Δεν είναι τυχαίο ότι ο Κλίντον που ήταν και είναι «γάτα» στα επικοινωνιακά συνέστησε στον Ομπάμα να δίνει κάποιες ελπίδες σχετικά με την παγκόσμια οικονομική κρίση και από τότε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ άρχισε να βλέπει «φως στην άκρη του τούνελ». Αν πραγματικά υπάρχει φως και φαίνεται, θα το διαπιστώσουμε κάποια στιγμή...

Δυστυχώς, το βέβαιο είναι ότι δεν υπάρχει «φως» στην ελληνική πραγματικότητα. Η κυβέρνηση ήλθε προφανώς σε συμβιβασμό με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να παρουσιάσει το έλλειμμα του 2008 στο 5% του ΑΕΠ. Είναι σίγουρα ψηλότερο, αλλά η Γιούροστατ συμβιβάστηκε για να μην έχουμε πάλι έξαρση στο επιτόκιο των δεκαετών ομολόγων και υπάρξει νέο μπαράζ δημοσιευμάτων κατά της Ελλάδας, που επηρεάζουν όμως και το ευρώ. Φυσικά, για να «σταθεροποιηθεί» το έλλειμμα στο 5% χρειάστηκε να βάλει όλη του την τέχνη ο «μάγος» της Στατιστικής Υπηρεσίας κ. Κοντοπυράκης, γιατί αν η κυβέρνηση άφηνε να φανεί το πρόβλημα σε όλο του το μέγεθος, δεν θα ήξερε που να κρυφτεί.

Και έτσι όμως, είναι σαφές ότι για να αρχίσουν να ισορροπούν κάπως τα πράγματα, ο έλληνας θα βογκήξει ακόμη περισσότερο και τούτη τη φορά δενπροβλέπεται να κλείσει η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση τα μάτια, αν η δική μας πλευρά καταφύγει στα γνωστά κόλπα και τις αλχημείες. Ξέρουμε πια ότι είμαστε υποχρεωμένοι να κατεβάσουμε το έλλειμμα κάτω από 3% μέχρι το τέλος του 2010, όπως ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να αφήσουμε το χρέος να μας τρώει άλλο τα σωθικά. Εκείνο όμως που δεν ξέρουμε είναι πως θα κατορθώσουμε να κατεβάσουμε το έλλειμμα και να ρίξουμε το χρέος, όταν βρισκόμαστε σε ύφεση, όταν έχουμε τόσο συνηθίσει στην στρεβλή ανάπτυξη, όταν το κράτος είναι τόσο ανίκανο και όταν είμαστε εντελώς μη ανταγωνιστικοί.

Για να συμπληρωθεί το αδιέξοδο του ερωτήματος, ποια κυβέρνηση και ποιο κόμμα θα τολμήσει να κοιτάξει κατάματα την αλήθεια, να την πει στον ελληνικό λαό και να πάρει τα σκληρά μέτρα που απαιτούνται. Είναι βέβαιο ότι αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν το ΠΑΣΟΚ θα τολμήσει να φτάσει το «μαχαίρι στο κόκκαλο», είναι αποδεδειγμένο ότι τα κόμματα της Αριστεράς δεν ξέρουν τι τους γίνεται και λαϊκίζουν ασύστολα. Οσο για τα μήντια που θα μπορούσαν να βοηθήσουν κάπως, αυτά ξεπερνούν το ένα το άλλο σε λαϊκισμό, άγνοια και ανευθυνότητα. Επομένως η ελπίδα είναι να καταλάβει την κρισιμότητα της κατάστασης η ελληνική κοινωνία, ο μέσος πολίτης. Δεν νομίζω ότι το έχει καταλάβει πλήρως, αλλά υπάρχουν και κάποια σημάδια που δείχνουν ότι αρχίζει να αντιλαμβάνεται.

Προς το παρόν πάντως και μπροστά σε τέτοιες τρομακτικές δυσκολίες που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, εμείς έχουμε αναγάγει σε κεντρικά προβλήματαμ τον Παυλίδη,τη Ζήμενς και όπου νάναι θα φτάσουμε και στο σκάνδαλο των ...παγωμένων πιστώσεων του '50. Που λοιπόν να την βρούμε την αισιοδοξία, έστω και την ελάχιστη;

Αγγελος Στάγκος
[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr