Επιπλέον, είναι γνωστό ότι λείπει η οργάνωση από το κράτος ώστε να μπορέσει στοιχειωδώς να ανταποκριθεί στην πρόκληση της πλημμυρίδας των απελπισμένων που φτάνουν εδώ με διάφορους τρόπους. Και βέβαια υπάρχουν πάντα και οι έλληνες που είτε προσπαθούν να επωφεληθούν από την κατάσταση, εκμεταλλευόμενοι τους δυστυχείς, είτε θεωρούν ότι η Ελλάδα πρέπει να προσφέρει θαλπωρή στους κατατρεγμένους όλης της γης, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Αυτοί οι τελευταίοι είναι που επωφελήθηκαν από την ύπαρξη του πανεπιστημιακού ασύλου για να φέρουν σε αμηχανία, όχι μόνο τις πρυτανικές αρχές της Νομικής Σχολής, αλλά ολόκληρης της κυβέρνησης. Δεν έχει νόημα πια να επισημάνουμε ότι η διατήρηση του πανεπιστημιακού ασύλου εξυπηρετεί σήμερα αποκλειστικά και μόνο την διαφόρων μορφών παραβατικότητα και επομένως πρέπει να καταργηθεί. Οι αποδείξεις ότι το εκμεταλλεύονται πολλοί για να αποφύγουν την αστυνομία και την επιβολή του νόμου είναι πολλές και διαχρονικές. Μεγαλύτερη όμως σημασία ίσως έχει ότι αυτή είναι η δεύτερη εκδήλωση, μετά τη μαζική προσευχή στα προπύλαια του πανεπιστημίου, που δείχνει ότι οι μετανάστες στη χώρα μας οργανώνονται και διεκδικούν. Προς το παρόν ειρηνικά, αργότερα όμως;

Το χειρότερο είναι ότι υπάρχουν ντόπιες δυνάμεις που βοηθούν στην οργάνωσή τους και το ομολογούν, ενώ από την άλλη πλευρά οι κρατικές υπηρεσίες κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Πως είναι δυνατόν 300 άτομα να ξεκινήσουν σαν ομάδα από τα Χανιά της Κρήτης και να κάνουν κατάληψη στη Νομική Σχολή της Αθήνας, χωρίς η Αστυνομία να αντιληφθεί τίποτα; Πως είναι επίσης δυνατόν να μην επιχειρήσει να αντιδράσει (όχι ασκώντας βία, αλλά πειθώ) αν το είχε αντιληφθεί; Και τι θα γίνει τώρα αν οι ακραίοι της άλλης πλευράς, που έχουν ήδη οργανωθεί και βρει συμπαράσταση στον Άγιο Παντελεήμονα επιχειρήσουν να μπουν και αυτοί στη Νομική για να επιτεθούν στους μετανάστες και τους προστάτες τους;

Για όλους τους λόγους που αναφέρθηκαν πιο πάνω, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να μην τελειώσει ειρηνικά αυτή η υπόθεση. Και αν δεν τελειώσει ειρηνικά, θα γίνει η αφορμή να ζήσουμε αγριότητες από τώρα και στο εξής. Ο Θεός να βάλει το χέρι του, αλλά μαζί με τον Θεό θα πρέπει να λογικευθούν και οι άνθρωποι και αυτό ενδεχομένως να αποδειχθεί ακόμη πιο δύσκολο στην Ελλάδα του παραλογισμού και της ανικανότητας!