Και φυσικά το ζητούμενο πάντα είναι να μην κυριαρχεί η μία, συνήθως η εκτελεστική επί των άλλων δύο, όχι μόνο για να υπάρχουν οι έλεγχοι και οι ισορροπίες, αλλά και για να εξασφαλίζεται ο σεβασμός των δικαιωμάτων των πολιτών. Τα τελευταία χρόνια είναι διάχυτη η εντύπωση ότι η εκτελεστική εξουσία στην Ελλάδα ποδηγετεί την δικαστική, καθώς η ποδηγέτηση της νομοθετικής αποτελεί από καιρό πραγματικότητα, λόγω του πρωθυπουργικού μας συστήματος και των πολιτικών ηθών μας.
Ωστόσο, όσα γίνονται αυτές τις ημέρες ξεπερνούν κάθε όριο και κανονικά θα έπρεπε ήδη να κτυπούν κουδούνια συναγερμού, μπας και ξυπνήσει η συμβιβασμένη και σε αφασία κοινωνία μας. Εννοώ φυσικά τις επιδόσεις της Δικαιοσύνης στην υπόθεση της Ζήμενς ειδικά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει θέμα σχετικά με την ελλειμματική έως περίεργη λειτουργία της σχεδόν σε όλες τις υποθέσεις σκανδάλων που δηλητηριάζουν την ατμόσφαιρα εδώ και μία πενταετία. Δεν είμαι νομικός, αλλά είμαι πολίτης και ρωτάω, παρακολουθώ, χώρια που κάποια πράγματα είναι αντίθετα με την κοινή λογική.
Γιατί και πως λοιπόν προχωράει τόσο αργά η δικαστική διαδικασία στην υπόθεση Ζήμενς; Γιατί και πως επετράπη στους Χριστοφοράκο και Καραβέλα (που μεν΄βγαινε όλη αυτή την περίοδο) να ξεφύγουν στο εξωτερικό; Γιατί δεν δίδονται όλα τα έγγραφα της δικογραφίας στους κατηγορούμενους; Πως είναι δυνατόν να δίνει ο ανακριτής αναβολή για να απολογηθούν στους Χρήστου και Σκαρπέλη και μετά από λίγες ώρες να αλλάζει γνώμη και να διατάζει την σύλληψή τους, μετά την δύση του ηλίου και χωρίς την παρουσία εισαγγελικού λειτουργού;
Με ποια δικαιολογία συνελήφθη η οικογένεια του Καραβέλα, όταν αυτός δεν είναι ύποπτος για δωροληψία, αλλά για δωροδοκία, δεν ήταν δημόσιος υπάλληλος και τα λεφτά του ήταν κατατεθειμένα στην τράπεζα εδώ και χρόνια και επομένως δεν ήταν μαύρα; Δεν προκαλεί αυτό εντυπώσεις ομηρίας; Και γιατί σε αυτή την περίπτωση δεν έγινε το ίδιο και με τα περουσιακά στοιχεία του Χριστοφοράκου; Τέλος, αν υποτεθεί ότι ο Καραβέλας (ή και ο Χριστοφοράκος) έκλεβε την Ζήμενς, έχει κάνει αγωγή η εταιρεία εναντίον τους;
Τα παραπάνω ερωτήματα δεν έχουν να κάνουν με την αθωότητα ή την ενοχή των κατηγορουμένων και των υπόπτων. Εχουν να κάνουν όμως και πολύ μάλιστα, με τα δικαιώματά τους, με την υποχρέωση της Δικαιοσύνης να τα σέβεται, με την υποχρέωσή της να λειτουργεί στο πλαίσιο των κανόνων της δικονομίας, δίχως παρεκτροπές και στρεβλώσεις και εν τέλει με την προστασία των ατομικών ελευθεριών και των δικαιωμάτων όλων μας. Αν δεν είναι απολύτως σεβαστά τα δικαιώματα σήμερα του «άθλιου» Καραβέλα, το ίδιο μπορεί να συμβεί αύριο και με τα δικαιώματα του έντιμου «Χ», ή όχι;
Ο συμβολισμός της τυφλής Δικαιοσύνης είναι ότι συμπεριφέρεται με απόλυτη ισότητα, ανεξάρτητα ποιος είναι ενώπιόν της. Ετσι υποτίθεται ότι λειτουργεί στα κανονικά κράτη, για να μην μπούμε στις πολιτικές πτυχές της συμπεριφοράς της στην Ελλάδα!
Αγγελος Στάγκος
[email protected]
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr