Την «καταγγελία» την έκανε ο «Αριστοφάνης» των ημερών, ο Λάκης Λαζόπουλος υποστηρίζοντας ότι τώρα που οι δημοσιογράφοι «έδεσαν τον γάιδαρό τους» στο Ασφαλιστικό, βάλλουν εναντίον των άλλων απεργών. Εννοώντας προφανώς ότι η ΕΣΗΕΑ ήλθε σε συμφωνίαμε την κυβέρνηση και αφού εξασφάλισε την εξαίρεση του ταμείου της από την ενοποίηση, έδωσε εντολή στα μέλη της να συνταχθούν με την κυβερνητική πλευρά και «να τα ρίχνουν» στους συνδικαλιστές.
Φυσικά, ο ισχυρισμός είναι απολύτως λαθεμένος και ο σύγχρονος « Αριστοφάνης» το γνωρίζει πάρα πολύ καλά. Όχι γιατί η ΕΣΗΕΑ είναι υπεράνω τέτοιων συμφωνιών, ούτε γιατί οι δημοσιογράφοι είναι άγιοι και δεν παίζουν παιχνίδια,αλλά γιατί δεν παίζουν όλοι τα ίδια παιχνίδια και αντικειμενικάδεν μπορούν να γίνουν αυτά. Υπάρχουν πολλές κατηγορίες δημοσιογράφων, υπάρχουν πολλά αντικρουόμενα συμφέροντα, υπάρχουν ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι, υπάρχουν εξαρτημένοι δημοσιογράφοι αλλά με διαφορετικές εξαρτήσεις, υπάρχουν δημοσιογράφοι που τα πιάνουν και άλλοι που δεν τα πιάνουν, υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι στη δημοσιογράφοι, αλλά υπάρχουν και γελοίοι, υπάρχουν κυβερνητικοί δημοσιογράφοι, υπάρχουν δημοσιογράφοι που πρόσκεινται σε άλλα κόμματα, υπάρχουν πλούσιοι δημοσιογράφοι και υπάρχουν φτωχοί δημοσιογράφοι.
Και βέβαια οι δημοσιογράφοι δουλεύουν σε διαφορετικά μέσα που το καθένα αντιμετωπίζει με το δικό του τρόπο την όποια κυβέρνηση, ανάλογα με τη γραμμή του και τα συμφέροντα του ιδιοκτήτη του. Είναι προφανές λοιπόν ότι όλοι αυτοί είναι αδύνατον να δεχθούν σαν στρατιωτάκια εντολές από την ΕΣΗΕΑ προς την μία ή την άλλη κατεύθυνση και να τις εκτελέσουν. Μόνο όταν κηρύσσεται απεργία υπακούουν γιατί υπάρχει η δαμόκλειος σπάθη της παραπομπής στο πειθαρχικό και πιθανότατα είναι το μόνο σωματείο στη χώρα που επιβάλλει με την απειλή της ποινής την σχετική απόφασή του στα μέλη του. Όχι και πολύ δημοκρατικό βέβαια αυτό, αλλά έχει γίνει αποδεκτό από το σώμα των δημοσιογράφων, ίσως γιατί η συλλογική σκέψη τους αδυνατεί να αμφισβητήσει αυτή την κατάσταση. Από εκεί και πέρα όμως, ο καθένας ενεργεί ανάλογα με τις εξαρτήσεις του, τις ιδέες του, την προσωπικότητά του, οι οποίες φυσικά διαφέρουν από άτομο σε άτομο.
Δεν γνωρίζω πώς και γιατί ο Λάκης Λαζόπουλος έβγαλε το συμπέρασμα ότι οι δημοσιογράφοι γενικά είναι τώρα εναντίον των απεργών, αλλά αν αυτό του προέκυψε παρακολουθώντας τους τηλεοπτικούς θιάσους που «παίζουν» στα δελτία ειδήσεων των ιδιωτικών καναλιών, υπάρχει εξήγηση. Κάποιοι από τους «ηθοποιούς-δημοσιογράφους» είναι εκδότες και «κονομάνε» από την κρατική διαφήμιση, άλλοι πιθανώς να έχουν εντολές να «παίξουν» υπέρ της κυβέρνησης, κάποιοι είναι οι ίδιοι κυβερνητικοί και την πολιτική τους άποψη την εκφράζουν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο και μερικοί μπορεί να έχουν ενοχληθεί επειδή τους κόπηκε το ρεύμα στο σπίτι ή επειδή έχει μαζευτεί ένας σωρός σκουπίδια μπροστά στην πόρτα τους και τον θυμό τους τον βγάζουν στον αέρα. Όχι πολύ επαγγελματικά όλα αυτά, αλλά έτσι είναι στη χώρα όπου ο επαγγελματισμός αποτελεί σπάνιο φαινόμενο.
Αυτά από έναν δημοσιογράφο που εκτιμά ελάχιστους συναδέλφους του και σπανιότατα παρακολουθεί το σόου του Λάκη Λαζόπουλου!
Αγγελος Στάγκος
[email protected]
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr