Την αρχή την είχε κάνει, μήνες πριν και μάλλον άκαιρα, ο  Χρήστος Παπουτσής, προφανώς για να πιάσει στασίδι στο πλαίσιο του παραδοσιακού ΠΑΣΟΚ. Εκείνη η προσπάθεια πνίγηκε, αλλά τώρα με αφορμή το Ασφαλιστικό και το Εργασιακό, έχουμε αρκετά νέα και σοβαρά κρούσματα. Η Βάσω Παπανδρέου τα τσούγκρισε πρώτα με τον Γιώργο  Παπακωνσταντίνου και πολύ πρόσφατα με την Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου για τους προμηθευτές των νοσοκομείων, πράγμα που έκανε χωρίς τον ίδιο θόρυβο και ο Έκτορας Νασιώκας.

Χθες μόλις, ο Δημήτρης Ρέππας δήλωσε από τη Θεσσαλονίκη ότι είναι εναντίον κάθε ιδέας ιδιωτικοποίησης των αστικών συγκοινωνιών, ταυτόχρονα ζήτησε να περιορισθεί η φοροδιαφυγή (ξεγυρισμένη κατά Γ. Παπακωνσταντίνου), αλλά κυρίως επεσήμανε ότι «η Ελλάδα, το ΠΑΣΟΚ και οι αρχές μας ήταν πριν από το μνημόνιο και θα είναι και μετά από αυτό», προσθέτοντας ότι δεν πρέπει να κουνάμε συνεχώς το δάκτυλο προς τους εργαζόμενους, τους μισθωτούς και τους δημόσιους υπάλληλους , γιατί μπορεί να μας δείξουν τα πέντε δάκτυλα (να μας μουτζώσουν δηλαδή). Από κοντά και ο Χρήστος Πολυζωγόπουλος της ΟΚΕ που μεταξύ άλλων τόνισε ότι στην Τρόικα εκχωρήθηκαν πολιτικές εξουσίες και όχι μόνον οικονομικές.

Αν σε όλα αυτά προστεθούν οι πληροφορίες ότι σε διάφορα γραφεία γίνονται συναντήσεις και συσκέψεις παλιών στελεχών του ΠΑΣΟΚ που ανησυχούν γιατί το κόμμα χάνει κατ’ αυτούς την ταυτότητά του, ότι ο Χρ. Πολυζωγόπουλος είναι πάντα σε στενή επαφή με τον Γιάννη Παναγόπουλο της ΓΣΕΕ και τους συνδικαλιστές και ότι ο Δημ. Ρέππας, ο οποίος υπήρξε γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, δεν είναι αμελητέα ποσότητα σαν στέλεχος και σίγουρα έχει τις φιλοδοξίες του, καταλαβαίνουμε ότι μέχρι και ο Σωκράτης  Ξενίδης, ο σημερινός Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ αντιλαμβάνεται  ότι τα πράγματα είναι σοβαρά. Δεν υπάρχει πρόθεση αντιπαράθεσης με τον πρωθυπουργό, ή ανατροπής του ακόμη περισσότερο, αλλά η σοβαρότητα της κατάστασης αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ο Δ. Ρέππας  άφησε αιχμές και για συνεργάτη του Γ. Παπανδρέου στο Μαξίμου.

Το ζητούμενο από όλους αυτούς που εκδηλώθηκαν δημόσια και από άλλους που δεν το έχουν κάνει ακόμη αλλά προβληματίζονται σφόδρα και το αφήνουν να γίνει γνωστό, είναι να αλλάξει περίγυρο και φυσικά και υπουργικό σχήμα ο Γιώργος Παπανδρέου. Όχι μόνο γιατί έχουν τις φιλοδοξίες τους, ή νοιώθουν περιθωριοποιημένοι, αλλά και γιατί θεωρούν ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν τραβάει και δεν έχει επαφή με την κοινωνία και ότι τα πράγματα έχουν τσιτωθεί υπερβολικά. Φοβούνται την έκρηξη και φοβούνται και την καταβαράθρωση του κόμματος, καθώς πιστεύουν ότι οι περί τον Γ. Παπανδρέου ούτε έχουν επαφή με την κοινωνία, ούτε διαθέτουν την πολιτική ευστροφία για να περάσουν μέτρα που δεν είναι δημοφιλή.

