Όπως ήταν φυσικό, εξέλιξη του δράματος την Παρασκευή δεν προκάλεσε θύελλα ενθουσιασμού, ούτε πανηγυρίστηκε από κανένα. Ηταν το τέλος του μονόδρομου, όπως είχαν εξελιχθεί τον τελευταίο καιρό τα πράγματα (επιμένω να θυμίζω ότι ο βασικός υπεύθυνος γι αυτό είναι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ανεξάρτητα από τα λάθη και τις παραλείψεις της σημερινής) και μόνο σε κάποιους κύκλους, ιδιαίτερα τους τραπεζικούς, προκάλεσε ανακούφιση, γιατί οι δονήσεις από τα ύψη των “spreads” προκαλούσαν τριγμούς στο σύστημα. Και μπορεί να βρίζουν αρκετοί τις τράπεζες, αλλά η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος θα ήταν ανεπανόρθωτη καταστροφή. Στον πολύ κόσμο πάντως, η προσφυγή στον μηχανισμό προκάλεσε μία αίσθηση ότι «τα ψέματα τελείωσαν», μαζί με δέος και ανασφάλεια για το μέλλον.
Μπήκαμε λοιπόν σε «νέα εποχή», με όλη τη σημασία της έκφρασης. Νέα εποχή που θα είναι πολύ δύσκολη και για να τα βγάλουμε πέρα θα πρέπει να αλλάξουμε τρόπο ζωής, θα πρέπει να οργανωθούμε στοιχειωδώς, να λειτουργούμε με κάποια λογική και έχοντας πάντα υπ΄ όψιν τη σχέση κόστους-αποτελέσματος, να αποκαταστήσουμε τις ιεραρχίες, να σεβόμαστε τις διαδικασίες, να εφαρμόζουμε τους νόμους, να κόψουμε τις σπατάλες, να φτιάξουμε την παιδεία, να ανορθώσουμε την κρατική μηχανή, να γίνει σεβαστό το χρήμα του φορολογούμενου. Τίποτα δεν θα είναι εύκολο πια και δεν θα βγούμε από το πηγάδι αν δεν γίνουμε ανταγωνιστικοί ως χώρα. Πόσο μάλλον που το διεθνές περιβάλλον τείνει να γίνεται όλο και πιο δύσκολο, καθώς φαίνεται ότι δύσκολες μέρες περιμένουν το ευρώ και η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση αντιμετωπίζει κρίση συνοχής.
Όλα τα παραπάνω και άλλα πολλά μπορεί να μην τα καταλαβαίνει, ούτε να τα δέχεται ο Παπασπύρος της ΑΔΕΔΥ και διάφοροι άλλοι συνδικαλισταράδες και μπορεί το ΚΚΕ και ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. να πουλάνε επανάσταση υπονομεύοντας με θρασύτητα το παρόν και το μέλλον μας, αλλά ας ελπίσουμε ότι τα αντιλαμβάνονται πλήρως η κυβέρνηση και το συνετό κομμάτι του λαού που συνειδητοποιεί τα αυτονόητα και αποτελεί την σπονδυλική στήλη της χώρας. Εχουμε ανηφόρα μπροστά μας, είμαστε αναγκασμένοι να αλλάξουμε συνήθειες και νοοτροπία, πρέπει να δημιουργήσουμε μία παραγωγική βάση, αλλά και δεν έχουμε άλλο δρόμο ως χώρα. Τα υπόλοιπα είναι για να παραμυθιαζόμαστε μεταξύ μας, γιατί οι απέξω δεν παραμυθιάζονται και «το αρχαίο πνεύμα αθάνατο» δεν πουλάει πια ως άλλοθι.
Αγγελος Στάγκος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr