Αλλωστε, εξακολουθούμε να βρισκόμαστε στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και σε αυτήν δίνουμε λόγο, όπως αντιλαμβανόμαστε και από την προσπάθεια των τελευταίων δύο ήμερών του υπουργού Εθνικής Οικονομίας κ. Παπαθανασίου να πείσει τις Βρυξέλλες ότι αυτή τη φορά θα πάρει μέτρα για να συνεφέρει το δημοσιονομικό χάλι. Να το δούμε, αν και δεν πρόκειται να φανεί φως...

Το γενικό συμπέρασμα λοιπόν των ευρωεκλογών στις χώρες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης είναι κρατήθηκε και θα μπορούσαμε να πούμε νίκησε η Κεντροδεξιά, θριάμβευσε η Ακροδεξιά, καταβαραθρώθηκε η Κεντροαριστερά, ενισχύθηκαν σημαντικά οι Οικολόγοι-Πράσινοι σε κάποιες χώρες, αλλού εμφανίστηκαν οι ευρωσκεπτικιστές, ενώ σποραδικά έσκασε μύτη σε ελάχιστες χώρες η Ακροαριστερά. Φυσικά η αποχή ήταν τεράστια, μεγαλύτερη από το συνηθισμένο στις ευρωεκλογές που είναι πάντα πολύ μεγάλη.

Με λίγα λόγια, οι ευρωπαίοι κινήθηκαν προς τα δεξιά, η σοσιαλδημοκρατία περνάει κρίση και η ιδέα της Ευρωπαϊκής Ενωσης βρίσκεται σε πάρα πολύ σοβαρή κατάσταση, αν όχι σε κώμα. Συγκρινόμενα με την πανευρωπαϊκή πραγματικότητα, τα αποτελέσματα στην Ελλάδα διαφέρουν σε ό,τι αφορά τις επιδόσεις της Νέας Δημοκρατίας, το ΠΑΣΟΚ διασώθηκε από τη συντριβή της Σοσιαλδημοκρατίας, ο ΛΑ.Ο.Σ. ακολούθησε τις επιτυχίες των ομοϊδεατών και η Αριστερά μπορούμε να πούμε ότι κρατήθηκε.

Βεβαίως, χρειάζονται σοβαρές μετρήσεις και αναλύσεις για να καταλάβουμε γιατί και πως ξεθωριάζει τόσο το ευρωπαϊκό όραμα, αλλά και γιατί και πως σε περίοδο οικονομικής κρίσης οι ευρωπαίοι προτιμούν να αναθέσουν τις τύχες τους στα συντηρητικά κόμματα και όχι στη Σοσιαλδημοκρατία και την Αριστερά. Με μία πρώτη εκτίμηση, το ευρωπαϊκό όραμα ξεθωριάζει πρώτος γιατί δεν υπάρχουν οι φωτισμένες ηγεσίες στις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες που να πιστεύουν και να θέλουν την ευρωπαϊκή ενοποίηση, δεύτερον γιατί άφησαν τον αγγλοσαξονικό άξονα (αμερικανούς και βρετανούς) να διεισδύσουν και να υπονομεύσουν την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και τρίτον γιατί η μεγάλη και απότομη διεύρυνση προς τις χώρες του πρώην κομμουνιστικού μπλοκ αποδείχτηκε και συνεχίζει να είναι καταστροφική.

Από εκεί και πέρα, οι ευημερούντες ευρωπαίοι των κρατών πρόνοιας θέλουν να συντηρήσουν τα κεκτημένα και στρέφονται προς τα δεξιά, ενώ παράλληλα δεν υπάρχουν λαμπερά πρόσωπα στο Σοσιαλδημοκρατικό στρατόπεδο για να προσελκύσουν τους ψηφοφόρους, χώρια βέβαια από το γεγονός ότι η Σοσιαλδημοκρατία τα τελευταία χρόνια ακολουθούσε σε διάφορους βαθμούς, ανάλογα με τη χώρα, αλλά ξεκάθαρα νεοφιλελεύθερες πολιτικές, οπότε έχασε την αξιοπιστία της ότι προτείνει διαφορετικές, φιλολαϊκές λύσεις.

Σημαντικό ρόλο πάντως απανταχού της Ευρώπης πρέπει να παίζει και η λαθρομετανάστευση, πιθανώς και η αύξηση της εγκληματικότητας, όπου υπάρχει. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλοί ευρωπαίοι ενοχλούνται με την παρουσία τόσων πολλών και φανερά διαφορετικών ανθρώπων στις πόλεις τους, είτε το ομολογούν, είτε όχι. Αισθάνονται ανασφάλεια και κυρίως αισθάνονται ότι απειλείται ο χριστιανικός πολιτισμός τους και ο τρόπος ζωής τους. Θέλουν να κλείσουν τα σύνορα στην πλημμυρίδα των μεταναστών, φοβούνται το Ισλάμ, όπως αυτό εκφράζεται από τους ακραίους ισλαμιστές, δεν συμφωνούν με τον τρόπο ζωής των εισερχομένων που θεωρούν ότι αλλοιώνει τον δικό τους.

Επομένως, σκούρο και το μέλλον για την ευρωπαϊκούς λαούς. Οσο για την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, προκύπτει όλο και πιο αδήριτη η ανάγκη να προχωρήσει σε κύκλους. Ας ελπίσουμε μόνο ότι στον σκληρό πυρήνα θα είμαστε και εμείς.

Αγγελος Στάγκος
[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr