Από την πλευρά του, ο Α. Σαμαράς σήκωσε «το γάντι» παραμερίζοντας τις αδιαμφισβήτητες ευθύνες του κόμματός του και υπενθύμισε ότι οι Στρως Καν και Τρισέ προέρχονται από τους Σοσιαλιστές, ενώ ταυτόχρονα επανέλαβε ότι ο ίδιος ήταν και είναι κατά της εμπλοκής του ΔΝΤ στα δικά μας και κατηγόρησε την κυβέρνηση και τον Γ. Παπανδρέου ότι μας έμπλεξαν μαζί του. Ετσι καταφέραμε και πάλι να διεθνοποιήσουμε το χάλι μας, κάτι που είναι φανερό ότι επιζητεί συνεχώς ο πρωθυπουργός, καθώς αρέσκεται στις πτήσεις πάνω από τον πλανήτη και τα προβλήματά του. Δεν είναι τυχαίο ότι διαλαλεί συνεχώς ότι η Αθήνα ενεργοποίησε την Ευρώπη ώστε να δημιουργήσει ένα μηχανισμό στήριξης, έστω και με τη συμμετοχή του ΔΝΤ.

Ασχέτως πάντως κατά πόσον πρέπει ή όχι να προσφύγουμε στον συγκεκριμένο μηχανισμό, ή αν η κυβέρνηση έκανε σωστούς χειρισμούς και εξάντλησε όλες τις δυνατότητες που υπήρχαν και υπάρχουν για να τον αποφύγουμε, τώρα ανακύπτει καινούργιο ερώτημα. Υπάρχει ή δεν υπάρχει αυτός ο μηχανισμός στην πραγματικότητα;

Γιατί πέρα από την προσπάθεια της Γερμανίας, με τη βοήθεια και του Γιούνκερ,  να πείσει ότι πιθανώς η Ελλάδα να μην τον χρειαστεί και πέρα από το γεγονός ότι οι εταίροι δεν βιάζονται και πολλοί για να προσφέρουν τα δάνεια, αν τα ζητήσουμε, είναι φανερό ότι το ΔΝΤ και η Ευρωζώνη δεν τα έχουν βρει μεταξύ τους.Οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ επιμένουν θα παίξουν με τους δικούς τους κανόνες και μόνο με την Ελλάδα θα έχουν να κάνουν και όχι με την Κομισιόν και την ΕΚΤ, αν πέσουμε στο «δίχτυ ασφαλείας», ενώ βγαίνουν ευρωπαίοι αξιωματούχοι (πιθανώς και με δεύτερες σκέψεις πια για την εμπλοκή του ΔΝΤ σε χώρα του ευρώ) και τονίζουν ότι τον πρώτο λόγο θα τον έχει η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση.

«Μύλος», με λίγα λόγια και αυτό φυσικά βοηθάει τα “spreads”  να ανεβαίνουν όλο και περισσότερο. ΄Αλλωστε, έχει γίνει σαφές ότι διάφορα κυκλώματα, από τις αγορές, μέχρι τις ελληνικές τράπεζες θέλουν να προσφύγουμε στον μηχανισμό στήριξης, που περιλαμβάνει και το ΔΝΤ, ενώ άλλοι έλληνες επιχειρηματίες δεν το θέλουν φοβούνται ότι θα χάσουν τις προσβάσεις τους, αφού άλλοι και όχι οι έλληνες υπουργοί θα παίρνουν  αποφάσεις που αφορούν τα συμφέροντά τους. Ωστόσο, το σίγουρο είναι ότι αν χωθούμε στην αγκαλιά του ΔΝΤ, το πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση θα είναι σημαντικό και δεν θα πρέπει να αποκλείονται ακόμη και αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό. Εκτός αν αυτό επιθυμεί και ο Γ. Παπανδρέου…

 

Αγγελος Στάγκος

[email protected]