Δεν ξέρουμε ποια θα είναι η συνέχεια στις σχέσεις Γιώργου Παπανδρέου και ΠΑΣΟΚ, αλλά η αλήθεια είναι ότι την Παρασκευή το κόμμα «είπε» στον πρωθυπουργό ότι μπορεί στην κυβέρνηση να τοποθετεί όποιον θέλει στους υπουργικούς θώκους, αλλά θα κάνει λάθος αν νομίζει ότι μπορεί να συμπεριφέρεται ανάλογα και απέναντι στα ανώτερα και ανώτατα κομματικά όργανα. Την αφορμή την έδωσε η επιλογή από τον Γ. Παπανδρέου του βουλευτή Ξάνθης Σ. Ξυνίδη για τη θέση του γραμματέα του κόμματος, γεγονός που προφανώς προκάλεσε αντιδράσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να εκλεγεί μεν από το Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ ο συγκεκριμένος βουλευτής, αλλά με μόλις με 180 ψήφους, λιγότερους δηλαδή από τους μισούς συν ένα. Ο «αντίπαλος» Γ. Παναγιωτακόπουλος έλαβε 125 ψήφους ενώ υπήρξαν επίσης 53 λευκά και 15 άκυρα ψηφοδέλτια.

Η πρώτη σκέψη ήταν ότι το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ έσπευσε να δείξει την δυσαρέσκειά του προς τον παντοδύναμο μετά τη περιφανή νίκη πρωθυπουργό, γιατί δεν του επιτρέπεται να αλώσει το κράτος. Τόσο η εκπεφρασμένη βούληση του Γ. Παπανδρέου να διαχωρίσει το κράτος από το κόμμα, όπως και η διαδικασία που ακολουθείται για την κάλυψη των θέσεων των γενικών και ειδικών γραμματέων, αλλά και άλλων πόστων του κρατικού μηχανισμού, διαψεύδουν τις προσδοκίες που ενδεχομένως είχαν πολλά στελέχη του κόμματος. Επομένως σίγουρα κάποια από τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου βρήκαν την ευκαιρία να στείλουν ένα μήνυμα δυσαρέσκειας, καθώς μάλιστα βρήκαν πάτημα στο γεγονός ότι επιχειρήθηκε «καπέλωμα» του κόμματος.

Ωστόσο, όπως επισημαίνουν παλαιά στελέχη του κόμματος και της κοινοβουλευτικής ομάδας που δεν έχουν λόγο να αντιτίθενται στον πρωθυπουργό και θεωρούνται ακραιφνείς «παπανδρεϊκοί», το Εθνικό Συμβούλιο με τη σημερινή σύστασή του προέκυψε το 2007 και δεν εκφράζει στη συντριπτική πλειοψηφία το «βαθύ» ΠΑΣΟΚ. Θυμίζουν επίσης ότι αυτό το Εθνικό Συμβούλιο εξελέγη από ένα Συνέδριο που στην εσωκομματική διαμάχη του 2007 στάθηκε στο πλευρό του Γ. Παπανδρέου. Και μπορεί κάποιοι από αυτούς που δεν ψήφισαν τον Σ. Ξυνίδη να θεωρούνται «βαθύ» ΠΑΣΟΚ, αλλά σε αυτούς προστέθηκαν και άλλοι, «βενιζελικοί», εκσυγχρονιστές, δυσαρεστημένοι, αλλά και αρκετά στελέχη που πιστεύουν ότι δεν μπορεί ο Πρόεδρος να τοποθετεί τον άγνωστο «κηπουρό» του για να διοικεί το κόμμα, χωρίς μάλιστα να προηγηθεί κάποια ζύμωση, ή έστω μία προσπάθεια να τον γνωρίσουν. Αν μάλιστα αντί του Γ. Παναγιωτακόπουλου έβαζε υποψηφιότητα άλλο, πιο προβεβλημένο και λιγότερο ταυτισμένο με το «βαθύ» παλαιο ΠΑΣΟΚ, ενδεχομένως το αποτέλεσμα να ήταν συντριπτικό.

Όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Γ. Παπανδρέου δεν μπορεί να θεωρεί ότι το κόμμα του ΠΑΣΟΚ είναι τελείως του χεριού του, να το αγνοεί ή και να το περιφρονεί. Χωρίς να το αγνοήσει και δίχως να το περιφρονήσει, ο Κ. Σημίτης βρήκε τον μπελά του από το κόμμα. Δεν είναι ακριβώς ίδια η περίπτωση, καθώς είναι γνωστό ότι το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα ποτέ δεν «αγάπησε» τον πρώην πρωθυπουργό, αλλά καλά θα κάνει και ο Γ. Παπανδρέου να έχει το νου του. Μπορεί να το βρει μπροστά του κάποια στιγμή και πάντως δεν μπορεί να το αγνοεί, είτε για καλό, είτε για κακό (οι παρεμβάσεις του κόμματος στον κ. Σημίτη ήταν ολέθριες). Και πάντως οι ΠΑΣΟΚοι δύσκολα θα αποδεχθούν ένα γραμματέα που δεν θα μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο και να καλέσει έναν υπουργό, αφού βέβαια διευκρινιστεί προηγουμένως ποια είναι τώρα η αποστολή του κόμματος και ποια του επικεφαλής του.

Αγγελος Στάγκος

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr