Για να γίνει αντιληπτό το «αλαλούμ», χθες ας πούμε, κάποιοι στην κυβέρνηση θεώρησαν ότι η πατρίδα δεν κινδυνεύει από την οικονομική κατάρρευση, αλλά από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας γιατί τόλμησε να πει ότι από τις αρχές Σεπτεμβρίου είχε ενημερώσει τον Κ. Καραμανλή και τον Γ. Παπανδρέου ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού πάει σε διψήφιο νούμερο. Με την βοήθεια πρόθυμων δημοσιογράφων μάλιστα προσπάθησαν να περάσουν στα μήντια και από εκεί στον κόσμο ότι εξυφαίνεται συνομωσία με κεντρικό πρόσωπο τον Γ. Προβόπουλος και καλά που βγήκε ο Γ. Παπακωνσταντίνου να συμμαζέψει τα πράγματα.

Σχεδόν ταυτόχρονα κάποιοι άλλοι, καλών προθέσεων αυτοί, θεώρησαν καθήκον τους να προωθήσουν την άποψη ότι ο υπουργός Οικονομικών χρειάζεται στήριξη γιατί κινδυνεύει από εσωκομματικούς υπονομευτές τύπου Χρ. Παπουτσή και Θ. Πάγκαλου, αν και ο τελευταίος δεν έκανε τίποτα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί υπονομευτικό. Το πιθανότερο είναι ότι κάποιοι συνετοί μέσα και γύρω από την κυβέρνηση αρχίζουν να απογοητεύονται, καθώς διαπιστώνουν ότι ενώ η δική τους πλευρά προσπαθεί να προχωρήσει σε μέτρα και ενέργειες που απαιτούν οι καιροί και η κατάσταση, το αποτέλεσμα είναι ένα βήμα μπρος και ένα πίσω που τείνει να εξελιχθεί σε σημειωτόν και μάλιστα καμαρωτό, που ανοίγει τρύπες στο έδαφος.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Α. Λοβέρδος που δήλωσε ότι δεν πρόκειται να γίνουν επώδυνες αλλαγές στο Ασφαλιστικό, λες και είναι δυνατόν να εξυγιανθεί το σύστημα αλλιώς. Από δίπλα το ΚΚΕ απειλεί ότι θα γίνει «του Γιαννίτση» και κανείς δεν βγαίνει να ρωτήσει από πού και ως που το συγκεκριμένο κόμμα θεωρείται εκφραστής του λαού, όταν παίρνει 7,5% στις εκλογές, γεγονός που προφανώς έχει προκαλέσει αναταραχή και διαμάχη στο εσωτερικό του και γι' αυτό προσπαθεί να συσπειρώσει τον ελάχιστο κόσμο του με επαναστατική γυμναστική.

Στο μεταξύ εντείνονται οι πιέσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση, πρωτοστατούντος του Ζ.Κ. Τρισέ, αλλά τώρα παρατηρείται και άλλο φαινόμενο. Εμφανίζονται δημοσιεύματα και τεχνοκρατικές αναλύσεις που τα υπογράφουν άνθρωποι «τσαντισμένοι» με την Ελλάδα. Ευρωπαίοι δηλαδή που για κάποιο λόγο, ίσως γιατί δεν διακρίνουν καμία διάθεση από πλευράς μας για διορθωτικές κινήσεις και θυσίες, ξεχειλίζουν από οργή εναντίον μας. Που σημαίνει ότι εκτός από τη δική μας ολιγωρία, έχουμε και όλους αυτούς που σπρώχνουν τις αγορές. Τις αγορές που ανεβάζουν κάθε μέρα το «spread», δηλαδή τα επιτόκια δανεισμού και αυτό δεν επιτρέπει αισιοδοξία.

Η μόνη ελπίδα, αμυδρή και αυτή, είναι να αποκτήσει βηματισμό, αποφασιστικότητα και ορθολογισμό ή κυβέρνηση, προκειμένου να αντιμετωπισθούν όσοι και όσα δημιουργούν το «αλαλούμ» Αυτό όμως μπορεί να το επιβάλει μόνον ο πρωθυπουργός!

Αγγελος Στάγκος
[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr