Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτή η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου είναι γεμάτη καλές προθέσεις, θέλει να κάνει τομές, χαρακτηρίζεται από εργατικότητα, της περισσεύει (τουλάχιστον προς το παρόν) η εντιμότητα, επιζητεί την διαφάνεια. Ταυτόχρονα δείχνει στοιχεία αναποτελεσματικότητας και αναποφασιστικότητας, δεν λείπουν οι παλινωδίες και  κυρίως καθυστερεί στη στελέχωση του δημόσιου τομέα και στον καθορισμό αρμοδιοτήτων. Και οι καιροί δεν επιτρέπουν ούτε την σύγχυση, τις αρρυθμίες, τις αντιφάσεις,  ούτε τις καθυστερήσεις, έστω και αν ακόμη λειτουργούν τα ελαφρυντικά, όπως ότι μία νέα κυβέρνηση που αντιμετωπίζει τόσα σοβαρά και μεγάλα προβλήματα χρειάζεται χρόνο για να βρει τον βηματισμό της. Μόνο που μέχρι να βρει τον βηματισμό της κινδυνεύει να κατηγορηθεί ότι θυμίζει κάτι μεταξύ Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης και νηπιαγωγείου.

Εκείνο που γίνεται αντιληπτό είναι ότι έχουμε μία κυβέρνηση που ανοίγει πολλά θέματα και πολλά μέτωπα ταυτόχρονα. Πραγματικά, πολλά είναι  τα προβλήματα που μας έχουν οδηγήσει  στην παρακμή και είναι ενδιαφέρον ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να τα αντιμετωπίσει όλα μαζί  τώρα που είναι αρχή, αρκεί να έχει και την ικανότητα να το κάνει. Αυτό μέλει να αποδειχθεί, γιατί μεταξύ άλλων δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η ελληνική κοινωνία θέλει να εκσυγχρονισθεί, να εναρμονιστεί με τις ευρωπαϊκές κοινωνίες σε έναν ελάχιστο κοινό παρονομαστή. Μπορεί να ανταποκρίνεται θετικά στα λόγια και στις σφυγμομετρήσεις, αλλά στην πράξη; Ειδικά αν πρόκειται να ξεβολευτεί ή να πρέπει κάνει και κάποια θυσία, στο πλαίσιο φυσικά μιας δικαιότερης ανάληψης ευθυνών και εκπλήρωση υποχρεώσεων…

Είναι σαφές πάντως ότι εκείνα που προέχει να αντιμετωπιστούν είναι το φοβερό αδιέξοδο της οικονομίας και η υπολειτουργία του κρατικού μηχανισμού. Αλλά πως θα αντιμετωπιστούν όταν ακόμη δεν έχουν ρυθμιστεί εκκρεμότητες όπως η πλήρωση όλων των θέσεων των γενικών γραμματέων, ανάμεσα στους οποίους είναι και εκείνος που θα ασχολείται με το ΕΣΠΑ, από το οποίο εξαρτάται κάθε προσπάθεια ανάπτυξης; Και πως θα αντιμετωπιστούν όταν ακόμη δεν έχουν αποδοθεί από υπουργούς αρμοδιότητες σε υφυπουργούς; Ή πως θα λειτουργήσουν εταιρίες του δημοσίου με συμμετοχή στην παραγωγική διαδικασία και στην εισροή συναλλάγματος, όταν ούτε στην ΕΑΒ δεν έχει τοποθετηθεί νέος διευθύνων σύμβουλος; Και ακόμη, πως θα δοθεί ένα σήμα ευρυθμίας, όταν εταιρίες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της δημοσιότητας και απασχολούν μεγάλο αριθμό εργαζομένων, όπως η ΕΡΤ,  παραδίδονται στο διοικητικό χάος, στην απαξίωση, στην χλεύη, αλλά και στη κατασυκοφάντηση;

Με λίγα λόγια, οι 100 πρώτες μέρες της κυβέρνησης συμπληρώθηκαν και η κατάσταση της χώρας δεν επιτρέπει αμελέτητους πειραματισμούς, κενά στη διοίκηση, παλινωδίες, γιατί δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου. Ακριβώς  επειδή δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου δεν επιτρέπεται ούτε η περίφημη «δημόσια διαβούλευση» να λειτουργεί σαν τροχοπέδη στη λήψη αποφάσεων.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr