Ανεξάρτητα πάντως από τις εξελίξεις στο μεσοπρόθεσμο και το πιο μακρινό μέλλον, η Νέα Δημοκρατία συνεχίζει να θυμίζει «τουρλουμπούκι»  ως κόμμα. Ο Α. Σαμαράς εδραίωσε μεν την θέση του στην ηγεσία, αλλά ποτέ ο ίδιος και οι υπόλοιποι δεν κάθησαν να ξεκαθαρίσουν γιατί τα έκαναν μπάχαλο ως κυβέρνηση από τον Μάρτιο του 2004 μέχρι τον Οκτώβριο του 2009, ούτε βέβαια και να καθορίσουν επίσημα την ιδεολογία του κόμματος.

Μπορεί να διαφαίνεται από τις ομιλίες του αρχηγού ότι η Νέα Δημοκρατία αποφάσισε πλέον να αποδεχθεί ότι είναι το κόμμα της Δεξιάς και είναι υπερήφανη γι’  αυτό, από την άλλη πλευρά όμως ο εναγκαλισμός με το καραμανλικό κατεστημένο μπερδεύει τα πράγματα, αφού είναι γνωστό ότι ο Κώστας Καραμανλής προσπαθούσε να εκφράσει και τον κεντρώο χώρο. Αφήστε που με αυτή την τακτική και την κάλυψη που προσφέρει στην βροντώδη αποτυχία των κυβερνήσεων του Κ. Καραμανλή και στον τότε πρωθυπουργό, ο Α. Σαμαράς δίνει την εντύπωση ότι είναι «σώγαμπρος» σε καραμανλικό αρχοντικό.

Όλα αυτά βέβαια μάλλον δεν έχουν σημασία για τον πολύ κόσμο. Οι περισσότεροι πολίτες αναζητούν αποτελεσματικότητα και αντιμετωπίζουν αδιάφορα τα ζητήματα ιδεολογίας. Άλλωστε, η πραγματικότητα δείχνει ότι στο αδιέξοδο που βρεθήκαμε χορεύουμε στον ρυθμό της Τρόϊκα που δεν έχει καμία σχέση με σοσιαλιστικές επιλογές, όπως τουλάχιστον τις θεωρούσαμε τα τελευταία 35 χρόνια. Ότι δηλαδή το κράτος έχει για όλους και οι πολίτες δεν έχουν παρά να ξέρουν να το βυζαίνουν. Τώρα, η νέα συνταγή λέει ότι οι πολίτες θα φροντίζουν να συντηρούν το κράτος είτε παθητικά, είτε ενεργητικά.

Το ερώτημα είναι λοιπόν αν ο Αντώνης Σαμαράς έχει πάρει σειρά για να γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός. Ο ίδιος το δρομολογεί ακολουθώντας την πεπατημένη. Λέει «όχι» σε όλα, διανθίζοντάς το με κάποια «ναι» σε δεύτερο επίπεδο, υιοθετεί σαν βασική γραμμή την απαλλαγή από το μνημόνιο ενώ γνωρίζει ότι αν έλθει στην εξουσία θα το εφαρμόζει απαρέγκλιτα (το έχει υποσχεθεί άλλωστε στους εταίρους) γιατί δεν θα μπορεί να κάνει διαφορετικά και περιμένει την κυβέρνηση να πέσει σαν ώριμο φρούτο. Βεβαίως, το πολιτικό προσωπικό της Νέας Δημοκρατίας, μαζί με τους σωματοφύλακες που έφερε μαζί του ο νέος αρχηγός, είναι για γέλια, αλλά τι σημασία έχει αυτό; Μήπως οι περισσότεροι υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης και ειδικά εκείνο που έπεσαν σαν αλεξιπτωτιστές είναι τα παιδιά του Αϊνστάϊν;

Με αυτή την έννοια, αφού γευτήκαμε την απαράμιλλη ικανότητα του Κ. Καραμανλή, είδαμε τις πλανητικές ιδέες του Γ. Παπανδρέου, γιατί να μη γνωρίσουμε και τα εθνικά προσόντα του Α. Σαμαρά; Τι είχαμε, τι χάσαμε, δηλαδή;

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr