Το χειρότερο δε είναι ότι ο κύκλος του αίματος που είχε ήδη ανοίξει, γεγονός που τώρα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανένα, παραμένει ανοιχτός και δεν πρόκειται να κλείσει, παρά μόνο με την σύλληψη των δολοφόνων και την εξάρθρωση της τρομοκρατικής οργάνωσής τους. Γι αυτό θα υπάρχει συνέχεια. Δεν πρόκειται για βεντέτα τρομοκρατών και αστυνομικών, όπως λένε κάποιοι ανόητοι, αλλά για πόλεμο μεταξύ τρομοκρατών και συντεταγμένου (στα χαρτιά τουλάχιστον) κράτους...
Είναι βέβαιο ότι υπάρχει πολιτική ευθύνη για την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα σχετικά με την τρομοκρατία στη χώρα μας. Η σημερινή κυβέρνηση έχει διαλύσει τα πάντα και μεταξύ αυτών και την αστυνομία, που ούτως ή άλλως ήταν και παραμένει σε μεγάλο βαθμό ανίκανη και πολύ κακά εκπαιδευμένη. Αν και πριν από το 2004 είχαν εκπαιδευθεί αρκετές εκατοντάδες ελλήνων αστυνομικών από άγγλους συναδέλφους τους στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, μόνο μερικές δεκάδες παραμένουν σήμερα σε σχετικές υπηρεσίες, καθώς η κομματική «επανίδρυση του κράτους» έφτασε στο απώγειό της στους κρατικούς μηχανισμούς που υποτίθεται ότι ασχολούνται με την ασφάλεια των πολιτών. Τα αποτελέσματα είναι καθημερινά, γνωστά και η δολοφονία του αστυνομικού αποτελεί κορυφαία συνέπεια της συγκεκριμένης πρακτικής.
Η δράση της νέας γενιάς των τρομοκρατών, που εκπροσωπούνται κυρίως από τον «Επαναστατικό Αγώνα» και τη «Σέχτα», αποτελεί δραματική κλιμάκωση της έλλειψης φόβου, η οποία συχνότατα εξελίσσεται σε επιθετικότητα, που επιδεικνύουν απέναντι στην αστυνομία οι «χούλιγκανς» στα γήπεδα, ή οι ακραίοι λεγόμενοι αναρχοαυτόνομοι που τα σπάζουν κάθε λίγο και λιγάκι, ή επιτίθενται σε αστυνομικά τμήματα. Η συμπεριφορά αυτή εκπορεύεται με τη σειρά της από την γενική έλλειψη πειθαρχίας που επικρατεί στα γυμνάσια και τα λύκεια της ώρας, ενισχύεται από τη γενικευμένη ατιμωρησία σε όλους τους τομείς, αλλά και από την στάση ζωής η οποία έχει υιοθετηθεί από μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, καθώς και από τα συγχωροχάρτια που μοιράζουν αφειδώς κυβέρνηση, κόμματα και μήντια. Φυσικά όλο αυτό συμπληρώνεται από την σχεδόν πλήρη και παροιμιώδη ανικανότητα της αστυνομίας.
Στο πλαίσιο αυτό πάντως, το χθεσινό χτύπημα δεν είχε σαν αποκλειστικό στόχο τη δολοφονία ενός αστυνομικού. Οι τρομοκράτες ήθελαν να στείλουν το μήνυμα ότι είναι «ατρόμητοι», αποφασισμένοι και ανελέητοι (γι΄ αυτό και γάζωσαν κυριολεκτικά το θύμα), ότι είναι οργανωμένοι καλά (γι΄ αυτό και γνώριζαν που βρισκόταν η φρουρά μάρτυρα υπό αστυνομική προστασία, αλλά και της συνθήκες φρούρησης), ότι μπορούν να χτυπούν όποια ώρα θέλουν, όπου θέλουν και υπό το φως της η ημέρας και ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αφήνουν τη σφραγίδα τους (γι αυτό και χρησιμοποίησαν όπλο που έχει ξαναχρησιμοποιηθεί).
Παράλληλα «προειδοποίησαν» όλους όσους θέλουν να μαρτυρήσουν, ή είναι μάρτυρες σε υποθέσεις τρομοκρατίας ότι κινδυνεύουν και η αστυνομία δεν είναι ικανή να τους προστατεύσει. Και πώς να τους προστατεύσει όταν αποδεικνύεται ότι το όλο σύστημα της αστυνομικής προστασίας μαρτύρων είναι διάτρητο και κωμικοτραγικό σε τελική ανάλυση; Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι η «θεαματική» δολοφονία έγινε ελάχιστες μέρες πριν από τα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης και ενώ αναμένονται δεκάδες ξένοι επίσημοι.
Αυτά είναι τα δεδομένα, αλλά αναμφίβολα ήλθε η στιγμή να στείλει στην κοινωνία ένα μήνυμα και η πολιτική ηγεσία του τόπου. Ενα μήνυμα που να τονίζει ότι με όλες τις αναπηρίες της η ΕΛ.ΑΣ είναι σήμερα ο μηχανισμός τήρησης της έννομης τάξης και του νόμου της Ελληνικής Δημοκρατίας και όχι της χούντας. Η χούντα έπεσε πριν από 35 περίπου χρόνια, δηλαδή περισσότερο από μία γενιά πριν και δεν είναι δυνατόν πλέον η αστυνομία να αντιμετωπίζεται από μήντια, δημοσιογράφους, κόμματα, πολιτικούς και πολίτες ως βραχίονας πολιτικής καταπίεσης. Και για να στείλει αυτό το μήνυμα η πολιτική τάξη είναι απαραίτητο να παραστεί κατ΄ αρχήν (θα χρειαστούν και πολλά άλλα στη συνέχεια) σύσσωμη στην κηδεία του άτυχου αστυνομικού που είναι δικό μας σπλάχνο, όσο και ο Αλέξης Γρηγορόπουλος! Για να μην εκχωρηθεί η εκμετάλλευση αυτής της δολοφο
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr