Εδώ που τα λέμε, ούτε η σημερινή κυβέρνηση έχει κάνει μεγάλες προσπάθειες για να συνεννοείται ή να ενημερώνει τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Το θυμάται όποτε φτάνει σε αδιέξοδο, ή αναμένει κάποιες αποφάσεις από την πλευρά των Βρυξελλών και τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις. Έτσι κάνει και τώρα και πραγματικά δεν είναι εύκολο να φανταστεί κανείς τι καινούργιο έχει να πει ο Γ. Παπανδρέου στους συνομιλητές τους, αν και ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε τελείως σίγουροι. Πάντως συναίνεση αποκλείεται να εξασφαλίσει, τουλάχιστον περισσότερη από αυτή που του προσφέρει ο Α. Σαμαράς ζητώντας επιμήκυνση στην αποπληρωμή του δανείου από τον Μηχανισμό Στήριξης, ή μείωση των επιτοκίων. Σιγά δηλαδή την συναίνεση, λες και μπορεί να υπάρχει έλληνας που να μην θέλει αυτά τα δύο πράγματα.

Ωστόσο, ενώ σε πολλές άλλες χώρες θα ήταν αδιανόητο να μην τα λένε κυβέρνηση και αντιπολίτευση σε εξαιρετικές περιστάσεις όπως αυτή που ζούμε τον τελευταίο χρόνο, στην Ελλάδα θεωρείται σχεδόν αυτονόητο να μην υπάρχει ούτε η ελάχιστη συνεννόηση. Το βλέπουμε στις σχέσεις κυβέρνησης και Νέας Δημοκρατίας και βλέπουμε επίσης ότι τα αντιπολιτευόμενα κόμματα  σχεδόν εύχονται να αποτύχει η κυβέρνηση. Ακόμη και στη σημερινή συγκυρία που η αποτυχία της κυβέρνησης ισοδυναμεί με καταστροφή για τη χώρα. Πρόκειται για κουλτούρα που έχει διαχρονικά προκαλέσει πολλά δεινά, αλλά είναι αδύνατον στους έλληνες πολιτικούς να απαλλαγούν από αυτήν.

Για να ξαναγυρίσουμε όμως στη συνάντηση της Τρίτης, ενώ δεν αναμένεται να πει τίποτα καινούργιο ο Γ. Παπανδρέου στους άλλους αρχηγούς, μην το δένετε κα κόμπο. Θα μπορούσε ας πούμε να τους πληροφορήσει πως θα αντιδράσει αν οι γερμανοί και οι άλλοι επιμείνουν μέχρι το τέλος να μην χαμηλώσουν τα επιτόκια, ή να τα χαμηλώσουν μόνο για την Ιρλανδία   και όχι για λόγου μας. Είναι νωρίς ακόμη για να έχει πάρει κάποια σχετική απόφαση, αλλά δεν αποκλείεται εντελώς να θελήσει να τους βολιδοσκοπήσει.

Άγγελος Στάγκος

[email protected]