Τις τελευταίες ημέρες ωστόσο είχαμε και νέες εξελίξεις, αφού προηγουμένως περάσαμε εκείνη την χαρωπή εβδομάδα όπου όλοι μαζί ψάχναμε ποιος πρωθυπουργός και γιατί είπε στον Γιούνκερ ότι υπάρχει μεγάλη διαφθορά στην Ελλάδα, λες και δεν είναι έτσι, λες και δεν το γνώριζε ο Πρόεδρος της Ευρωομάδας. Της ανούσιας μπουρδολογίας το ανάγνωσμα δηλαδή, στην οποία πρωτοστάτησαν πρώτα και καλύτερα τα μήντια, αλλά και με guest star τον Πάνο Παναγιωτόπουλο. Τελικά βρέθηκε ο …ένοχος, που ήταν ο Γ. Παπανδρέου, αλλά αφού φρόντισε να κάνει προηγουμένως τη γκάφα του ο Γ. Παπακωνσταντίνου, λέγοντας (χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος να εμπλακεί) ότι ο Γιούνκερ εννοούσε τον Κ. Καραμανλή.

Ξαναγυρνώντας όμως στις νέες εξελίξεις που αναφέραμε πιο πάνω, τα πράγματα σχετικά με το μνημόνιο και τις εκλογές του Νοεμβρίου έμπλεξαν με την είδηση ότι η Γιούροστατ κατέληξε ότι το έλλειμμα του 2009 θα καθήσει αρκετά πάνω από το 13,7% του ΑΕΠ, γύρω στο 15,5%, ίσως και πιο ψηλά. Το μνημόνιο, οι όροι και το πρόγραμμά του είχαν καταρτισθεί με γνώμονα το 13,7% και φυσικά μία τέτοια αύξηση το ανατρέπει σε αρκετά μεγάλο βαθμό, μια και ξεκινάει από υψηλότερη βάση που απαιτεί αναπόφευκτα και άλλα μέτρα για να μειωθεί το έλλειμμα του 2010 στο 8% περίπου, όπως είχε προγραμματισθεί.

Η αντιπολίτευση, με την αμέριστη συμπαράσταση των μήντια, βρήκε την ευκαιρία να εκμεταλλευθεί το γεγονός και επικεντρώθηκε στην αναπόφευκτη λήψη και άλλων μέτρων. Αυτό άλλωστε λέει και η λογική. Η κυβέρνηση βρέθηκε στη γωνία και αντέδρασε με τον μοναδικό τρόπο που της απέμενε. Πρώτα έπεισε τις Βρυξέλλες να ανακοινώσουν το τελικό και επίσημο έλλειμμα του 2009 μετά τις εκλογές και μετά άρχισε να διαλαλεί προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν πρόκειται να ληφθούν νέα μέτρα. Ειδικά χθες, ο πρωθυπουργός απευθύνθηκε και προς τις Βρυξέλλες, όπου ο ¨ολι Ρεν είχε σπεύσει να προαναγγείλει ουσιαστικά την ανάγκη λήψς νέων μέτρων, ότι δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο. Το ερώτημα είναι βέβαια πως θα το κατορθώσει αυτό…

Τα πιθανότερο είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου το εννοεί ότι δεν πρόκειται να πάρει και άλλα μέτρα η κυβέρνησή του. Αντιλαμβάνεται ότι η κοινωνία δεν τα αντέχει και ενδεχομένως θα εκδηλωθούν μεγάλες αντιδράσεις σε πολλά επίπεδα (στο ΠΑΣΟΚ, στη Βουλή, στον κόσμο), αν το επιχειρήσει. Μάλλον θα προσπαθήσει να πείσει και την Τρόϊκα ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει και θα επικεντρώσει τις προσπάθειες στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, με αμφίβολα αποτελέσματα όπως έχει δείξει η εμπειρία, στην εξυγίανση των ΔΕΚΟ, όπου και εκεί όμως θα συναντήσει μεγάλες αντιδράσεις και σε διαπραγματεύσεις με Κομισιόν, ΔΝΤ και ΕΚΤ για την ανάγκη επιμήκυνσης της τριετίας για την επίτευξη του στόχου. Αν τα καταφέρει έχει καλώς, αν όχι, τότε …εκλογές. Μην το αποκλείετε, αλλά και η Τρόϊκα που θα βρει καλύτερον;