Δύσκολα πράγματα όλα αυτά και γίνονται δυσκολότερα αν επισημάνουμε τις εμπειρίες που αποκομίσαμε, παρατηρώντας την συμπεριφορά του κ. Γ. Παπανδρέου και την πορεία του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τα τελευταία 3,5 χρόνια. Το ΠΑΣΟΚ δεν ανανεώθηκε, δεν οργανώθηκε, δεν απέκτησε εύληπτο και συνεπέςπολιτικό στίγμα, δεν υπερασπίστηκε το αξιόλογο έργο των κυβερνήσεων του κ. Σημίτη και επικοινωνιακά τα έκανε μαντάρα.

Τα ήδη γερασμένα και κουρασμένα μεγαλοστελέχη του είναι τώρα φορτωμένα με 3,5 χρόνια επιπλέον και είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς, πριν το διαπιστώσει, ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου θα μεταμορφωθεί ριζικά και θα κάνει τώρα και μάλιστα σωστά, εκείνα που δεν έκανε στην προηγούμενη θητεία του στην ηγεσία. Είναι επίσης εξαιρετικά αμφίβολο αν ο κ. Βενιζέλος θα μπορούσε να τα κάνει όλα αυτά…

Στο ΠΑΣΟΚ αυτή την εποχή είναι της μόδας η καραμέλα περί αναγκαίας στροφής προς τα αριστερά, ό,τι αυτό σημαίνει. Την πιπιλάνε κυρίως οι υποστηρικτές του κ. Γ. Παπανδρέου, που στην πλειοψηφία τους είναι παλαιοπασόκοι οι οποίοι αναπολούν την δεκαετία του ΄80, είναι δεμένοι με τον κρατικισμό και κάλλιστα θα μπορούσαν να ψηφίζουν ΚΚΕ. Το θολό όραμά τους περιλαμβάνει μία Ελλάδα, περίπου σαν την τελευταία σοβιετική δημοκρατία στην Ευρώπη, όπου βέβαια όλο και θα περισσεύει μία θεσούλα «για πάρτη τους» στον κρατικό μηχανισμό. Η άποψή τους ενισχύθηκε και από τα κέρδη που σημείωσαν τα κόμματα της Αριστεράς στις τελευταίες εκλογές και νομίζουν ότι αυτό συνέβη επειδή επί Σημίτη το ΠΑΣΟΚ έγινε πολύ …δεξιό.

Στην πραγματικότητα,η Ελλάδα είναι σήμερα στα χαρτιά ίσως το πιο κοινωνικό κράτος στην Ευρώπη. Δεν χρειάζεται και δεν αντέχει να γίνει πιο κοινωνικό από πλευράς νόμων. Το πρόβλημα είναι η πολύ κακή λειτουργία αυτού του κοινωνικού κράτους, οι χαμηλού επιπέδουυποδομές σε πολλούς τομείς, το ανεκπαίδευτο προσωπικό,η ανευθυνότητα των υπάλλήλων, η γραφειοκρατία, η εκτεταμένη σε όλες τις μορφές τηςδιαφθορά στον κρατικό μηχανισμό και στην κοινωνία γενικότερα (που τα Ζωνιανά είναι η ακραία της μορφή), η κακή νοοτροπία, η χείριστη παιδεία, η έλλειψη στιβαρής πολιτικής τάξης, η υποβάθμιση τα έννοιας του «manatzement”, ο αφόρητος επαρχιωτισμός, η νοοτροπία της επαιτείας και της μιζέριας,έλλειψη σεβασμού στο περιβάλλον, η άθλια αισθητική. Το πρόβλημα δηλαδή είναι η συνισταμένη όλων εκείνων που συμβάλλουν στην καθυστέρηση της χώρας στο πλαίσιο της Ευρώπης.

Στην βελτίωση όλων αυτών πρέπει να στοχεύσει το ΠΑΣΟΚ για να ξαναβρεθεί στο κέντρο της πολιτικής ζωής. Όχι μόνο στα λόγια βέβαια και γι΄ αυτό απαιτούνται ρήξεις, πολλές ρήξεις,μέσα και έξω από το κόμμα. Είναι μάλλον απίθανο να προχωρήσει σε τέτοιες ρήξεις ο κ. Γ. Παπανδρέου (ή ο κ. Βενιζέλος) και έτσι, είναι εξίσου απίθανο το ΠΑΣΟΚ να φτάσει στην πολυπόθητη κάθαρση τηνΚυριακή.

Αγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr