Για παράδειγμα, μου είναι αδύνατο να αντιληφθώ την σκοπιμότητα της αντιπολιτευτικής εμπλοκής του ΠΑΣΟΚ στο θέμα της γρίπης των χοίρων. Ακόμη και αν φανερό ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι η χώρα θα βρίσκεται από τον Σεπτέμβριο σε κρίση λόγω της πανδημίας και επομένως είναι ανεύθυνο από πλευράς του Κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να ζητάει εκλογές, θεωρώ ακατανόητη την εκ των προτέρων κριτική ότι δεν υπάρχει σχέδιο αντιμετώπισης της γρίπης, ή την επιστολή του κ. Γ. Παπανδρέου με την οποίαν προτείνει την σύσταση διϋπουργικής επιτροπής.
Δεν αποκλείεται ή στάση του ΠΑΣΟΚ στο θέμα της γρίπης να εντάσσεται σε μία λογική ολοκληρωτικής αντιπολίτευσης, αλλά δεν νομίζω ότι το συγκεκριμένο πρόβλημα προσφέρεται για κάτι τέτοιο. Ίσως πάλι, το ΠΑΣΟΚ θέλει να εμφανίζεται ως οιονεί κυβέρνηση, αλλά και σε αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να ήταν συγκρατημένο. Τι θα έχει να πει δηλαδή, αν τα κακά σενάρια δεν επαληθευτούν, ενδεχόμενο πολύ πιθανό, ή αν η κυβέρνηση τα καταφέρει στην αντιμετώπιση της πανδημίας, εφόσον εκδηλωθεί. Και πόση κριτική μπορεί να ασκήσει ένα αντιπολιτευόμενο κόμμα εν όψει μίας παγκόσμιας απειλής;
Μου είναι αδύνατον επίσης να καταλάβω τη στάση των κομμάτων της Αριστεράς στην κύρωση από τη Βουλή της συμφωνίας μεταξύ του ιδρύματος Νιάρχου και του κράτους για τη δημιουργία Εθνικής Βιβλιοθήκης (που η σημερινή κυβέρνηση την έχει απαξιώσει σε τέτοιο βαθμό που δεν φροντίζει καν να διορίσει διευθυντή) και Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο χώρο του Φαληρικού Ιπποδρόμου. Και για μεν το ΚΚΕ μπορεί να πει κανείς ότι η αρνητική στάση του συμβαδίζει με την βλακώδη γενική αντίληψή του να λέει ''όχι'' σε όλα. Η ίδια όμως βλακώδης αντίληψη είναι σαφές ότι πρυτανεύει στην πλειοψηφία του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ, που το όνειρό της είναι να γίνει ΚΚΕ στη θέση του ΚΚΕ. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να αντικαταστήσουν την εισηγήτρια κα. Φιλίνη γιατι είχε πει ''ναι'' στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.
Και φτάνουμε και στην κυβέρνηση, που μόλις το παπαδαριό γκρίνιαξε επειδή το φιλμάκι του Γαβρά έδειξε αχνά στο βάθος την ιστορική πραγματικότητα, ότι δηλαδή οι ζηλωτές της Εκκλησίας στα βάθη των αιώνων ξεθεμελίωναν αρχαίους ναούς ή φρόντιζαν να κτίζουν εκκλησίες πάνω στα θεμέλια ή τα ερείπιά τους, φρόντισε να αφαιρεθούν...οι επίμαχες σκηνές. Με αποτέλεσμα να ακολουθήσει διεθνές κράξιμο. Φυσικά, αυτή η περίπτωση δεν είναι ίδια με τις προηγούμενες, αλλά παραμένει το ίδιο ακατανόητη. Εκτός και αν η κυβέρνηση παραδέχεται ότι η Νέα Δημοκρατία είναι ο πολιτικός βραχίονας της Εκκλησίας, κατ΄ αναλογία όσων γίνονται στο Ιράν...
Αγγελος Στάγκος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr