Το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών και ο διαφαινόμενος σχηματισμός ενός συνασπισμού Τζαμάικα (από τα χρώματα των τριών κομμάτων που ήδη έχουν ανακοινώσει ότι θα μπουν στην διαπραγμάτευση: Χριστιανοδημοκράτες, Φιλελεύθεροι, Πράσινοι), δεν αφήνει κανένα περιθώριο στον Αλέξη Τσίπρα και την ομάδα του να παίξουν το παιχνίδι της καθυστέτησης, που τόσο καλά (νομίζουν ότι) γνωρίζουν. 

Ο συσχετισμός των δυνάμεων στο γερμανικό κοινοβούλιο δείχνει ότι για τον σχηματισμό κυβέρνησης θα απαιτηθεί χρόνος. Και ο χρόνος αυτός δεν είναι κενός για την ελληνική κυβέρνηση. 

Οσο η Μέρκελ θα προσπαθεί να κάνει συμβιβασμούς και διαπραγεύσεις, ο Τσίπρας, ο Τσακαλώτος, ο Σταθάκης, η Αχτσιόγλου και όλοι οι υπόλοιποι θα πρέπει να τρέχουν σαν τους τρελούς, να κλείνουν εκκρεμότητες με τα 90τόσα προαπαιτούμενα και εντός πέντε εβδομάδων να έχουν κάνει την δουλειά. 

Θα πρέπει δηλαδή να είναι έτοιμοι, γυαλισμένοι και ξυρισμένοι, ώστε με το που θα αναλάβει η νέα γερμανική κυβέρνηση να προχωρούν τα πράγματα και να οδεύουν προς το τέλος του προγράμματος. Για συζητήσεις και «ναι μεν, αλλά» δεν θα υπάρχει κανένα περιθώριο.

Σε όλες τις προηγούμενες αξιολογήσεις, ο Τσίπρας έλεγε πάντα ότι θα κλείσουν γρήγορα. Ο Τσακαλώτος έλεγε πάντα ότι αν δεν κλείσουν γρήγορα, καήκαμε. Δεν έκλεισαν γρήγορα. Και καήκαμε, με πρόσθετα μέτρα και περικοπές. 

Αν τώρα δεν γίνουν όλα πραγματικά γρήγορα, πραγματικά κινδυνεύουμε να καούμε. 

Ο νέος κυβερνητικός συνασπισμός στην Γερμανία δεν θα θυμίζει σε τίποτε τον προηγούμενο. Η αντικατάσταση των Σοσιαλδημοκρατών από τους Φιλελευθέρους θα σημάνει με βεβαιότητα μία υιοθέτηση σκληρής γραμμής και μηδενικής ανοχής απέναντι σε καθυστερήσεις και απόπειρες ελιγμών. Εδικώς δε αν οι Φιλελεύθεροι αναλάβουν το υπουργείο Οικονομικών, το οποίο διεκδικούν, το Eurogroup θα μετατραπεί σε μία κόλαση για τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. 

Το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών προμηνύει μία στροφή του Βερολίνου προς τα δεξιά. Η Μέρκελ θα δέχεται πιέσεις από την άκρα Δεξιά και θα έχει έναν πραγματικά νεοφιλελεύθερο κυβερνητικό εταίρο.  

Μέταξύ όλων των άλλων, αυτό θα έχει επιπτώσεις και στο προσφυγικό. Αυτό φαίνεται ότι κόστισε πολύ στην γερμανίδα καγκελάριο, έστειλε ψηφοφόρους της απευθείας στην Εναλλακτική για την Γερμανία και όπως η ίδια ήδη δήλωσε, κύριο μέλημά της είναι να τους ξαναφέρει πίσω. 

Με βάση αυτά προμηνύονται αλλαγές και στην πολιτική για τους πρόσφυγες. Και αυτό, στον βαθμό που επιβεβαιωθεί, θα σημάνει πολλά και μάλλον αρνητικά για την Ελλάδα. 

Υπό αυτές τις συνθήκες, στο διάστημα των επομένων εβδομάδων, η ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα πρέπει να ματαμορφωθεί και να τρέξει όσο δεν έχει τρέξει ποτέ. 

Υπάρχει όμως και η αστάθμητη παράμετρος των εσόδων και του ρυθμού ανάπτυξης. Αν οι στόχοι σε συτά τα δύο πεδία δεν επιτευχθούν έως το τέλος τους έτους, τα νέα μέτρα θα πρέπει να θεωρούνται δεδομένα. Δεδομένη επίσης θα πρέπει να θεωρείται η αδιάλλακτη στάση του Βερολίνου. 

Και με αυτά ως δεδομένα, δεν θα πρέπει να αποκλειστούν εκπλήξεις και στην ελληνική πολιτική σκηνή με το νέον έτος. Οσοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο Αλ. Τσίπρας θα εξαντλήσει την τετραετία, θα πρέπει να αρχίσουν να έχουν λίγο  περισσότερες επιφυλάξεις.