Τα δείγματα τα έχουμε ήδη με πρώτους και καλύτερους τους λιμενεργάτες του ΟΛΠ, που άρχισαν τις απεργιακές τους κινητοποιήσεις πριν ακόμη γίνουν οι εκλογές, τις συνέχισαν απτόητοι με το ΠΑΣΟΚ στη έξουσία, διέκοψαν και ξανάρχισαν και ξαναδιέκοψαν επειδή βγήκε δικαστική απόφαση σε βάρος και όχι επειδή αισθάνθηκαν την πίεση της κοινωνίας. Το σημαντικό μάλιστα είναι ότι το συνδικαλιστικό τους όργανο διοικείται από συνδικαλιστές που πρόσκεινται στην κυβέρνηση, οι οποίοι όμως μπροστά στα συμφέροντα του κλάδου, δηλαδή της συντεχνίας, (τα άλλα που λένε περί προάσπισης των συμφερόντων της χώρας είναι για γέλια) δεν καταλαβαίνουν τίποτα και να δείτε που θα ξαναδημιουργηθούν προβλήματα στο λιμάνι του Πειραιά με δαύτους.

Το δεύτερο παράδειγμα είναι οι πρώτες αντιδράσεις των συνδικαλιστών των εκπαιδευτικών, μόλις η υπουργός Παιδείας Αννα Δαμαντοπούλου ανακοίνωσε τα σχέδιά της για τους διορισμούς μέσω ΑΣΕΠ, την κατάργηση των μορίων προϋπηρεσίας, την αλλαγή της μοριοδότησης και άλλα σχετικά, προκειμένου να μπει μία τάξη σε όλο αυτό το σύστημα, της λούφας και της ανεπάρκειας, που επιπλέον κοστίζει τη μάνα του και τον πατέρα του. Στραβομουτσούνιασε λοιπό και αυτή η ευγενής τάξη των συνδικαλιστών και σκέπτεται ήδη πως θα αντιδράσει πιο δυναμικά όταν θα αρχίσει η εφαρμογή της απόφασης, λες και δεν γνωρίζουν ότι το ρουσφέτι και η αναξιοκρατία βασιλεύουν μεταξύ των δασκάλων και των καθηγητών της Μέσης Εκπαίδευσης, των ανθρώπων που υποτίθεται ότι έχουν αναλάβει το υπεύθυνο έργο να μάθουν στα παιδιά μας γράμματα. Αλλά αυτοί δεν είναι οι ίδιοι που αρνούνται κάθε είδους αξιολόγησης;

Και μια και βρισκόμαστε στο πεδίο της παιδείας, να και η ΓΣΕΕ με τις προτάσεις της περί κατάργησης της βάσης του 10 για την είσοδο στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα; Τώρα, γιατί πρέπει να έχει άποψη η ΓΣΕΕ για τους βαθμούς με τους οποίους πρέπει να μπαίνουν τα παιδιά στα πανεπιστήμια, η γιατί δεν πρέπει να αμείβονται οι πιο άξιοι, αλλά πρέπει να επικρατεί γενική ισοπέδωση ώστε να ονομάζονται φοιτητές και οι τενεκέδες, είναι ένα μυστήριο που μόνον ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ μπορεί να το εξηγήσει. Ισως επειδή ήταν η κα Γιαννάκου, η πιο άξια υπουργός της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, εκείνη που επέβαλε τη βάση του 10 και επομένως πρέπει να καταργηθεί... Είναι μία άποψη και αυτή.

Η τρίτη ένδειξη είναι οι μουρμούρες των συνδικαλιστών της ΑΔΕΔΥ, που μέρα με τη μέρα γίνονται πιο δυνατές, επειδή η κυβέρνηση μέσα σε αυτή την κρίση έδωσε μικρές αυξήσεις, ή γιατί σκέπτεται να κόψει «κεκτημένα» προκειμένου να μειώσει τις δαπάνες του δημοσίου. Που αν δεν το κάνει, μας πήρε ο διάολος και μας σήκωσε. Μιλάνε δε αυτοί που κατά τεκμήριο, είναι οι πιο βολεμένοι, ενώ η χώρα βαδίζει προς την χρεοκοπία. Εχουν πολύ καλύτερους μισθούς σε γενικές γραμμές από τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, ενώ η αποδοτικότητά τους είναι πολύ χαμηλή, έχουν μονιμότητα και η αγοραστική τους δύναμη έχει αυξηθεί λόγω της κρίσης, καθώς ο πληθωρισμός έχει πέσει κάτω από τη μονάδα. Να δείτε δε τι έχει να γίνει αν η κυβέρνηση επιχειρήσει να περικόψει επιδόματα.

Η τέταρτη ένδειξη είναι η 24ωρη απεργία που κήρυξε η ΕΣΗΕΑ στην ΕΡΤ με βασικό αίτημα να νομιμοποιηθούν οι καινούργιοι συμβασιούχοι δημοσιογράφοι, λες και δεν της φτάνουν οι 777 μόνιμοι που ήδη έχει. Και καλή τύχη στον καινούργιο Πρόεδρο της εταιρίας, αν επιχειρήσει να στελεχώσει τις εκπομπές με μονίμους!

Τους συνδικαλιστές λοιπόν, πολλοί από τους οποίους μάλιστα είναι «δικοί» της, θα βρει μπροστά της η κυβέρνηση αν προσπαθήσει να κάνει κάποιες αλλαγές και οικονομίες και όχι τη Νέα Δημοκρατία. Γιατί το μέγα θέμα αυτής της χώρας είναι η αλλαγή νοοτροπίας. Να μην ξεχνάμε ότι οι συνδικαλιστές έχουν και αυτοί τη βάση τους και αυτή η βάση στις περισσότερες περιπτώσεις δεν θέλει να αλλάξει τίποτα, ή αν αλλάξει κάτι να μην τους αφορά.

Αγγελος Στάγκος
[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr