Την εβδομάδα που πέρασε ζήσαμε το αλαλούμ που η κυβερνητική αδιαφορία έχει δημιουργήσει στη μεγαλύτερη εταιρεία της χώρας, τη ΔΕΗ. Ο πρόεδρος της ΔΕΗ κ. Τ. Αθανασόπουλος, ένας κατά τα άλλα πολύ επιτυχημένος μάνατζερ του ιδιωτικού τομέα, θέλει να υπογράψει μια συμφωνία με τη γερμανική εταιρεία RWE για την παραγωγή ενέργειας από λιθάνθρακα. Στη συμφωνία αυτή η ΔΕΗ θα έχει τη μειοψηφία με ποσοστό 49% και οι Γερμανοί θα έχουν την πλειοψηφία. Η αντιπολίτευση θεωρεί ότι η επένδυση δεν πρέπει να γίνει διότι ο λιθάνθρακας παράγει διοξείδιο του άνθρακα και μολύνει την ατμόσφαιρα. Εκτός από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αν το εργοστάσιο αυτό λειτουργήσει, η χώρα μας θα πρέπει να πληρώνει πρόστιμα για εκπομπές καυσαερίων. Και ενώ ο Πρωθυπουργός σε κάθε ευκαιρία διαλαλεί τις περιβαλλοντικές ανησυχίες του και συχνά-πυκνά μιλάει για τη Συνθήκη του Κιότο, παριστάνει ότι δεν γνωρίζει τα σχέδια της ΔΕΗ. Λέει μάλιστα και εκείνο το ωραίο, ότι η ΔΕΗ διοικείται από διοικητικό συμβούλιο ως ανεξάρτητη ανώνυμη εταιρεία. Μα ο ίδιος επέλεξε και διόρισε όχι μόνο τον πρόεδρο αλλά ολόκληρο το ΔΣ της εταιρείας. Ο ίδιος εκπροσωπεί τα συμφέροντα των μετόχων της πλειοψηφίας, δηλαδή του ελληνικού Δημοσίου, δηλαδή όλων ημών. Ας θυμίσουμε λοιπόν στον Πρωθυπουργό ότι πάνω από το διοικητικό συμβούλιο των ΑΕ υπάρχει η γενική συνέλευση των μετόχων, η οποία διορίζει ή καθαιρεί το ΔΣ.
Τη συμφωνία ΔΕΗ και RWE όμως δεν πολεμάει μόνο η αντιπολίτευση. Οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ διέκοψαν με κατάληψη τη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου όταν θέμα της ήταν η υπογραφή της συμφωνίας. Ο πρόεδρος της εταιρείας, ο οποίος επιμένει - για ασαφείς λόγους - να υπογράψει αυτή τη συμφωνία, παρ' όλο που άλλοι επιχειρηματίες δραστηριοποιούμενοι στην ενέργεια του έχουν κάνει προτιμότερες προτάσεις συνεργασίας, θέλει να λάβει αποφάσεις το ΔΣ διά περιφοράς.
Προφανώς ο κ. Αθανασόπουλος δεν γνωρίζει ότι για να ληφθεί απόφαση ΔΣ διά περιφοράς θα πρέπει να είναι ομόφωνη η απόφαση και στη συγκεκριμένη περίπτωση διαφωνούν τουλάχιστον τρία μέλη του ΔΣ, άρα η περιφορά τελείωσε ως μεθοδολογία. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν μπορεί το ΔΣ της μεγαλύτερης εταιρείας της χώρας να λάβει μια απόφαση που καταστρατηγεί το άνοιγμα της αγοράς ενέργειας στον ανταγωνισμό, που υποθηκεύει το μέλλον της εταιρείας στους Γερμανούς, που καταστρέφει το περιβάλλον και που θα βλάψει οικονομικά τον προϋπολογισμό αφού από εκεί θα πληρωθούν στο τέλος τα πρόστιμα για τη ρύπανση, χωρίς να την εξετάσει πολύ σοβαρά. Και δεν επιτρέπεται ο βασικός μέτοχος της εταιρείας, δηλαδή η κυβέρνηση, να παριστάνει τον Πόντιο Πιλάτο για το ζήτημα αυτό αφήνοντας τον πρόεδρο να παίρνει τόσο σημαντικές αποφάσεις χωρίς καν να του ζητεί εξηγήσεις.
Την ίδια τακτική της αδιαφορίας και της πλήρους υποστήριξης της διοίκησης της ΔΕΗ είχε ακολουθήσει η κυβέρνηση και με την προηγούμενη διοίκηση του ανεκδιήγητου Γιάννη Παλαιοκρασσά, ο οποίος έφτασε να σύρει στα δικαστήρια την ίδια την εταιρεία, το ΔΣ και τη χώρα και να χάσει όλες τις δίκες σε ελληνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Οταν το πράγμα έφτασε στο απροχώρητο, φιλοτιμήθηκε η κυβέρνηση να τον αλλάξει, αφού όμως ο ίδιος είχε κάνει τεράστια ζημιά στην ισχυρή ως τότε εταιρεία. Ζημιά τόσο μεγάλη που ακόμη δεν έχει ξεπεραστεί. Σήμερα συνεχίζει να σφυρίζει κλέφτικα, αδιαφορώντας για τον ρόλο που έχει η συγκεκριμένη εταιρεία στην ελληνική οικονομία και στις ζωές των 23.000 εργαζομένων της αλλά και όλων των Ελλήνων.
Αυτή δεν είναι τακτική Ποντίου Πιλάτου, είναι μακάβριο ποντιακό ανέκδοτο.
Γρηγόρης Νικολόπουλος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr