Τα σενάρια που κυκλοφορούσαν χθες διεθνώς ήταν πολλά και διάφορα, καθώς μπερδεμένες, αμφιλεγόμενες και αντιφατικές ήταν οι δηλώσεις και οι πληροφορίες. Από το ότι η Μέρκελ και ο Σαρκοζί να έχουν αποφασίσει να στηρίξουν οικονομικά την Ελλάδα κατά κάποιο τρόπο, μέχρι τις εκτός Ευρωζώνης Βρετανία και Σουηδία να θέλουν να μας στείλουν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αν και δεν τους πέφτει πολύς λόγος. Και από το ότι υπάρχουν αντιδράσεις στη στήριξη μέσα στη Γερμανία ( «στον αλκοολικό δεν δίνεις ρακή», όπως είπε ένας Γερμανός βουλευτής), μέχρι ότι ο Παπαδήμος θα τοποθετηθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην Αθήνα για να επιβλέπει την εφαρμογή των μέτρων , την τήρηση του Σταθεροποιητικού Προγράμματος και του προϋπολογισμού. Το βέβαιο πάντως είναι ότι οποιαδήποτε βοήθεια πέρα από μία πολιτική υποστηρικτική δήλωση από πλευράς εταίρων και Βρυξελλών, θα δοθεί με ακόμα πιο βαρύ αντίτιμο και αυτό τρέμει η Αθήνα.

Κάποιος θα μπορούσε να αναφωνήσει το γνωστό «οι γερμανοί ξανάρχονται». Κάτι τέτοιο μπορεί να μην είναι αναγκαστικά κακό, αφού αποδειχθήκαμε ανίκανοι να διαχειριστούμε πρώτα την ένταξη στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και μετά την  ένταξη στην ΟΝΕ. Αν πάμε πιο μακριά, δεν αποκλείεται να κάναμε λάθος που διώξαμε κάποτε τους βαυαρούς από την Ελλάδα. Τώρα πλέον δεν έχει νόημα  να μιλάμε για προσβολή της εθνικής κυριαρχίας και τα τοιαύτα, αφού με τη θέλησή μας εκχωρήσαμε «κυριαρχικά δικαιώματα» μπαίνοντας στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Άλλωστε δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι η μόνη πιθανότητα για να κρατηθούμε πάνω από την επιφάνεια του νερού είναι να επέλθει η πολιτική ένωση της Ευρώπης και η Ελλάδα να γίνει μία από τις Πολιτείες της, κάτι σαν την Φλώριδα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η αναστάτωση που έχει προκληθεί με αφορμή την αφεντιά μας, οφείλεται στο γεγονός ότι η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωζώνης. Για το ευρώ ανησυχούν όσοι θέλουν να το υπερασπιστούν και το ευρώ θέλουν να αποδυναμώσουν όσοι θέλουν να δυναμιτίσουν το συγκεκριμένο νόμισμα και τις προοπτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επομένως οι αναφορές μπορεί να γίνονται στην Ελλάδα, αλλά το διακύβευμα μας ξεπερνά. Εκείνο που δεν μας ξεπερνά όμως είναι η αμφισβήτηση. Οι εταίροι, τα μήντια, οι αγορές, όλοι όσοι είναι ανακατεμένοι στο παιχνίδι, αμφισβητούν σοβαρά τη δυνατότητα της χώρας μας να βγει γλυτώσει τη χρεοκοπία και να βγει σταδιακά από την κρίση. Αυτή τη φορά δεν αμφισβητούν τόσο την κυβέρνηση, που τελικά πήρε τα μέτρα που έπρεπε να πάρει και είναι φανερή η προσπάθειά της να ξεκουνήσει την ελληνική κοινωνία. Αυτή τη φορά αμφισβητούν κατά πόσο η ελληνική κοινωνία βλέπει την πραγματικότητα και ακόμη περισσότερο, κατά πόσο θέλει η ίδια να υποστεί θυσίες για να ξεφύγει από την πτώχευση. Φυσικά, αμφισβητούν επίσης ότι ο κρατικός μηχανισμός είναι σε θέση να ανταποκριθεί στα μέτρα.

Η αλήθεια είναι ότι τις ίδιες αμφιβολίες έχει και ο υπογράφων, βλέποντας τις αντιδράσεις από συνδικαλιστές, συντεχνίες, αριστερά κόμματα και πολλούς ανόητους.  Από την άλλη πλευρά, θέλει να ελπίζει ότι η κρίση της Ελλάδας και η αναστάτωση που προκάλεσε στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, θα οδηγήσει σε αποφάσεις που θα αποτελούν σημαντικό βήμα για την ενοποίηση της Ευρώπης. Σε αυτή την περίπτωση η προσφορά της…Ελλάδας θα είναι ανεκτίμητη!

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr