Για να δούμε και την εξέλιξη, το 2008 ο ρυθμός ανάπτυξης θα βρεθεί στο 2,9% του ΑΕΠ, ο πληθωρισμός στο 4,2%, ανεργία στο 8,3%, το έλλειμμα του προϋπολογισμού στο 3,4% του ΑΕΠ και το ισοζύγιο των τρεχουσών συναλλαγών θα κλείσει με έλλειμμα 13.4% του ΑΕΠ, τρομάρα μας.

Σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, τα παραπάνω ποσοστά δεν είναι και τόσο άσχημα, εκτός από ένα. Η διεθνής κρίση δεν έχει αφήσει κανένα αλώβητο και ιδιαίτερα τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, δηλαδή την Πορτογαλία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Ελλάδα, όχι και τόσο πολύ την Κύπρο, αλλά και την Ιρλανδία. Με λίγα λόγια, όλες οι οικονομίες έχουν πάει κατά διαβόλου, αλλά εμείς ίσως βρισκόμαστε στην πιο δεινή θέση για δύο βασικούς λόγους, που συνδέονται μεταξύ τους. Ο πρώτος είναι ότι έχουμε ένα τεράστιο χρέος και ο δεύτερος είναι ότι είμαστε ως χώρα οι χειρότεροι στο έλλειμμα του ισοζυγίου των τρεχουσών συναλλαγών. Που σημαίνει ότι έχουμε μπει σε ένα φαύλο κύκλο που απαιτεί συνεχή και πιθανότατα αυξανόμενη δανειοληψία, που θα πραγματοποιείται με όλο και δυσμενέστερους όρους, οπότε και θα μεγαλώνει το χρέος.

Πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι η κυβερνησάρα μας –δεν αποκλείεται να κάνει το ίδιο και η επόμενη κυβέρνηση, αν δεν προλάβει η σημερινή- θα επιχειρήσει να αυξήσει λογιστικά το ΑΕΠ, ώστε το χρέος να φαίνεται ότι μειώνεται ως ποσοστό του. Το είχε ξανακάνει ο κ. Αλογοσκούφης (με τον Χουντίνι της στατιστικής, το κ. Κοντοπυράκη) ανακοινώνοντας εκείνη την περίφημα αύξηση του ΑΕΠ κατά 25% και λόγω της αυξημένης παραγωγής του …αγοραίου έρωτα, αλλά τελικά προσγειώθηκε στο 9%, μετά από παρέμβαση της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Αλλά και αυτό ήταν αρκετό για να ισχυρίζεται ο πρώην Τσάρος της Οικονομίας ότι κατέβασε το χρέος, κατ΄ αναλογία, την οποία ακόμη τολμούντου μεγάλου κόλπου της διαβόητης απογραφής να επικαλούνται οι φωστήρες της κυβέρνησης, όπως ο κ. Αντώναρος, όταν αναφέρονται σε στοιχεία.

Oπως είναι φανερό, για την κατάστασή μας, ακούμε διάφορα και όχι πολύ ευγενικά από τους εταίρους μας, ειδικά εκείνους που ανήκουν στην Ευρωζώνη. Δεν υπάρχει μηχανισμός για να μας διώξουν και δεν το επιδιώκουν, αλλά από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει και μηχανισμός για να πάρουμε δάνειο με ευνοϊκούς όρους από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Τέτοια δυνατότητα υπάρχει για τους εταίρους που δεν ανήκουν στον ευρώ και την χρησιμοποίησε η Ουγγαρία πρόσφατα (εκτός από το ΔΝΤ, πήρε δάνειο και από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), όχι όμως και για τα μάλη της Ευρωζώνης, λόγω της κάθετης άρνησης της Γερμανίας. Εκείνο όμως που μπορεί να συμβεί είναι να δανειστούμε από τις μεγάλες και πλούσιες χώρες της Ευρωζώνης, την Γαλλία, ή την Γερμανία και μάλλον από την δεύτερη.

Σ΄αυτή την περίπτωση φυσικά, θα μας βάλουν και κάποιους όρους για να περιμαζευτούμε και εδώ που τα λέμε το χρειαζόμαστε πολύ και άμεσα. Σε ακραία περίπτωση, δεν αποκλείεται να ξαναζήσουμε χρονική περίοδο ανάλογη εκείνης του τέλους της δεκαετίας του '40 και των αρχών της δεκαετίας του ΄50, όταν είχε εγκατασταθεί στην Αθήνα αμερικανική αποστολή η οποία ενέκρινε τον προϋπολογισμό και τις δαπάνες... Προσωπικά πάντως, δεν έχω και μεγάλη αντίρρηση να καταφθάσει εδώ ο γερμανός για να μας βάλει σε στοιχειώδη λογική και τάξη, μπας και γλυτώσουμε την χρεωκοπία. Ευρωπαίοι δεν είμαστε; Ενωμένη Ευρώπη δεν θέλουμε; Αρα μπορούμε να τον δούμε και σαν συμπατρώτη τον γερμανό...μας.

Αγγελος Σταγκος
[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr