Για να ξαναγυρίσουμε όμως στον γίγαντα Χριστοφοράκο, που μας έχει πιάσει από τα αχαμνά και κοντεύει να μας τα συνθλίψει, όχι απλά με τη σύμφωνη γνώμη μας, αλλά και ανταποκρινόμενος στις ικεσίες μας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι τον αναγορεύσαμε σε ρυθμιστή πολιτικών διαδικασιών και εξελίξεων. Μία απερίγραπτη κυβέρνηση θεώρησε ότι με το σκάνδαλο της Ζήμενς θα εξακολουθούσε  να διατηρεί το βλέμμα της κοινωνίας στραμμένο στο παρελθόν και το ΠΑΣΟΚ όρθιο, τιμωρία στη γωνία και έτσι το έφερε στην πρώτη γραμμή, όχι για να το ξεδιαλύνει και να τελειώνουμε , αλλά για να το συντηρεί, μπας και ξεχάσουμε την παροιμιώδη ανικανότητά της . Ανικανότητα αναμεμειγμένη με σκανδαλώδη συμπεριφορά πολλών ειδών και πολλών επιπέδων, που περιλαμβάνει και δοσοληψίες με τη Ζήμενς.

Από την πλευρά του το ΠΑΣΟΚ, αντί να παραδεχθεί ότι πήρε λεφτά από τη Ζήμενς, όπως και από πολλές άλλες εταιρίες και ότι το ίδιο ακριβώς κάνουν όλα τα κόμματα (και της Αριστεράς που προσποιούνται τις παρθένες) και κυρίως η Νέα Δημοκρατία (αποκλείεται να υπάρχει έστω και ένας έλληνας που να πιστεύει ότι δεν πρόκειται για γενικευμένη πρακτική) μπήκε σε έναν μάταιο αγώνα να πείσει ότι είναι ...πτωχό πλην τίμιο. Μπούρδες και κουραφέξαλα δηλαδή που φυσικά από τη μία πλευρά αποπροσανατολίζουν ενώ είναι περισσότερο από σαφές ότι το ένδοξο κράτος μας καταρρέει οικονομικά και εμείς μαζί του και από την άλλη φανερώνουν κάποιες εξαιρετικά επικίνδυνες παθογένειες, όπως την συμμετοχή (και την ποδηγέτηση) της δικαιοσύνης στα κομματικά παιχνίδια της κυβέρνησης.

Ζούμε λοιπόν στον αστερισμό του Χριστοφοράκου και προφανώς καλά να πάθουμε! Τον παραδίνουν , δεν τον παραδίνουν οι Γερμανοί, διώκεται, δεν διώκεται και γιατί, θα μιλήσει δεν θα μιλήσει, φοβούνται,δεν φοβούνται τα κόμματα, θα προκαλέσει, δεν θα προκαλέσει εκλογές η παρουσία του στην Ελλάδα και άλλα τόσα και τέτοια, όλα ...Χριστοφοράκεια. Και σε άλλες χώρες προέκυψαν σκάνδαλα από τις δοσοληψίες της Ζήμενς , αλλά και άλλων εταιριών, αλλά πουθενά δεν αγκυλώθηκαν τόσο πεισματικά στο παρελθόν. Όταν μάλιστα το παρόν είναι τόσο πιεστικό και το μέλλον τόσο άδηλο έως και ζοφερό. Ξεκαθάρισαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν τα πράγματα και προχώρησαν σε άλλα, αρνούμενες (οι χώρες αυτές) να περιπέσουν στην ομηρεία των ντόπιων Χριστοφοράκων. Όταν όμως στην Ελλάδα νοιώθουμε σιγουριά μόνο με το «βήμα σημειωτόν» τι άλλο να περιμένει κανείς;

Επομένως, αν μας έλθει ο νυμφίος, καλώς τον, αλλά και να μη μας έλθει, καλό χαβαλέ μαζί του...

Αγγελος Στάγκος
[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr