,τι θα γίνεται από εδώ και εμπρός και να δούμε μέχρι πότε, θα χαρακτηρίζεται από πολιτικές αποφάσεις και όχι από οικονομικό ορθολογισμό. Ήδη είναι σαφές ότι οι εταίροι, τα στελέχη του ΔΝΤ και της ΕΚΤ νοιώθουν αμηχανία μπροστά στην πεισματική άρνηση αυτής της χώρας να σωθεί. Έχουν φτάσει στο συμπέρασμα ότι δεν το θέλουν ούτε οι πολιτικοί, παρά τα όσα λένε, αλλά ούτε και η κοινωνία! Από τους πρώτους λείπει η γνώση και η τόλμη, η δεύτερη συνεχίζει να συμπεριφέρεται σαν να μην αντιλαμβάνεται την κατάσταση.

Αυτή είναι η αλήθεια και είναι εξαιρετικά δυσάρεστο να μην μπορούμε να βρούμε ίχνος αισιοδοξίας και να είμαστε αναγκασμένοι να διοχετεύουμε συνεχώς στον κόσμο (εμείς οι επαγγελματίες αναλυτές) μεγάλες δόσεις απαισιοδοξίας. Μακάρι να αποδειχθεί ότι κάνουμε λάθος, αλλά όλα δείχνουν σήμερα ότι η μπάλα έχει χαθεί. Εκτός και αν γίνει το θαύμα στο οποίο πολλοί ελπίζουν.

Άγγελος Στάγκος

[email protected]