Στο πλαίσιο αυτό κάνουν κινήσεις  και άλλοι σημαντικοί παίκτες, που αντιλαμβάνονται τι γίνεται. Είναι ο Θεόδωρος Πάγκαλος, είναι ο Ευάγγελος Βενιζέλος, είναι ο Ραγκούσης, είναι ο Ανδρέας Λοβέρδος και πιθανότατα και άλλοι που δεν τους έχουμε εντοπίσει ακόμη ή τους ξεχνάμε. Ο πρώτος, που ανέλαβε και το βάρος της αντεπίθεσης κατά της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, δείχνει αυτή τη στιγμή να συντάσσεται υπέρ του Μαξίμου και της ασκούμενης πολιτικής, ο δεύτερος προσπαθεί να πλασαριστεί ως ο άνθρωπος που  βλέπει την πραγματικότητα, που μπορεί να την επικοινωνήσει, αλλά θέλει παράλληλα να υπάρχει και προοπτική, ο τρίτος αποφάσισε να είναι πιστός στον Α. Παπανδρέου, όχι στο Μαξίμου και τους υπόλοιπους, διατηρώντας ταυτόχρονα δεσμούς με παραδοσιακό ΠΑΣΟΚ, ενώ ο Α. Λοβέρδος πασχίζει να ισορροπήσει με πιρουέτες.

Αυτή τη στιγμή λοιπόν έχουμε δύο ιδεολογικά ρεύματα στην κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, χωρίς απαραίτητα να ταυτίζονται εκείνοι που ακολουθούν το ένα ή οι άλλοι που ακολουθούν το άλλο. Ο Δ. Ρέππας έχει ήδη δώσει δείγμα γραφής με την απόπειρα να κάνει bypass στο μνημόνιο στο ζήτημα της απελευθέρωσης των μεταφορών. Δεν τον ενδιαφέρει τόσο το μνημόνιο και θέλει να βαδίσει πάνω στα χνάρια παλαιότερων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, ωστόσο, θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι και οι (α)πολιτικοί και επικοινωνιακοί χειρισμοί της σημερινής κυβέρνησης είναι … παιδικοί. Αντίθετα, η  Βάσω Παπανδρέου επιθυμεί κυρίως να μπει τάξη, να παρθούν μέτρα στο πλαίσιο του μνημονίου και να υπάρξει αποτελεσματικότητα, δίχως ανοχή προς οποιαδήποτε συντεχνία και οποιαδήποτε ειδικά συμφέροντα. Από την άλλη πλευρά, ο Γ. Παπακωνσταντίνου είναι αποφασισμένος να πετύχει όλους τους στόχους του μνημονίου, αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος και δεν είναι διατεθειμένος να κάνει πίσω προκειμένου να εφαρμοστούν οι επιταγές του μνημονίου.

Η σύγκρουση που αποκαλύφθηκε είναι μεγάλη και θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη. Είναι σύγκρουση προσωπικών φιλοδοξιών, αλλά είναι και σύγκρουση ιδεολογική. Τα μήλο της Έριδος είναι  ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου, που προς το παρόν γέρνει προς την πλευρά του Γ. Παπακωνσταντίνου και των προσωπικών του επιλογών στα υπουργικά γραφεία και στου Μαξίμου. Δεν θα ήθελε να παραδεχθεί ότι απέτυχε στα πρόσωπα που προώθησε. Εάν όμως κάποια στιγμή θεωρήσει ότι πρέπει να κάνει κωλοτούμπα θα την κάνει, αλλά από την άλλη πλευρά αν  τον ζορίσουν πολύ είναι ικανός να πάει σε εκλογές συγκρουόμενος με το παραδοσιακό ΠΑΣΟΚ. Είναι απρόβλεπτος και αυτό δίνει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον στη σύγκρουση που έχει ξεσπάσει. Σήμερα βέβαια θα επιχειρήσει να γεφυρώσει τις διαφορές με σύγκλιση υπουργικού συμβουλίου και αύριο με ομιλία στην κοινοβουλευτική ομάδα. Θα τα καταφέρει όμως;

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr