Ο δεύτερος γύρος των αυτοδιοικητικών εκλογών είχε επιβεβαιώσεις και ανατροπές και πάντως, όσοι προσπαθούσαν μανιωδώς να προσδώσουν πολιτικο-κομματικό χαρακτήρα σε αυτούς, θα πρέπει τα τελικά αποτελέσματα να τους κάνουν πιο συγκρατημένους. Ναι μεν η κυβέρνηση έχει χάσει πόντους, αλλά η Νέα Δημοκρατία δεν δικαιούται με τίποτα να πανηγυρίζει. Αν επικεντρωθούμε στις εντυπώσεις, το ΠΑΣΟΚ κέρδισε οκτώ περιφέρειες και οι δύο μεγαλύτεροι δήμοι της χώρας πήγαν σε υποψηφίους που εκείνο στήριξε, η Ν.Δ. κέρδισε πέντε περιφέρειες και από μεγάλους δήμους τον Πειραιά.

Χθες μάλιστα όταν φάνηκε ότι τα αποτελέσματα δεν θα ήταν ευνοϊκά για την ίδια, η Ρηγίλλης έλεγε ότι τα πολιτικά μηνύματα δόθηκαν από το λαό στον πρώτο γύρο, ενώ όλη την τελευταία εβδομάδα ζητούσε από τους ψηφοφόρους να αποτελειώσουν το έργο που είχαν αρχίσει την πρώτη Κυριακή, δηλαδή να ψηφίσουν κατά της κυβέρνησης στη βάση της απόρριψης του Μνημονίου. Πάντως, ο Α. Σαμαράς απέφυγε  τις αντιμνημονιακές κορώνες, ή μάλλον δεν αναφέρθηκε στις χθεσινές δηλώσεις του στο Μνημόνιο και αυτό κάτι λέει.

Από την πλευρά της η κυβέρνηση, ή τουλάχιστον κάποια στελέχη της, δείχνουν τώρα να καταλαβαίνουν ότι θα πρέπει να ανοιχθεί η κυβέρνηση, να προσπαθεί να απλώσει το χέρι, να βάλει κάποιες βάσεις συναίνεσης. Ήδη χθες ο πρωθυπουργός έκανε μία στροφή. Μίλησε για καθαρή τριετία που έχει μπροστά της η κυβέρνηση προσπαθώντας να δείξει ότι πήρε την εμπιστοσύνη του λαού και ξορκίζοντας τις πρόωρες εκλογές. Ακόμη περισσότερο μίλησε ανάγκη  μεγάλης συμμαχίας δυνάμεων για συμμετοχή όλων, για διάλογο και ότι δεν περισσεύει κανείς.

Παράλληλα όμως η κυβέρνηση είναι απαραίτητο να διακρίνει  ότι στις μεγάλες πόλεις οι εκτός ΠΑΣΟΚ υποψήφιοι στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, ο Γ. Καμίνης και ο Γ. Μπουτάρης, τα πήγαν περίφημα, ενώ οι κομματικοί στον Πειραιά και την Πάτρα, οι Γ. Μίχας και Δ. Κατσικόπουλος, έχασαν καθαρά. Ο πρώτος από νεοδημοκράτη υποψήφιο, ο δεύτερος από «αντάρτη» του ΠΑΣΟΚ που τον υποστήριξαν και άλλες δυνάμεις.

Συγκεκριμένα τώρα, ο Γ. Καμίνης έκανε την μεγάλη έκπληξη, σε ένα παραδοσιακά νεοδημοκρατικό δήμο. Και έκανε την έκπληξη για τρεις βασικούς λόγους: ο πρώτος είναι ότι ο Ν. Κακλαμάνης αποδείχθηκε ένας εξαιρετικά κακός δήμαρχος και ιδιαίτερα αντιπαθής σαν (πολιτικό) πρόσωπο, δεύτερον, γιατί η αποχή ήταν τεράστια (μεγαλύτερη από τον πρώτο γύρο) όχι μόνο γιατί πολλοί δημότες αδιαφόρησαν, αλλά και γιατί εκτός από τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ απείχαν και πολλοί της Νέας Δημοκρατίας που δεν μπορούν να μυρίσουν τον απερχόμενο δήμαρχο και τρίτον γιατί τον Γ. Καμίνη τον στήριξαν άνθρωποι από όλα τα στρώματα και όλα τα χρώματα. Τώρα, η Ν.Δ. προσπαθεί να ρίξει την ευθύνη της ήττας στον Ν. Κακλαμάνη και ο Ν. Κακλαμάνης στη Ν.Δ., οπότε θα υπάρξει θέμα.

Στη Θεσσαλονίκη κάπως αντίστοιχα συμπεριφέρθηκαν οι δημότες. Εκεί, όχι γιατί ο Κ. Γκιουλέκας είναι ιδιαίτερα αντιπαθής. ΄Αλλωστε δεν ήταν ο δήμαρχος τα περασμένα χρόνια, ήταν όμως ο συνεχιστής του καθεστώτος που δημιούργησαν οι εκλεκτοί της Νέας Δημοκρατίας εδώ και πολλά χρόνια σε ένα δήμο με συντηρητικό πληθυσμό. Το γεγονός ότι το καθεστώς σείστηκε συθέμελα δείχνει πόσο ισχυρή ήταν η επιθυμία για μία αλλαγή από τους μισούς  ψηφοφόρους, ιδιαίτερα τους νεότερος. Θα πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι ο Γ. Μπουτάρης είχε απέναντί του τον Μητροπολίτη και την Έκκλησία σε μία πόλη όπου η παρουσία της είναι σχεδόν καταλυτική. Το πρόβλημά του θα είναι ότι ο Άνθιμος θα συνεχίσει την αντιπαράθεση, το ίδιο θα κάνει και ο απερίγραπτος (φάνηκε και από τις χθεσινές δηλώσεις του) Π. Ψωμάδης που θα το παίζει «Μεγαλέξανδρος»…

Στον Πειραιά ο Γ. Μίχας δεν τα κατάφερε, κυρίως γιατί ο ίδιος δημιούργησε αντιπαλότητες με τον Γ. Σγουρό και τον Π. Φασούλα, άρα το κλίμα στον χώρο του ήταν εμφυλιοπολεμικό. Εκεί την πάτησε ο Γ. Μίχας και όχι γιατί ο Μαντούβαλος και οι μανιάτες του στήριξαν τον Μιχαλολιάκο και τους άλλους μανιάτες στον δεύτερο γύρο.

Υπάρχει βέβαια το μεγάλο θέμα της τεράστιας αποχής, που το επισημαίνουν όλοι. Τα μήντια επιμένουν ότι οφείλεται στην απόρριψη της πολιτικής και του πολιτικού συστήματος από τον κόσμο, ενώ τα ίδια και οι δημοσιογράφοι τους κάνουν ό,τι μπορούν για να απαξιώσουν και να εξευτελίσουν την πολιτική και τους πολιτικούς, υμνώντας αντίθετα κάθε λαϊκίστική άποψη και απαίτηση. Να είστε σίγουροι ότι το φαινόμενο της μεγάλης αποχής ήλθε για να μείνει και σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην αδιαφορία για τα κοινά, καθώς πολλοί αισθάνονται ότι δεν έχουν να κερδίσουν πλέον και τίποτα, αφού ελαχιστοποιήθηκαν οι πιθανότητες διορισμού στο δημόσιο. Και να μην ξεχάσουμε και εκείνους που αδιαφορούν για τα πάντα!