Οι Ρεπουμπλικανοί, ακόμα και ο θεωρούμενος ως ημι-ανεξάρτητος Τζον Μακέιν, είναι λίγο δύσκολο να προβάλλουν ως οι φορείς της αλλαγής μια και όλοι τους έχουν, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, στηρίξει επιλογές του απερχόμενου αντιδημοφιλούς προέδρου. Η εικόνα του κόμματός τους έχει επίσης ανεπανόρθωτα πληγεί από την περίοδο της κυριαρχίας τους στο Κογκρέσο, μεταξύ του 1994 και του 2006, η οποία ήταν φτωχή σε νομοθετικό έργο και πλούσια σε σκάνδαλα.

Στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών, ο λαϊκίζων Τζον Έντουαρντς φαίνεται ότι είναι ήδη εκτός της κούρσας, αν και προς το παρόν επιμένει. Η Χίλαρι Κλίντον έχει το πλεονέκτημα της πείρας, είναι αναμφίβολα η πιο ενημερωμένη από τους υποψηφίους για όλα τα μείζονα θέματα, από την υγεία ως την εξωτερική πολιτική, αλλά πολλοί βλέπουν στο πρόσωπό της μια παλινόρθωση του ζεύγους Κλίντον. Ηδη, από το 1992, ο Μπιλ Κλίντον είχε δηλώσει ότι, ψηφίζοντάς τον, οι αμερικανοί «παίρνουν δύο στην τιμή του ενός». Η ολοένα και πιο έντονη παρουσία του στην προεκλογική εκστρατεία της συζύγου του φέτος δείχνει ότι αυτό ισχύει ακόμη. Πολλοί όμως αντιστέκονται στην ιδέα του να ψωνίσουν από το γνωστό προϊόν, για πολλούς λόγους, ο κυριότερος από τους οποίους είναι ότι δε θέλουν να ανακατεύεται στα πόδια του προέδρου τους το έτερον ήμισυ, ακόμα και αν έχει τα προσόντα. Επιπλέον, η ιδέα μιας ακόμα δυναστικής εναλλαγής Μπους-Κλίντον απωθεί πολλούς και οι παραδοσιακά τεταμένες σχέσεις των Κλίντον με τον τύπο προδιαθέτουν, σε περίπτωση που η Χίλαρι πάρει το χρίσμα, για ένα θυελλώδες φθινόπωρο.

Ο Μπάρακ Ομπάμα μέχρι στιγμής έχει καταφέρει να πλασάρει τον εαυτό του ως τον αυθεντικό υποψήφιο της αλλαγής. Η προχθεσινή του συντριπτική νίκη στη Νότια Καρολίνα, με διαφορά υπερδιπλάσια των προβλέψεων των τελευταίων δημοσκοπήσεων, καταδεικνύει ότι ο μιγάς Ομπάμα δεν είναι μόνο ο υποψήφιος των Μαύρων. Η Χίλαρι υπερίσχυσε μόνο στις λευκές γυναίκες. Είναι επίσης ενδεικτικό ότι ο Ομπάμα σάρωσε ανάμεσα στους λευκούς κάτω των 40 ετών. Απ’ό,τι φαίνεται, κέρδισε και πολλές ψήφους συμπάθειας μετά από τις σκληρές επιθέσεις του Μπιλ Κλίντον.

Ο αντίλογος είναι ότι ο 46χρονος Ομπάμα είναι ακόμα άπειρος και ότι χρησιμοποιεί τη ρητορική του δεινότητα για να καλύψει τα κενά του σε συγκεκριμένα ζητήματα. Και αυτό μπορεί να του στοιχίσει το χρίσμα. Η «Σούπερ Τρίτη» στις 5 Φεβρουαρίου θα δείξει αν οι Δημοκρατικοί, τουλάχιστον, είναι δεκτικοί στο αίτημα της «αλλαγής». Συνήθως, όταν οι ψηφοφόροι προτάσσουν την αλλαγή, τείνουν να παραβλέψουν τις τυχόν αδυναμίες του υποψηφίου και να επικεντρωθούν στο μήνυμα και στο χάρισμα. Κάτι τέτοιο έγινε το 1960, όταν ψήφισαν το νεαρό και με όχι τόσο συγκεκριμένο πρόγραμμα Τζον Κένεντι.

Το περασμένο Σάββατο, η κόρη του Κένεντι Καρολάιν έγραψε ένα άρθρο στους Τάιμς της Νέας Υόρκης με το οποίο στηρίζει τον Ομπάμα για πρόεδρο. Έγραψε, μεταξύ άλλων, ότι «ποτέ δε γνώρισα κάποιον πρόεδρο που να με ενέπνευσε όπως πολλοί μου λένε ότι τους ενέπνευσε ο πατέρας μου. Για πρώτη φορά, όμως, πιστεύω ότι βρήκα τον άνθρωπο που θα μπορούσε να γίνει αυτός ο εμπνευσμένος πρόεδρος, όχι μόνο για μένα αλλά για μια νέα γενιά». Ο Μπάρακ Ομπάμα σίγουρα ελπίζει ότι υπάρχουν πολλοί που συμμερίζονται τον ενθουσιασμό της.

Δημήτρης Νέλλας

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr