Το ερώτημα θα μπορούσε να είναι βέβαια ποιες μεταρρυθμίσεις έχει κάνει η κυβέρνηση ως τώρα και δεν τις έχουμε αντιληφθεί ή γενικότερα, ποιο είναιτο έργο της που επίσης δεν έχουμε πάρει μυρουδιά. Αλλά κυβέρνηση είναι και μπορεί να πει καμιά κουβέντα παραπάνω, για να το πούμε κομψά και να μην χρησιμοποιήσουμε την γνωστή κυρίαρχη λέξη της καθομιλουμένης. Εκείνο όμως που χρειάζεται απάντηση και μάλιστα στην πράξη και όχι στα λόγια είναι πως η σημερινή κυβέρνηση με την τόσο τραυματισμένη αξιοπιστία, με την τόσο ισχνή πλειοψηφία και την τόσο αποδεδειγμένηέλλειψη ικανότητας, μπορεί να πάρει σοβαρές πολιτικές αποφάσεις.
Τα πιθανότερο είναι ότι δεν πρόκειται να κάνει οτιδήποτε σοβαρό και ότι θα σούρνεται και θα σουρνόμαστε μέσα στη λάσπη και τον βούρκο όλους τους μήνες, μέχρι τις επόμενες πρόωρες εκλογές. Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία ότι και οι προσεχείς εκλογές θα είναι πρόωρες. Αν η κυβέρνηση αντέξει, ίσως τις κάνει μαζί με τις ευρωεκλογές, τον Ιούνιο του 2009,αλλά μπορεί και νωρίτερα, καθώς φαντάζει πολύ μακρύς ο δρόμος μέχρι τότε. Αφήστε που υπάρχει και θέμα αυτοδυναμίας, όχι μόνο με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, αλλά και με το νέο, με το στραπάτσο που παθαίνουν τα δύο μεγάλα κόμματα.
Προς το παρόν πάντως, η κυβέρνηση υποχωρεί σε νέα γραμμή άμυνας αφού αναγκάστηκε, έστω και εικονικά,να «παραιτήσει» τον κ. Κουκοδήμο από την κοινοβουλευτική της ομάδα. Η νέα γραμμή άμυνας είναι η στήριξη του κ. Κλαδά, που βεβαίως συνδέεται άμεσα με τον κ. Κουκοδήμο. Η λογική λέει ότι αφού η κυβέρνηση εμφανίζεται να αμφισβητεί την αξιοπιστία του βουλευτή της και του ζητάει να μείνει έξω από το μαντρί έως ότου αποδειχθεί η αθωότητα του, κανονικά θα έπρεπε να αμφισβητεί και τον επικεφαλής της υπηρεσίας οικονομικού ελέγχου και να τον απομακρύνει μέχρις ότου ξεκαθαρίσει πλήρως η υπόθεση.
Αντί αυτού όμως, το επιτελείο του Μαξίμου επέλεξε να ενδώσει στην πίεση του κ. Μεϊμαράκη και άλλων στελεχών όσον αφορά στο βουλευτή, αλλά όχι και στον κ. Κλαδά που συνδέεται άμεσα με τον κ. Καραμανλή και τον κ. Αγγέλου και αποτελεί επιλογή τους. Πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι κατά την σημερινή συνάντηση Καραμανλή-Αλογοσκούφη συζητήθηκε και το συγκεκριμένο θέμα, αν δεν ήταν και το βασικό. Ο κ. Αλογοσκούφης έπαιρνε αποστάσεις τελευταία από τον κ. Κλαδά και το Μέγαρο Μαξίμου μάλλον του επέστησε την προσοχή, αφού το ίδιο στηρίζει τον εκλεκτό του. Με τηνευκαιρία, μπορεί να συζητήθηκαν και θέματα της οικονομίας...
Στο μεταξύ, πριν προλάβουμε να συνέλθουμε από την Ζαχοπουλιάδα, Τριανταφυλλοπουλιάδα και τα Αναστασιάδεια, ου άλλωστε συνεχίζονται ακόμη, μας κτύπησε και η υπόθεση της SIEMENS. Της SIEMENS, που αποτελεί μέρος της ζωής της Ελλάδας από την περίοδο πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά που η νεότερη ιστορία της με τα γνωστά κατορθώματα και τις δωροδοκίες εκτιμάται ότι στη χώρα μας ξεκινάει κατά το 1990, επί οικουμενικής κυβέρνησης, όταν ομόφωνα αποφασίστηκε ότι έπρεπε να προχωρήσουμε στην ψηφιοποίηση της τηλεφωνίας, καθώς κινδυνεύαμε να χάσουμε και επιδοτήσεις από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση. Η οικουμενική κυβέρνηση είχε την στήριξη όλων των κομμάτων τότε και όχι μόνον της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ!
Το δεύτερο που πρέπει να επισημανθεί σχετικά με τη SIEMENS είναι ότι τα ποσά που υποτίθεται ότι διατέθηκαν στην Ελλάδα για δωροδοκίες την περίοδο 1990-2006 ξεπερνούν τα 100 εκατομμύρια ευρώ και ότι φαίνεται ότι τα πήραν κάποιοι πολιτικοί, κάποια κόμματα (με την μορφή κουπονιών;), αλλά και κάποια στελέχη του κράτους και των ΔΕΚΟ. Δεν αποκλείεται όμως, ένα μέρος από αυτά τα 100 εκατομμύρια ευρώ να κατέληξε στις τσέπες στελεχών της εταιρίας στην Ελλάδα, που απλά δήλωναν στην μητρική εταιρία ότι τα χρησιμοποιούσαν για δωροδοκίες.
Και τέλος, ένα τρίτο σημείο είναι ότι σίγουρα τα όποια στοιχεία ταέχουν στη διάθεσή τους και οι Αμερικανοί που έχουν ήδη κάνει έρευνες και στην Αθήνα, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι τελικά τα ονόματα των μιζαδόρων θα γίνουν γνωστά.
Αγγελος Στάγκος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr