«Να πληρώσουν αυτοί που φταίνε για την κρίση» ή «να πληρώσουν αυτοί που τα έφαγαν» είναι τα βασικά επιχειρήματα όλων εκείνων που αντιδρούν και διαμαρτύρονται για τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση και το φορολογικό νομοσχέδιο. Τους συμπαρίστανται κόμματα, τηλεοπτικοί αστέρες  και δημοσιογράφοι που ζουν από τον αριστερολαϊκισμό, ή που κάθε τόσο τον θυμούνται για να ενισχύσουν το προφίλ τους. Λίγοι είναι πρόθυμοι να επισημάνουν ότι τα μέτρα ήταν αναγκαία, στην προσπάθεια να γλυτώσουμε από μεγαλύτερα δεινά (αν τελικά γλυτώσουμε)  και πάρα πολλά από αυτά έπρεπε να είχαν ληφθεί, τουλάχιστον σταδιακά, εδώ και χρόνια, καθώς ισχύουν σε πολλά κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η «πληρωμένη» όμως απάντηση στα παραπάνω επιχειρήματα των αριστερολαϊκιστών και των συνδικαλιστών των συντεχνιών είναι ότι όλοι μαζί φταίμε για την κρίση και την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα. Το μοντέλο που είχαμε κατασκευάσει για να ζούμε από καλά έως πολύ καλά χρειαζόταν συνεχώς δανεικά και τα δανεικά τα τρώγαμε, άλλοι περισσότερα, άλλοι λιγότερα, αλλά πάντως όλοι μαζί, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Πως νομίζουν ότι το κράτος πλήρωνε τους μισθούς και τις συντάξεις του δημοσίου; Πως χρηματοδοτούσε το κράτος τα ασφαλιστικά ταμεία; Από που έβγαιναν τα επιδόματα, οι υπερωρίες, κανονικές ή πλαστές, τα νυχτερινά με τις πολυπληθείς βάρδιες, τα εκτός έδρας (κανονικά ή πλαστά), τα σαββατιάτικα και τα κυριακάτικα; Για να μη μιλήσουμε για τα όργια που γίνονταν και γίνονται στις ΔΕΚΟ, τα περισσότερα με την απαίτηση ή την κάλυψη των συνδικάτων.

Η μήπως κανείς δεν έχει ακούσει ότι ο ιδιωτικός τομέας, ως κρατικοδίαιτος σε τεράστιο βαθμό,  δεν ήταν και δεν είναι σε θέση να δημιουργήσει θέσεις εργασίας για να αυξηθεί η απασχόληση και να μειωθεί η ανεργία, οπότε όλοι κατέφευγαν και καταφεύγουν στο κράτος για να προσληφθούν, χωρίς όμως και να εργάζονται; Που αλλού υπάρχουν τόσα πολλά «βαριά και ανθυγιεινά» επαγγέλματα, τόσες χιλιάδες αναπηρικές συντάξεις, τέτοια πολυφαρμακία, τόσοι πολλοί συνταξιούχοι (έχουμε και υπογεννητικότητα) και μάλιστα από «τρυφερές» ηλικίες;. Σε ποιο άλλο κράτος υπάρχουν συντεχνίες με τόσα προνόμια και τόσες απαλλαγές από φόρους, από υποχρεώσεις, από ευθύνες, ώστε να δικαιούνται σήμερα να αντιδρούν επειδή δεν θέλουν να βάλουν ταμειακές μηχανές;

Πόσοι επιχειρηματίες, εργολάβοι, φαρμακέμποροι, προμηθευτές, ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, γιατροί, κλινικάρχες και τόσοι άλλοι, δεν καλότρωγαν και δεν καλοτρώνε από το κράτος; Και που αλλού υπάρχει τέτοια υψηλή αναλογία εκπαιδευτικών και μαθητών, γυναικών με δικαίωμα στην πρόωρη σύνταξη (ενώ τα παιδιά τους δεν πια ανήλικα), αυτοκινήτων σε αναλογία 1:2 σχεδόν, ή ιδιοκατοίκηση σε ποσοστό 85% περίπου, για να μην αναφέρουμε και τις δεύτερες κατοικίες; Που αλλού υπάρχει τόσο εκτεταμένη φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή ή παραπαιδεία, για να αναφέρουμε τρία κύρια χαρακτηριστικά της κοινωνίας μας;

Φυσικά υπάρχουν φτωχοί στην Ελλάδα. Είναι οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι χαμηλόμισθοι του ιδιωτικού τομέα, οι άνεργοι και πλήττονται από τους έμμεσους φόρους και την αύξηση του ΦΠΑ. Αυτοί είναι που δεν έχουν φωνή και δεν διαμαρτύρονται και το κράτος πρέπει να τους φροντίζει. Αλλά όλοι οι υπόλοιποι ας σκεφθούν ότι για να «την βγάλουμε» και να «την βγάλουν» κάπως καθαρή, θα πρέπει να αλλάξουμε τρόπο ζωής και νοοτροπία, γιατί το μοντέλο που ξέραμε έχει πεθάνει. Εκτός και αν δεν ακούν την Μέρκελ, τις αγορές, τις Βρυξέλλες, το ΔΝΤ, τον ΟΟΣΑ…Είμαστε ουσιαστικά μόνοι και μόνοι θα πρέπει να τα βγάλουμε πέρα! Με οδυνηρό, είναι η αλήθεια, τρόπο, που θα κρατήσει χρόνια, αλλά άλλες λύσεις δεν υπάρχουν, ή αν υπάρχουν είναι περισσότερο οδυνηρές.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr