Τελικά ο Χ. Αλμούνια έκανε τον διαχωρισμό μεταξύ σημερινής και προηγούμενης ελληνικής κυβέρνησης. Μπορεί να αντιμετωπίζει την Ελλάδα και σωστά ως ενιαία κρατική οντότητα, αλλά ξεχώρισε τις κυβερνήσεις, λέγοντας ότι «με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία δεν ελήφθη αποτελεσματική δράση από την ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ κυβέρνηση για τη μείωση του ελλείμματος» και επομένως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα εισηγηθεί στο ECOFIN, στο Συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών δηλαδή, να υπαχθεί σε καθεστώς στενής επιτήρησης, όπως επιτάσσει το Σύμφωνο Σταθερότητας. Ετσι, μετά τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλο έρχεται και ο αρμόδιος επίτροπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να επιβεβαιώσει τα ελλείμματα εκτοξεύτηκαν επί κυβερνήσεων Καραμανλή και ας σκούζει με ιερό μένος ο Γ. Παπαθανασίου.

Λέει και άλλα πολλά η φθινοπωρινή έκθεση των προβλέψεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις ευρωπαϊκές οικονομίες, που έδωσε και την ευκαιρία στον Χ. Αλμούνια να κάνει τις δηλώσεις του. Δυστυχώς, καμία από τις προβλέψεις δεν είναι έστω και ελάχιστα ενθαρρυντική για την πορεία της ελληνικής οικονομίας τα επόμενα δύο χρόνια, ιδιαίτερα αν δεν ληφθούν μέτρα. Ακόμη και όταν οι άλλοι θα αρχίσουν να βγαίνουν από το τούνελ το 2010, εμείς θα εξακολουθούμε να βρισκόμαστε μέσα στο βαθύ σκοτάδι και το ίδιο θα συνεχισθεί λίγο-πολύ και το 2011. Το πιο δυσάρεστο δε είναι ότι θα αυξάνεται και η ανεργία, που σημαίνει ότι η απειλή μας γενικευμένης κοινωνικής αναταραχής δεν είναι μακρινή.

Είναι προφανές ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει πάρει το μήνυμα, αν κρίνουμε από τα μέτρα, κάποια από τα οποία είναι έκτακτα και ήταν απρόσμενα, που ανακοινώνει αυτές τις μέρες ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Μία πιο καθαρή εικόνα θα έχουμε και εμείς και η Ευρωπαϊκή Ενωση όταν θα γίνει γνωστό το προσχέδιο του προϋπολογισμού στο τέλος αυτής της εβδομάδα και ο ίδιος ο προϋπολογισμός προς τα τέλη του μήνα. Ας ελπίσουμε ότι την πραγματικότητα την αντιλαμβάνεται πλήρως και ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, για να μην επαναληφθεί το φαινόμενο του Κ. Καραμανλή που μόλις τον περασμένο Ιανουάριο φάνηκε να αντιλαμβάνεται που μας είχε οδηγήσει ο φωστήρας Γ. Αλογοσκούφης. Γιατί καλές είναι οι διαφάνειες, οι πράσινες αναπτύξεις, οι διαχωρισμοί κράτους και κόμματος, οι επιλογές των αρίστων στη βάση τυπικών προσόντων και τα υπόλοιπα που ευαγγελίζεται και προωθεί αυτή η κυβέρνηση, αλλά αν δεν ορθοποδήσει κάπως η οικονομία, δεν θα έχουν καμία σημασία.

Ωστόσο, όποιος νομίζει ότι είναι εύκολη υπόθεση η εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας πλανάται πλάνη μεγάλη. Αντε και μειωθούν οι δαπάνες μέχρι εκεί που δεν παίρνει και άντε και αυξηθούν θεαματικά και τα έσοδα σε μόνιμη βάση, το μέγα ερώτημα είναι πως θα γίνει ανταγωνιστική η οικονομία ώστε το ισοζύγιο των εξωτερικών συναλλαγών να γίνει θετικό. Γιατί μόνον αν μπαίνουν στη χώρα περισσότερα ευρώ από αυτά που βγαίνουν, θα αρχίσει να μειώνεται το δημόσιο χρέος. Και αν δεν πρόκειται για όνειρο άπιαστο και απατηλό, θα απαιτηθούν πολλά σκληρά χρόνια για να το πετύχουμε. Αντέχουμε;

Αγγελος Στάγκος
[email protected]