Εκείνο ίσως που δεν έχει τονισθεί αρκετά είναι τι σημαίνει χρεοκοπία στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, δηλαδή με νόμισμα το ευρώ. Φαίνεται ότι κανείς , ή ελάχιστοι έχουν ξεκάθαρη άποψη για το ζήτημα. Ακόμη και ο σκληρός Βέμπερ, ο Πρόεδρος της Μπούντεσμπανκ, ο ομολογεί ότι δεν είναι ξεκάθαρο τι σημαίνει χρεοκοπία ενός κράτους-μέλους της Οικονομικής και Νομισματικής ΄Ενωσης και ποιες θα είναι οι συνέπειες για ολόκληρη την Ευρωζώνη. Εκείνο που αντιλαμβανόμαστε είναι ότι το άμεσο αποτέλεσμα της πτώχευσης είναι η στάση πληρωμών. Δηλαδή το κράτος που πτωχεύει σταματά να πληρώνει μισθούς, συντάξεις, πιστωτές, προμηθευτές και όλους τέλος πάντων που έχουν να λαμβάνουν χρήματα από αυτό.

Από εκεί και πέρα όμως τι γίνεται; Μπορεί να συνεχίσει να πορεύεται το χρεοκοπημένο κράτος μέσα στη ζώνη του ευρώ ή θα αναγκαστεί να την εγκαταλείψει και να γυρίσει στο εθνικό του νόμισμα; Ο Σόϊμπλε, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών ξορκίζει μία τέτοια πιθανότητα , αλλά μπορεί να αποκλεισθεί; Και με ποια διαδικασία θα γίνει κάτι τέτοιο, αφού δεν προβλέπεται από τις συνθήκες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και της Ευρωζώνης. Πάντως, επιστροφή στο εθνικό νόμισμα είναι βέβαιο ότι σημαίνει και άμεση υποτίμησή του, που με την πάροδο του χρόνου θα ακολουθήσουν και άλλες διαδοχικές υποτιμήσεις, ή όχι; Αλλά τότε πως θα πληρώνει τις εισαγωγές του σε ξένο νόμισμα, δηλαδή σε ευρώ ή δολάρια; Κυρίως, πώς θα πληρώνει τα χρήματα που χρωστάει σε ξένο νόμισμα, εκτός και αν πει «βαράω κανόνι και δεν πληρώνω μία στον αιώνα τον άπαντα». Όμως αν ξαναχρειαστεί δανεικά που θα τα βρει, αφού οι αγορές θα είναι πια ερμητικά κλειστές για πολλά χρόνια;

Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι το θέμα είναι πολύπλοκο, αλλά σίγουρα τίποτα καλό δεν προκύπτει από μία πτώχευση. Ωστόσο, για να μην ανησυχείτε άδικα και σας πιάνει σύγκρυο δεν εννοούμε ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει το φάσμα της πτώχευσης. Την Γερμανία εννοούμε…