Από τη μία πλευρά, η γραμμή που ακολούθησε κατά τηνπροεκλογική περίοδο δεν επέτρεπε υψηλούς αντιπολιτευτικούς τόνους, παρά μόνο αν ήθελε να γίνει πιο σκληρός από την κυβέρνηση ιδιαίτερα στα οικονομικά, από την άλλη πλευρά απέφυγε να δεσμεύσει ως απερχόμενος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας τον διάδοχό του ως προς την τακτική που θα ακολουθήσει. Αλλωστε και οι τρεις δελφίνοι μόνον ένα τόνο πιο σκληροί -και αν- του Κ. Καραμανλή εμφανίστηκαν.

Φυσικά, μετά την εκλογή αρχηγού κάπου τον Δεκέμβριο στο Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, τα πράγματα θα αλλάξουν. Ο καινούργιος θα προσπαθήσει να εδραιωθεί κάνοντας σκληρή αντιπολίτευση μεταξύ άλλων, αλλά ως τότε η κυβέρνηση θα ...αλωνίζει σε ό,τι αφορά το αντίπαλο κόμμα εξουσίας. Αλλά έτσι και αλλιώς, δεν θα είναι αυτός ο πονοκέφαλος. Ο πονοκέφαλος που άρχισε προχθές με την ψήφο εμπιστοσύνης που πήρε η κυβέρνηση από τη Βουλή είναι ο συνδυασμός των τεράστιων οικονομικών προβλημάτων, της ανάγκης να διατηρηθεί ή και να αναβιώσει η κοινωνική συνοχήκαι της ουσιαστικής απαξίωσης κάθε έννοιας κράτους. Στην οικονομία μάλιστα η κυβέρνηση βρίσκεται ανάμεσα στη δημοσιονομική κατάρρευση, στην αναγκαιότητα περιορισμού των δαπανών, στην προσπάθεια αναθέρμανσης της αγοράς και στην υποχρέωση να δίνει λόγο στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Πολύ δύσκολα πράγματα και σε μεγάλο βαθμό αλληλοσυγκρουόμενα...

Οι πάντες παραδέχονται ότι η κυβέρνηση ξεκίνησε καλά και κέρδισε τις πρώτες εντυπώσεις, αλλά είναι επίσης σαφές ότι ο δρόμος από εδώ και εμπρός δεν θα είναι ανθόσπαρτος. Το περίεργο όμως είναι ότι ενώ ο Γ. Παπανδρέου τονίζει με κάθε ευκαιρία ότι χρειάζεται η συμμετοχή όλων για να βγει αυτή η πολύ δύσκολη ανηφόρα, εκείνο που παρατηρείται, τουλάχιστον προς το παρόν, είναι ότι αυτή η κυβέρνηση λειτουργεί σαν ένας κλειστός κύκλος ανθρώπων, με κάποια μυστικοπάθεια, αποφεύγοντας να έλθει σε επαφή ακόμα και με ανθρώπους με τους οποίους οφείλει να επικοινωνεί, έστω και προσωρινά. Από ό,τι γνωρίζουμε, δεν υπάρχει επαφή ακόμη ούτε με τραπεζίτες, ούτε με τις διοικήσεις οργανισμών. Το γεγονός ότι οι διοικήσεις των οργανισμών θα αντικατασταθούνστη συντριπτική τους πλειοψηφία, δεν σημαίνει ότι δεν έχουν ανάγκη οδηγιών ή απλά επικοινωνίας ώστε η μηχανή να συνεχίζει να λειτουργεί, όσο λειτουργεί και μέχρι να βελτιωθεί. Το internet δεν καλύπτει όλες τις μορφές επικοινωνίας...

Είναι επίσης φανερό ότι ο πρωθυπουργός προχώρησε σε νεωτερισμούς, πήρε ρίσκα και οδηγεί στον παροπλισμό την γενιά των άνω των εξήντα. Αυτά όμως δεν μπορούν να εμπίπτουν ούτε σε γενικούς κανόνες, ούτε σε αφορισμούς, ούτε και να γίνονται αυτοσκοπός. Καλή είναι η τόλμη και η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη πολλών και μεγάλων αλλαγών με μεγαλύτερη από όλες την αλλαγή νοοτροπίας. Καλή όμως είναι και η σύνεση, όπως και το μέτρο. Και μακάρι να μην αποδειχθεί κάποια στιγμή ότι ξεπεράστηκαν και η σύνεση και το μέτρο.

Αγγελος Στάγκος
[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr