Ταυτόχρονα, οι ευρωπαίοι εταίροι, με πρώτους και καλύτερους πάντα τους Γερμανούς, θέλουν την εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας, αλλά θεωρούν απόλυτα φυσιολογικό να δανειζόμαστε με επιτόκιο πάνω από 6%, προκειμένου βέβαια να μην αναγκασθούν οι ίδιοι να μας δανειοδοτήσουν. Ξεκαθαρίζουν μάλιστα ότι αν τελικά μας δανείσουν κατά κάποιο τρόπο, τα επιτόκια θα είναι αρκετά υψηλά, γιατί αυτό μας… αξίζει. Αλλά τότε πως εμείς θα καταφέρουμε να βγούμε από την τρύπα, όταν κάθε χρόνο θα χρειαζόμαστε περισσότερα χρήματα για να πληρώσουμε προηγούμενα χρέη; Και άντε, να αντέξει το κράτος ένα χρόνο ακόμη τα υψηλά επιτόκια δανεισμού, οι ελληνικές τράπεζες όμως πως θα τα καταφέρουν;

Επειδή όμως οι αντιφάσεις δεν υπάρχουν μόνο στη συμπεριφορά των Γερμανών και των άλλων εταίρων, να σημειώσουμε ότι και εμείς κρατάμε ανοιχτό το θέμα της προσφυγής στο ΔΝΤ, ενώ ξέρουμε πολύ καλά ότι η λύση πρέπει να βρεθεί στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, ακόμη και αν χρειαστεί να ματώσουμε κι  άλλο. Δεν ξέρουμε τι θα μας προκύψει στο μέλλον αν προσφύγουμε στο ΔΝΤ (ιδιαίτερα, αν το κάνουμε χωρίς τη συναίνεση της Ευρωζώνης, παρ΄ όλο που φαίνεται να μας σπρώχνει προς τα εκεί) για να εξασφαλίσουμε 30-50 δισεκατομμύρια ευρώ με χαμηλότερο επιτόκιο από αυτό που θα βρούμε στις αγορές, η στην Ευρωζώνη. Γιατί περί τέτοιου ποσού μιλάμε, μία και έξω. Δεν θα επαναλαμβάνεται αυτό κάθε χρόνο και εκεί προκύπτει το ερώτημα που και πως θα δανειστούμε τα υπόλοιπα που μας λείπουν φέτος, του χρόνου, του παραχρόνου και πάει λέγοντας.

Άρα, η σωτηρία μπορεί να προέλθει μόνον από εμάς και όλα τα υπόλοιπα είναι πρόσκαιρες λύσεις, καθώς το πρόβλημα είναι τεράστιο και μακροχρόνιο. Η πορεία προς την τελική λύση θα είναι μακρά και πάρα πολύ επώδυνη, δυστυχώς. Η πρόγευση του φορολογικού νομοσχεδίου που έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση δημιουργεί την εντύπωση ότι δόθηκε παράταση μέχρι το 2011 σε διάφορες ομάδες  όπως οι ταξιτζήδες, οι φορτηγατζήδες, οι λεωφοριούχοι και άλλοι «αναξιοπαθούντες» για να βάλουν ταμειακές, αλλά ας ελπίσουμε ότι το έκανε αυτό στο πλαίσιο μιας στρατηγικής. Ότι δεν έκανε πίσω, αλλά θέλει να τους έχει «καβάτζα» για τον επόμενο χρόνο, γιατί και τότε θα πρέπει να μειωθεί σημαντικά το έλλειμμα, σύμφωνα με το Πρόγραμμα Σταθεροποίησης.

Είπαμε ότι ο κόσμος πρέπει να πεισθεί για τη δικαιοσύνη των μέτρων. Παράλληλα όμως πρέπει να πεισθεί ότι η περικοπή των δαπανών στο δημόσιο πρέπει να συνεχισθεί και κυρίως ότι πρέπει η οικονομία να μετατραπεί σε ανταγωνιστική, ενώ η κυβέρνηση θα κάνει ό,τι μπορεί για να δημιουργήσει προϋποθέσεις ανάπτυξης. Όλα αυτά με πολύ κόπο και πόνο, δυστυχώς.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr