Για να φτάσουμε όμως να ασχοληθούμε με το εκλογικό σύστημα θα πρέπει πρώτα να αποφασιστούν οι εκλογές, ενδεχόμενο εξαιρετικά πιθανό, ως και βέβαιο όπως είπαμε. Ο κόσμος λέει ότι δεν τι επιθυμεί, τα μήντια φρύαξαν με το δίλημμα που έβαλε προεκλογικά ο πρωθυπουργός, αλλά υπάρχουν πολλοί και διάφοροι λόγοι που θα το επιβάλλουν, με πρώτο και καλύτερο τη στάση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά και το ΠΑΣΟΚ το ίδιο (ή ακόμη και την κυβέρνηση) σε δεύτερο επίπεδο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης ότι τα μέτρα που προβλέπει το Μνημόνιο για το 2011 είναι σκληρά, ότι η αύξηση του ελλείμματος του 2009 επιβάλλει και άλλα και ότι αυτή η κυβέρνηση μπορεί να είναι στο σωστό δρόμο, αλλά δείχνει μεγάλη ανεπάρκεια στη διαχείριση της κατάστασης. Και φυσικά, είναι σαφές ότι μικρή μειοψηφία μόνο της κοινής γνώμης αντιλαμβάνεται τη πραγματικότητα στην οποία έχουμε περιέλθει.

Πιο αναλυτικά, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το μεν ΚΚΕ θα κλιμακώσει τις πεζοδρομιακές αντιδράσεις. Η Αλέκα Παπαρήγα το έχει δηλώσει μέσα στη Βουλή σε ανύποπτο χρόνο και το αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής που έβγαλε το ΚΚΕ κερδισμένο σε ποσοστά και ψήφους το ενθαρρύνει στην κλιμάκωση. Από κοντά η Νέα Δημοκρατία που έχει καταστήσει σαφές ότι θα κλιμακώσει την αντιμνημονιακή στάση της μέσα και έξω από τη Βουλή, όπου και όπως μπορεί. Μέχρι σημείου να γίνει συνοδοιπόρος του ΚΚΕ. ΄Αλλωστε, τη Δευτέρα το πρωί ο βουλευτής της Ν.Δ. και υπεύθυνος πολιτικού σχεδιασμού Μάξ. Χαρακόπουλος δήλωσε ότι το κόμμα του θα επιδιώξει πλατειά λαϊκή συμμαχία με τους ψηφοφόρους του ΚΚΕ εν όψει του δεύτερου γύρου των εκλογών.  Όσο για τον Αλ. Τσίπρα θα συνεχίσει να υποκαθιστά την ασθενική απήχηση που έχει στο εκλογικό σώμα ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. με ακραίες αντιμνημονιακές δηλώσεις.

Άρα, η κυβέρνηση δεν θα μπορεί να πάρει ανάσα και ταυτόχρονα θα είναι υποχρεωμένη να προσπαθεί να πάρει τα μέτρα που απαιτούν οι περιστάσεις. Μέτρα που δεν μπορεί να αποφύγει, σκληρά και αντιδημοφιλή που θα προκαλούν αντιδράσεις από συντεχνίες και πολίτες οι οποίοι νομίζουν ότι είναι δυνατόν να βρεθούν τα χρήματα για να συνεχίσουμε να ζούμε όπως ζούσαμε. Ακριβώς εδώ μπαίνει και το θέμα της διαχείρισης της κατάστασης από την κυβέρνηση ή οποία δεν δείχνει να έχει  την επάρκεια και την ικανότητα να φέρει σε πέρας το έργο που ανέλαβε. Δεν έχει συντονισμό και οργάνωση, δεν διαθέτει πίστη και όραμα, δεν επιτυγχάνει τους στόχους, δεν μπορεί να πειθαρχήσει και να ελέγξει το δημόσιο, πολλοί υπουργοί είναι άχρηστοι και άλλοι τόσοι αποφεύγουν με κάθε τρόπο να αναλάβουν προσωπικά οποιοδήποτε κόστος. Από την πλευρά του ο πρωθυπουργός έχει προφανή αδυναμία στην οργάνωση της κυβέρνησής του, ακόμη και στην επιβολή της τάξης στους υπουργούς του. Χώρια που τα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν θα κτυπήσουν ευθέως τη βάση του ΠΑΣΟΚ…

Μοιραία λοιπόν θα οδηγηθούμε σε πρόωρες εκλογές και μάλιστα σε συνθήκες δυσμενέστερες για την χώρα και την κυβέρνηση. Οπότε γεννιέται το ερώτημα τι θα προκύψει από αυτές τις εκλογές. Θα διατηρήσει το ΠΑΣΟΚ την υπεροχή, ή θα κερδίσει η Νέα Δημοκρατία; Μήπως εν όψει εκλογών υπάρξει θέμα κυβέρνησης των δύο μεγάλων κομμάτων, η κυβέρνησης με εξωκοινοβουλευτικό πρωθυπουργό που θα στηρίζεται από τα δύο κόμματα; Ή υπάρχει και ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης από τεχνοκράτες, που όμως δεν μπορεί να στηρίζεται στον αέρα, αλλά θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να στηρίζεται και από την πλειοψηφία της Βουλής; Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Όπως δεν μπορεί να προβλέψει αν η οποιαδήποτε κυβέρνηση προκύψει, θα μπορεί να λειτουργήσει, αν ο λαός δεν καταλάβει ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από αυτόν του ιδρώτα και των δακρύων.

Και σα να μη φτάνουν όλα αυτά, το διεθνές περιβάλλον είναι ανισόρροπο και η Ευρώπη αγκομαχάει!