Αυτό το πλήρωσε με απόλυση από τη δουλειά τηςκαι φυσικά η απόφαση προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων. Ευτυχώς, γιατί ακόμη και για Γερμανία, πρόκειται για μία ακραία περίπτωση πουη επιχείρηση στην οποία εργαζόταν η άτυχη υπάλληλος και τα δικαστήρια την είδαν με απόλυτη ψυχρότητα και προσκολλημένα στους τύπους και στο νόμο.
Από την άλλη πλευρά, είναι φανερό ότι με την απόφαση αυτή «το σύστημα» στέλνει το μήνυμα ότι οι νόμοι υπάρχουν για να εφαρμόζονται, ακόμη και για 1,30 ευρώ και γιαυτό δεν ανέχεται την παραμικρή ένδειξη διαφθορά, ακόμη και τους δύσκολους αυτούς καιρούς, που οι άνθρωποι τα φέρνουν δύσκολα βόλτα και νοιώθουν ανασφάλεια. Και ενώ θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει ανάλγητο το «σύστημα» στη Γερμανία για αυτή του την απόφαση, είναι ταυτόχρονα οφθαλμοφανής η διαφορά ενός κράτους, όπως το γερμανικό, από μία ιδέα, όπως η Ελλάδα. Γιατί είπαμε και χθες, η Ελλάδα δεν είναι κράτος, είναι ιδέα!
Αλλά μια και μιλάμε για Γερμανία, που όσοι είμαστε στα συγκαλά μας, παρακαλάμε να ανταπεξέλθει και να σταθεί όρθια απέναντι στην οικονομική κρίση τους δύσκολους αυτούς καιρούς, γιατί από αυτήν εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και η δική μας τύχη, είναι αρκετοί εκείνοι που αναρωτιούνται γιατί επιμένει τόσο πολύ στο σκληρό ευρώ. Γιατί δηλαδή δεν θέλει η γερμανική κυβέρνηση να τυπωθεί περισσότερο χρήμα για να αυξηθεί η ρευστότητα στην ευρωζώνη, γιατί δεν ευνοεί μία υποτίμηση του νομίσματος που λογικά θα βοηθούσε τις εξαγωγές της στις οποίες η οικονομία της βασίζεται γιατί είναι τόσο αμφίθυμη στην έκδοση ευρωομολόγων ή στην παροχή βοήθειας προς τις ασθενέστερες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά την ίδια στιγμή φοβάται μήπως οι ασθενείς κρίκοι της ευρωζώνης επηρεάσουν αρνητικά το ευρώ.
Χωρίς να υποστηρίζουμε ότι η στάση της Γερμανίας είναι σωστή, αλλά ούτε ότι θα έπρεπε να είναι περισσότερο ευέλικτη, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν γνωρίζουμε ποιο είναι καλύτερο, πρέπει να θυμήσουμε ότι οι γερμανοί έχουν τραυματιστεί στο παρελθόν πάρα πολύ σοβαρά από υπερπληθωρισμό και τα τραύματα έχουν περάσει στο κύτταρό τους. Με λίγα λόγια τρέμουν πάντα και είναι αρνητικοί σε κάθε πολιτική που μπορεί να εξασθενήσει το ευρώ και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το υιοθέτησαν αντί του μάρκου σεισοτιμία ένα προς ένα. Ωστόσο, δεν θέλουν να πληρώνουν για τους υπόλοιπους στην Ευρώπη και μάλιστα σε περίοδο σχεδόν προεκλογική και θα το κάνουν μόνο σε έσχατη ανάγκη και με όρους.
Η τραυματική εμπειρία της Γερμανίας με τον πληθωρισμό ξεκίνησε με τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1914, όταν για να βοηθήσει την πολεμική της προσπάθεια αποσύνδεσε το μάρκο από τον χρυσό και τύπωνε χρήμα με την προοπτική να στηρίξει αργότερα το νόμισμά της με τις αποζημιώσεις που θα έπαιρνε από τους αντιπάλους της όταν θα κέρδιζε τον πόλεμο. Τον πόλεμο όμως δεν τον κέρδισε και αντί να πάρει αποζημιώσεις υποχρεώθηκε να δίνει από το 1918, ιδιαίτερα στη Γαλλία, η οποία κάποια στιγμή κατέλαβε και την βιομηχανική περιοχή του Ρουρ. Η τότε γερμανική κυβέρνηση, της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, συνέχισε να τυπώνει χρήμα και το 1923 ο πληθωρισμός έσπασε τα κοντέρ, καθώς για να αγοράσει κανείς ένα κουτί σπίρτα χρειαζόταν ένα φορτηγό μάρκα.
Ενδεικτικά αναφέρουμε, τον Ιούλιο του 1914, στις παραμονές του πολέμου, ο δείκτης τιμών χονδρικής ήταν ένα, μετά το τέλος του πολέμου, τον Ιανουάριο του1919 είχε ανέβει στο 2,6, τον Ιανουάριο του 1920 είχε πηδήξει στο 12,6, τον Ιανουάριο του 1922 έφτασε στο 36,7 και μέσα στον ίδιο χρόνο πήγε στο 100,6, τον Ιανουάριο του 1923 πήγε στο 2785, τον Ιούλιο του ιδίου χρόνου ήταν 194.000 και τον Νοέμβριο κορυφώθηκε στο 726.000.000.000! Σ΄ αυτή την κατάσταση , οι εργάτες πλαισίωναν κατά χιλιάδες το κομμουνιστικό κόμμα, οι αστοί και οι μικροαστοί έτρεμαν από ανασφάλεια και τότε έσκασε μύτη ο Χίτλερ με το ναζιστικό κόμμα. Λίγο αργότερα, το 1929 έγινε και το κράχ, το μεγάλο κεφάλαιο ενίσχυε και αυτό τον Χίτλερ, νομίζοντας ότι θα μπορεί και να τον ελέγχει, οπότε το 1933 οι Ναζί πήραν τηεξουσία, με τα γνωστά επακόλουθα.
Αυτή είναι συνοπτικά η ιστορία των τραυμάτων της Γερμανίας λόγω του πληθωρισμού και εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τους φόβους της σήμερα.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr