Υποτίθεται ότι όλοι οι υπουργοί που έβαλαν την υπογραφή τους έχουν ακούσει από τη μαμά τους και τον μπαμπά τους τη λαϊκή, αλλά και σοφή συμβουλή «πρόσεχε παιδί μου που βάζεις την υπογραφή σου και το πουλί σου». Που σημαίνει ότι αν δεν ήξεραν τι περιλαμβάνουν το βασικό κείμενο του νόμου, τα μνημόνια και τα παραρτήματα, δεν ήταν καλά παιδιά και δεν άκουγαν τις συμβουλές των γονιών τους. Τουλάχιστον ως προς το πρώτο σκέλος της λαϊκής σοφίας. Άλλωστε αυτό μας ενδιαφέρει,  γιατί το δεύτερο αποτελεί προσωπική τους υπόθεση…Αν πάλι ήξεραν τι υπέγραφαν, τότε κακώς εμφανίζονται αναστατωμένοι σχετικά με το Ασφαλιστικό.

Τα δύο μνημόνια περιγράφουν με εξαιρετικά λεπτομερή τρόπο τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει η ελληνική πλευρά, προκειμένου να εξασφαλίσει τη στήριξη και παράλληλα να εξυγιάνει την οικονομία της. Αν οι δημοσιογραφάρες που εμφανίζονται στις τηλεοράσεις και μιλάνε στα ραδιόφωνα έκαναν τον κόπο να διαβάσουν τα μνημόνια θα ήξεραν ότι όλα είναι εκεί γραμμένα «χαρτί και καλαμάρι», που λένε, μαζί με τα χρονικά περιθώρια που μας δίδονται προκειμένου να ληφθούν οι απαραίτητες.  αποφάσεις, να εφαρμοστούν τα μέτρα, ή να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις. Επομένως δεν θα έκαναν τώρα τους έκπληκτους και τους αγανακτισμένους για την υπερβολική αυστηρότητα των μέτρων, που σίγουρα εντάσσονται στις απόψεις περί υποβάθμισης του κοινωνικού κράτους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τέτοιες νεοφιλελεύθερες απόψεις προωθεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και είναι έτοιμες να υιοθετήσουν οι κυβερνήσεις απ΄ άκρου εις ακρον της Ευρώπης.

Πιο συγκεκριμένα, το μνημόνιο «Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής» αναφέρεται στην αναγκαία ασφαλιστική μεταρρύθμιση, όπου τονίζεται ότι « Το σημερινό συνταξιοδοτικό σύστημα δεν είναι βιώσιμο και θα περιέλθει σε αδυναμία πληρωμών εάν δεν ληφθούν υπεύθυνα μέτρα προκειμένου να τεθεί σε μία υγιή βάση». Η μεταρρύθμιση πρέπει να γίνει ως το τέλος Ιουνίου. Η μελέτη που θα εκπονηθεί πρέπει να εξασφαλίζει μακροπρόθεσμη αναλογιστική ισορροπία. Τα ασφαλιστικά ταμεία θα συγχωνευθούν σε τρία.

Τα νέο ασφαλιστικό σύστημα θα βασίζεται στη σύνδεση μεταξύ εισφορών και παροχών, με ενιαίους κανόνες που θα ισχύουν κατ΄ αναλογία σε όλους τους σημερινούς και μελλοντικούς εργαζόμενους. Η κανονική ηλικία συνταξιοδότησης θα είναι τα 65 χρόνια και θα αυξάνεται παράλληλα με το προσδόκιμο ζωής. Οι παροχές θα τιμαριθμοποιούνται, η πρόωρη συνταξιοδότηση θα περιοριστεί ακόμη και για τους ασφαλισμένους προ του 1993, ο κατάλογος των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων θα μικρύνει. Το νέο σύστημα θα προβλέπει και σύνταξη κοινωνικού χαρακτήρα με εισοδηματικά κριτήρια για όλους τους πολίτες πάνω από την κανονική ηλικία συνταξιοδότησης, για να υπάρχει δίχτυ ασφαλείας, συμβατό όμως με τη βιωσιμότητα των δημοσίων οικονομικών. Οι μειώσεις των συντάξεων προβλέπεται να περιστείλουν τις δαπάνες κατά 1,85 δις το 2010, οι μειώσεις μαζί με το πάγωμα των συντάξεων 0,6 δις το 2011, το πάγωμα των συντάξεων 0,25 δις το 2012, από το πάγωμα άλλα 0,2 δις το 2013. Που σημαίνει ότι από το 2010 ως και το 2013, οι δαπάνες των συντάξεων θα μειωθούν κατά 2,9 δις.

Το μνημόνιο «Συνεννόησης στις συγκεκριμένες προϋποθέσεις οικονομικής πολιτικής» επισημαίνει ρητά ότι ως τον Σεπτέμβριο του 2010, η Βουλή «θα υιοθετήσει τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος προκειμένου να εξασφαλιστεί μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα η βιωσιμότητά του. Η μεταρρύθμιση θα σχεδιαστεί σε στενή διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ και η εκτιμώμενη επίπτωσή της στη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα θα επικυρωθεί από την Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Οι παράμετροι του συστήματος θα εξασφαλίσουν την μακροπρόθεσμη αναλογιστική ισορροπία, όπως καθορίζεται από την Εθνική Αναλογιστική Αρχή.» Η μεταρρύθμιση θα προβλέπει:

- τρία συνταξιοδοτικά ταμεία και ενιαίο σύστημα για όλους τους εργαζόμενους (τωρινούς και μελλοντικούς) και οι νέοι καθολικώς δεσμευτικοί κανόνες θα αρχίσουν να εφαρμόζονται κατ΄ αναλογία από την 1^η Ιανουαρίου 2013,

- ενιαίο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης τα 65 χρόνια και για τις γυναίκες στο δημόσιο τομέα (θα αρχίσει να ισχύει σταδιακά από την 1^η Ιανουαρίου, 2011 και θα ολοκληρωθεί τον Δεκέμβριο του 2013),

- σταδιακή αύξηση από 37 στα 40 χρόνια της ελάχιστης ανταποδοτικής περιόδου για συνταξιοδότηση με πλήρη σύνταξη,

- ενίσχυση της σχέσης μεταξύ εισφορών και παροχών, με τροποποίηση του τύπου απονομής σύνταξης, ώστε το ποσοστό συσσώρευσης να περιορίζεται σε μέσο ετήσιο ρυθμό 1,2% και οι συντάξεις να τιμαριθμοποιούνται,

- δημιουργία αυτόματου μηχανισμού προσαρμογής ώστε από το 2020 και κάθε τρία χρόνια να αυξάνονται οι ελάχιστες και νομοθετημένες ηλικίες συνταξιοδότησης ανάλογα με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής κατά τη συνταξιοδότηση,

- υπολογισμό των συντάξιμων αποδοχών από το σύνολο του  εργασιακού βίου και όχι από τα πέντε τελευταία χρόνια, όπως ισχύσει σήμερα, αλλά πάντως διατηρούνται τα κεκτημένα δικαιώματα,

- μείωση του ανώτατου ορίου στις συντάξεις,

- εγγυημένο εισόδημα στη βάση εισοδηματικών κριτηρίων για τους ηλικιωμένους των ευάλωτων ομάδων, αλλά συμβατό με τη βιωσιμότητα των δημόσιων οικονομικών,

- μέτρα για την αποθάρρυνση της πρόωρης συνταξιοδότησης, η οποία από την 1^η Ιανουαρίου, 2011 καθορίζεται στα 60 χρόνια και για εκείνους των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων και για όσους έχουν 40 χρόνια εισφορών

- κατάργηση των ειδικών κανόνων για όσους ασφαλίστηκαν πριν από το 1993, με παράλληλη διατήρηση των κεκτημένων δικαιωμάτων,

- ουσιαστική αναθεώρηση (και περιορισμός) της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων,

- μείωση των συντάξεων κατά % περίπου το χρόνο σε όσους συνταξιοδοτούνται μεταξύ των ηλικιών 60-65 και δεν έχουν συμπληρώσει συνεισφορές 40ετίας,

- αυστηρότερους όρους και τακτική επανεξέταση των προϋποθέσεων για τις αναπηρικές συντάξεις.

Τα βασικό συμπέρασμα από όλα τα παραπάνω είναι ότι η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί να περάσει τη συγκεκριμένη μεταρρύθμιση, ότι δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα δίχως προηγούμενη συνεννόηση με την τρόϊκα και το νέο ασφαλιστικό σύστημα θα πρέπει να εγκριθεί από την Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άρα είμαστε δεμένοι χειροπόδαρα και ασχέτως του τι λέει σ’ εμάς ο Λοβέρδος, είναι φανερό ότι η τρόϊκα εκτιμά ότι δεν υπάρχουν λεφτά για συνάξεις άνω του 48% του μισθού. Πολύ κακό, σχεδόν ανάλγητο, αλλά γνωρίζαμε από την αρχή ότι οι εταίροι θα ήταν  ανάλγητοι απέναντί μας σε αυτή τη φάση. Υποτίθεται ότι θα βάλει και  ο πρωθυπουργός ένα χεράκι για να τους πείσει ότι τέτοια μέτρα πολύ δύσκολα θα περάσουν από τη Βουλή. Και πραγματικά υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να μην ψηφιστεί ακόμη και από ΠΑΣΟΚους βουλευτές  ένα τέτοιο συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο. Σε τέτοια περίπτωση βέβαια θα μπούμε σε νέες περιπέτειες, πολιτικές και άλλες!

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr