Δεν θέλουν λύση, απλά θέλουν μία διέξοδο που να δίνει την εντύπωση λύσης. Κυβέρνηση, κόμματα, συνδικαλιστές, ταμεία και πολλοί ασφαλισμένοι, κυρίως του δημοσίου και των λεγόμενων ευγενών ταμείων, προτιμούν να μείνουν τα πράγματα όπως είναι και για το μέλλον, έχει ο Θεός...

Ειδικά για την κυβέρνηση, τα κόμματα και τους συνδικαλιστές, ο βασικός λόγος που δεν θέλουν λύση είναι ότι το μέγεθος του πολιτικού και κοινωνικού κόστους. Ο ρεαλισμός της προσωπικής επιβίωσης επιβάλλει την αντιμετώπιση του παρόντος, καθώς κανείς από όλους αυτούς που βρίσκονται στα πράγματα σήμεραδεν θα κληθεί να δώσει λόγο στο μέλλον, όταν η φούσκα του Ασφαλιστικού θα σκάσει στα μούτρα των εργαζομένων εκείνης της εποχής. Γιαυτό και βγαίνουν κάποιοι τύποι σαν τον κ. Μανώλη της Ν.Δ. και πουλάνε ανέξοδη προστασία στους ψηφοφόρους τους, απειλώντας δήθεν με παραίτηση αν η κυβέρνηση κάνει αποδεκτές τις θέσεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας κ. Γκαργκάνα για το Ασφαλιστικό.

Γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί, γιατί η λύση του Ασφαλιστικού απαιτεί αίσθηση ευθύνης προς τη χώρα και τις επόμενες γενιές, αλλά αυτή η αίσθηση ευθύνης, που αποτελεί μορφή κοινωνικής ευθύνης, δεν αφθονεί και δεν βρίσκεται στους δρόμους, αυτή την εποχή στη συγκεκριμένη χώρα. Από εκεί και πέρα, δίνονται και μάχες για τηνεξυπηρέτηση διάφορων συμφερόντων -με την καλή έννοια- , κάτι απόλυτα φυσιολογικό στην πολιτική. Γιατί το Ασφαλιστικό διασυνδέεται άμεσα με την πολιτική, όπως και πάρα πολλές άλλες εκφράσεις της κοινωνικής ζωής.

Η κυβέρνηση διαλαλεί ότι η όποια λύση επιλεγεί δεν θα θίξει κεκτημένα. Αρα δεν πρόκειται να πειράξει τις συντάξεις, ή τους χρόνους συνταξιοδότησης και τα υπόλοιπα που συνιστούναυτά τα κεκτημένα. Θα προσπαθήσει να βάλει τάξη στα βαρέα και ανθυγιεινά, στις αναπηρικές και θα κυνηγήσει και κάποιους για τις ασφαλιστικές εισφορές, ενώ την ίδια στιγμή θα προωθεί ευνοϊκές ρυθμίσεις για άλλους και πάπαλα. Αυτά βέβαια δεν συνιστούν λύση, αλλά τι να κάνουμε, εκτός αν πάλι έχουμε παρέμβαση από τις Βρυξέλλες. Φαίνεται ότι τα προβλήματα της υπογεννητικότητας, της ανεργίας των νέων -που συνδέεται με το Ασφαλιστικό- ή τωνυπέρογκων λειτουργικών εξόδων των ταμείων, θα τα λύσει μόνη της η φύση! Προς το παρόν αρκούν οι καταγγελίες εναντίον κάθε πρότασης και κάθε επισήμανσης, αρκούν οι όροι και οι απαιτήσεις που τίθενται, αρκούν οι διαβεβαιώσεις υπέρ του διαλόγου που θα καθυστερεί τις αποφάσεις. Ο σκοπός είναι αποφάσεις να μην παίρνονται και προβλήματα να μη λύνονται.

Αγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr