’λλωστε όλες οι λογικές κυβερνήσεις, με εξαίρεση την ελληνική, θέλουν τα στατιστικά στοιχεία να είναι αξιόπιστα για να ξέρουν τι τους γίνεται και με αυτή την έννοια αποτελούν σημαντικότατα εργαλεία για την άσκηση της οικονομικής πολιτικής. Με αυτή την έννοια, ήταν επόμενο να διατυπώνει την ενόχλησή του ο κ. Γιούνκερ, αφού η Αθήνα σέρβιρε συνεχώς με πλαστά στοιχεία τις ευρωπαϊκές υπηρεσίες.
Το περιβάλλον λοιπόν στο οποίο βρέθηκε ο Γ. Παπακωνσταντίνου στο Γιούρογκρουπ και στο Εκοφίν δεν ήταν καθόλου φιλικό. Ο κ. Γιούνκερ μάλιστα ήταν σχετικά μετριοπαθής σε σύγκριση με τον αρμόδιο επίτροπο της Κομισιόν τον κ. Αλμούνια, ο οποίος δεν ένοιωσε καμία συγκίνηση από το γεγονός ότι ο νέος έλληνας υπουργός είναι θεωρητικά ομοϊδεάτης του. Είναι δικαιολογημένα έξαλλος γιατί ενώ η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υποσχόταν ότι το έλλειμμα θα έπεφτε στο 3,7% του ΑΕΠ μέσα στο 2009, τώρα μαθαίνει ότι υπερβαίνει το 12,5% (και του 2008 το 7% του ΑΕΠ , σύμφωνα με τον Γ. Παπακωνσταντίνου), αλλά πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι οι σχέσεις του με τον Γ. Παπανδρέου είναι μάλλον ψυχρές. Ως αρχηγός του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ο Γ. Παπανδρέου είχε επισημάνει με αυστηρότητα στον Χ. Αλμούνια ότι δεχόταν αδιαμαρτύρητα τα ψευδή στοιχεία της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και αυτός δεν το έχει ξεχάσει.
Ετσι έχουν τα πράγματα και η γραπτή ανακοίνωση που εξέδωσε ο ισπανός επίτροπος δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Σε αυτήν εκδηλώνει την σοβαρή ανησυχία του για «τις νέες σημαντικές στατιστικές ανακρίβειες» και τονίζει ότι η πρώτη προτεραιότητα για την Ελλάδα είναι η υιοθέτηση ενός φιλόδοξου προγράμματος δημοσιονομικής σταθερότητας για τα επόμενα χρόνια, που όμως θα συνοδεύεται από διαρθρωτικές αλλαγές, ώστε να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Πρόσθεσε ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να δείξει την αποφασιστικότητά της προς αυτή την κατεύθυνση στον προϋπολογισμό του 2010 «για να μπουν επιτέλους τα δημόσια οικονομικά σε ένα βιώσιμο δρόμο».
Μέσα σε αυτό το εξαιρετικά κακό κλίμα, έγινε φανερό ότι δεν ήταν δυνατόν να γίνει αμέσως δεκτό το ελληνικό αίτημα για μία περίοδο 3-4 ετών, ααρχίζοντας από το 2010, μέσα στην οποία η νέα ελληνική κυβέρνηση υπόσχεται να κατεβάσει το έλλειμμα κάτω από το 3%. Ο Χ. Αλμούνια μάλιστα δεν δίστασε να δηλώσει την αντίθεσή του στην πρόθεση της Αθήνας να ασκήσει αναπτυξιακή πολιτική, ενώ ο Ζ.Κ. Γιούνκερ τόνισε ότι οι Βρυξέλλες θα απαντήσουν στην Αθήνα όποτε αυτές το κρίνουν σκόπιμο...
Το σαφές είναι ότι από τώρα και στο εξής η επιτήρηση της πορείας της ελληνικής οικονομίας γίνεται πιο στενή, δηλαδή σε εξαμηνιαία ή και τριμηνιαία βάση, και η ελληνική κυβέρνηση πρώτα θα δίνει εξετάσεις και μετά θα κρίνεται το όποιο αίτημά της. Ετσι, περιμένουν πρώτα να δώσει δείγματα με την κατάθεση προϋπολογισμού και μετά θα αποφασίσουν, πιθανότατα, τον Μάρτιο, αν θα μας δώσουν την τριετή ή τετραετή παράταση για τη μείωση του ελλείμματος. Εκείνο που προέχει τώρα είναι η αντιμετώπιση του τεράστιου δημοσιονομικού προβλήματος που αντιμετωπίζουμε και παράλληλα να ξεφύγει η χώρα από την ανυποληψία στην οποία έχει περιπέσει χάρις της συμπεριφοράς της προηγούμενης κυβέρνησης. Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό αποτελεί κατόρθωμα της κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή, όσο και αν φωνάζει και κτυπιέται ο Γ. Παπαθανασίου. Αλλά και η σημερινή κυβέρνηση πρέπει να προσέξει με τα στοιχεία, καθώς οι Βρυξέλλες ξέρουν την Ελλάδα που είναι στο ευρώ και το υποσκάπτει και αδιαφορούν ουσιαστικά αν στην εξουσία βρίσκεται η Ν.Δ. ή το ΠΑΣΟΚ.
Ο Χ. Αλμούνια τρελλάθηκε ακόμη περισσότερο ξέροντας ότι η αρχική δέσμευση για το έλλειμμα ήταν 3,7%, μετά ο Γ. Παπαθανασίου το ανέβασε στο 6% και τώρα έρχεται ο Γ. Παπακωνσταντίνου και ομολογεί 12,5%. Αφήστε που ακόμη είναι ρευστό και το έλλειμμα του 2008. Ούτε βέβαια τον ενδιαφέρει αν ο ένας το κρύβει και ο άλλος το φουσκώνει. Και οι δύο για πολιτικούς λόγους. Μόνο που τελούμε πλέον υπό διαρκή αμφισβήτηση.
Αγγελος Στάγκος
[email protected]
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr