Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι ο πρωθυπουργός δεν θα κάνει το απονενοημένο διάβημα να στραφεί προς το ΔΝΤ για να βρει δανεικά με φτηνότερο επιτόκιο, ακόμη και αν οι εταίροι αρνηθούν και πάλι να μας δανείσουν τα 25 δισεκατομμύρια ευρώ που θα χρειαστούμε τον Απρίλιο. Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μας τα δώσουν (οι εταίροι) ούτε αυτή τη φορά  και θα αναγκαστούμε να καταφύγουμε στις αγορές όπου το επιτόκιο θα είναι και πάλι ληστρικό, δηλαδή γύρω στο 6%. Οι δηλώσεις των Γερμανών αξιωματούχων (Μέρκελ, Σόϊμπλε κλπ.), αλλά και διαφόρων άλλων της Ευρωζώνης είναι ενδεικτικές, αλλά και πάλι μπορούμε να το αντέξουμε. Χωρίς να αγνοούμε βέβαια ότι εξαιτίας αυτής της κατάστασης οι τράπεζες μας βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού.

Ωστόσο, προσφυγή στο ΔΝΤ σημαίνει ότι βγάζουμε μόνοι μας το πόδι έξω από την Ευρωζώνη, στην οποία μπήκαμε ύστερα από πολιτικές προσπάθειες 35 ετών. Το άλλο πόδι θα μας το βγάλουν οι εταίροι, που πιθανότατα θα εξοργισθούν ακόμη περισσότερο με εμάς, αφού θα θεωρήσουν την κίνηση υπονομευτική για το ευρώ. Και στις δηλώσεις του ως τώρα, οι πάντες υποτίθεται ότι θέλουν την διατήρηση της ισχύος και της σταθερότητας του ευρώ. Σαν να μην φτάνουν αυτά, από τη στιγμή που πέσουμε στην αγκαλιά του ΔΝΤ, θα έχουμε να μιλάμε μόνο με αυτό, που από την πλευρά του θα καθορίζει πλήρως την εισοδηματική και οικονομική πολιτική της χώρας, με τις γνωστές συνέπειες. Η κυβέρνηση στην ουσία θα εξουδετερωθεί και η χώρα θα είναι σαν την καλαμιά στον κάμπο.

Από την οικονομική πλευρά, προσφυγή στο ΔΝΤ μπορεί να σημάνει ακόμη και επιστροφή στη δραχμή, προκειμένου να γίνει μία γενναία υποτίμηση, ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστική η ελληνική οικονομία και τότε να επιστρέψει στο ευρώ, αν βέβαια μας δεχθούν, πράγμα εξαιρετικά αμφίβολο.  Στο διάστημα πάντως που θα διαρκέσει η δραχμοποίηση, οι διεθνείς συναλλαγές μας θα γίνονται φυσικά με ευρώ και δολάρια, που σημαίνει ότι οι πάντες και η χώρα μαζί τους θα χάσουν την αγοραστική τους δύναμη. Και να μην ξεχνάμε ότι το δάνειο που θα εξασφαλίσουμε από το ΔΝΤ δεν θα είναι ούτε απεριόριστο, ούτε επαναλαμβανόμενο. Το επιτόκιο θα είναι σχετικά ελκυστικό, θα δοθεί μία και έξω, αλλά σε δόσεις. Δηλαδή θα αποφασίσει να μας δώσει ένα ποσό 30 δισεκατομμυρίων ευρώ, ας πούμε, η εκταμίευσή του όμως θα είναι σταδιακή και εφόσον εφαρμόζουμε κατά γράμμα τις εντολές του προγράμματος που θα μας επιβάλει.

Τέλος, προσφυγή στο ΔΝΤ είναι πιθανότατα να αλλάξει και το πολιτικό σκηνικό στο εσωτερικό της χώρας, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στο ΠΑΣΟΚ θα προκληθεί αναταραχή, με τους ευρωπαϊστές σφόδρα δυσαρεστημένους και με τάσεις αποκόλλησης. Ο Α. Σαμαράς, που έχει ήδη ταχθεί κατά της προσφυγής στο ΔΝΤ και υπέρ της εξυγίανσης της οικονομίας μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί την κατάσταση, συσπειρώνοντας τους ευρωπαϊστές και φτάνοντας μέχρι του σημείου να αλλάξει τα πάντα, ακόμη και την ονομασία της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά και η Ντόρα Μπακογιάννη καραδοκεί και δεν είναι καθόλου απίθανο το ενδεχόμενο να διασπάσει την παράταξή της προκειμένου να δημιουργήσει εκείνη το «ευρωπαϊκό» κόμμα. Ο,τι και να γίνει, το σίγουρο είναι ότι θα υπάρξουν τρία πολιτικά ρεύματα, ένα ευρωπαϊκό, ένα φιλατλαντικό και ένα αντικαπιταλιστικό που θα το εκφράζουν τα σημερινά κόμματα της Αριστεράς.

Ας ελπίσουμε ότι δεν υπάρχουν αφανείς σύμβουλοι που  να πιέζουν τον Γ. Παπανδρέου να προσφύγει στο ΔΝΤ. Και αν υπάρχουν, ας ελπίσουμε ότι δεν τους ακούει. Άλλωστε, από τη στιγμή που πάρει μία τέτοια απόφαση, σβήνει τις ευθύνες της Νέας Δημοκρατίας για το σημερινό κατάντημα και επωμίζεται ό ίδιος ότι θα συμβεί από εκεί και πέρα. Παράλληλα όμως ας ελπίσουμε ότι θα κάποιοι πολιτικοί ηγέτες στην Ευρώπη θα αντιληφθούν πολύ σύντομα ότι το καράβι δεν μπορεί να συνεχίσει έτσι και ότι θα χρειαστούν γενναίες πολιτικές αποφάσεις και λύσεις για να μη ξωκείλει.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr