Δεν γνωρίζω αν στη βάση αυτών των υπολογισμών κινήθηκε ο Γ. Παπανδρέου και εξήγγειλε μόλις προχθές τα μέτρα και μάλιστα αυξημένα σε σχέση με το Πρόγραμμα Σταθερότητας που έστειλε πριν από λίγες μόλις εβδομάδες στις Βρυξέλλες. Αν όντως κινήθηκε με σχέδιο και με timing, νομίζω ότι θα έπρεπε να τα είχε εξαγγείλει με τη συμπλήρωση των 100 πρώτων ημερών, κατά την ομιλία του στο Ζάππειο. Δεν το έκανε και από τότε περίπου άρχισαν οι αγορές να μας κοπανάνε και να ανεβάζουν τα spreads. Πιστεύω πάντως ότι ήθελε να τα αποφύγει όσο ήταν δυνατόν και τελικά στο Νταβός και μετά από επαφές που είχε εκεί, κατάλαβε ότι δεν υπήρχε δρόμος διαφυγής.
Η κίνηση του πρωθυπουργού να εξαγγείλει ο ίδιος τα σκληρά, αλλά αναγκαία μέτρα έχει τη σημασία της. Πρώτον δείχνει ότι δεν προσπαθεί να ξεφύγει από τα δύσκολα αναθέτοντας τα δυσάρεστα στους υπουργούς του. Δεύτερον όμως και κυριότερο, είναι πλέον δύσκολο σε υπουργούς και στελέχη του ΠΑΣΟΚ που διαφωνούν με αυτά τα μέτρα να αρχίζουν να διαχωρίζουν τη θέση τους, να εκφράζουν φωναχτά στα κανάλια τις διαφωνίες τους ή να τα ρίχνουν στον υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Οι διάφοροι Παπουτσήδες και οι άλλοι αριστερολαϊκιστές του κυβερνώντος κόμματος θα βάλουν το κεφάλι τους «στον ντορβά» αν αρχίσουν τα ηρωϊκά…
Φυσικά, η φάση της εφαρμογής των μέτρων θα είναι πολύ δύσκολη. Πέρα από το γεγονός ότι στην κατάσταση που βρισκόμαστε δεν υπήρχαν αριστερές ή δεξιές λύσεις, αφού δεν υπάρχουν λεφτά και οι όροι δανεισμού χειροτέρευαν θεματικά μέρα με τη μέρα, τα μέτρα ήταν μονόδρομος και δεν αποκλείεται να απαιτηθούν και άλλα που θα κάνουν δυστυχώς ακόμη πιο δύσκολη τη ζωή των μικρομεσαίων και των χαμηλότερων στρωμάτων του πληθυσμού. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκανε σαφές χθες ότι ο έλεγχος από την πλευρά της θα είναι κυριολεκτικά ασφυκτικός και οι αγορές δεν έδειξαν να πηδούν από τη χαρά τους μετά από την προχθεσινή εμφάνιση του πρωθυπουργού.
Προς το παρόν, αρκετές συντεχνίες και ομάδες πληθυσμού δεν φαίνεται να είναι έτοιμες να αντιληφθούν την κατάσταση. Οι αγρότες, οι εφοριακοί, οι τελωνιακοί και οι άλλες συντεχνίες του δημοσίου (σε αυτές περιλαμβάνονται σε μεγάλο βαθμό και οι αγρότες), δηλαδή η ΑΔΕΔΥ είναι έτοιμοι να απεργήσουν, λες και μπορούν να λάβουν παρά του μη έχοντος. Από την άλλη πλευρά θα δούμε αν η κυβέρνηση θα κατορθώσει με τους μηχανισμούς που διαθέτει να βάλει χέρι στους συστηματικούς φοροφυγάδες. Γατί αν δεν υπάρξει άρωμα δικαιοσύνης στα μέτρα, στο φορολογικό νομοσχέδιο, στην εισοδηματική πολιτική, δεν θα δούμε φως.
Το σίγουρο είναι ότι ο τρόπος ζωής στον οποίο είχαμε συνηθίσει, τελείωσε. Το μοντέλο θα έφθανε κάποια στιγμή στο τέλος του γιατί δεν ήταν δυνατόν να λειτουργεί με δανεικά, χωρίς παραγωγή, δίχως παραγωγικότητα, με υπερκατανάλωση και τρομερή διαφθορά κατά μήκος και κατά πλάτος. Μας έτυχε όμως και η ένδοξη κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή και αποσώσαμε. Θα δούμε και θα νοιώσουμε, τουλάχιστον για ένα μεγάλο διάστημα, την ποιότητα ζωής που είχαμε να πέφτει αισθητά. Και πιθανότατα θα δούμε και τη λεγόμενη μεσαία τάξη να συρρικνώνεται με επιπτώσεις στην κοινωνική συνοχή, την εγκληματικότητα και προ παντός την ανεργία. Ας ελπίσουμε μόνο ότι κάτι καλό θα βγει στο τέλος από αυτή τη δοκιμασία. Ένα καλύτερο κράτος, λιγότερη διαφθορά, κάποια αξιοκρατία, περισσότερος ορθολογισμός ίσως…
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr