Είναι γνωστό ότι μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Γ. Παπανδρέου συνέβαλε αποφασιστικά στη νίκη του κ. Κ. Σημίτη στο συνέδριο του 1996, γεγονός που είχε εξαγριώσει εκείνη την εποχή ένα πολύ μεγάλο μέρος των «ανδρεϊκών» που τον κατηγορούσαν ότι πρόδωσε τον πατέρα του. Με τη σειρά του, ο κ. Κ. Σημίτης τον προώθησε πολιτικά καιαρχές του 2004 του έδωσε το «δαχτυλίδι» της ηγεσίας του κόμματος, την οποία ανέλαβε περίπου…δια βοής. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρχε τότε άλλος σοβαρός υποψήφιος, αλλά και η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν από αδόκιμη ως και αστεία. Ωστόσο, ο κ. Γ. Παπανδρέου ανέλαβε και κανείς από τους σημερινούς λάβρους «παπανδρεϊκούς» δεν σκέφτηκε τότε ίσως να μην τον συνέφερε μεσομακροπρόθεσμα, αφού το ΠΑΣΟΚ ήταν ήδη σμπαραλιασμένο. Ούτε βέβαια ο απασχολήθηκε με τέτοιες σκέψεις.

Αυτές οι σκέψεις άρχισαν να τριβελίζουν το μυαλό του ιδίου και των «δικών» του, μετά την μεγαλοπρεπή ήττα του 2004. Οπότε και άρχισε να ρίχνει τις ευθύνες για την ήττα στα λάθη, στις παραλείψεις, στη νοοτροπία και στα όποια πραγματικά ή φανταστικά φαινόμενα διαφθοράς των κυβερνήσεων Σημίτη. Ακολούθησε δηλαδή τακτική ανάλογη με αυτή της Νέα Δημοκρατίας, που επεδίωξε και σε μεγάλο βαθμό τα κατάφερε, να επιβάλει την άποψη ότι παρέλαβε μία χώρα οικονομικά κατεστραμμένη, βυθισμένη στο χάος της διαφθοράς και απολύτως αναξιόπιστη. Ουσιαστικά αυτές τις μπούρδες τις υιοθέτησε και ο Γ. Παπανδρέου και επί 2,5 τουλάχιστον χρόνια αρνιόταν να υπερασπισθεί το σημαντικότατο έργο και τις μεγάλες επιτυχίες των κυβερνήσεων Σημίτη. Αυτές τις θυμήθηκε πολύ αργά, όταν η σύγκριση των επιδόσεων της κυβέρνησης της Ν.Δ. με εκείνες τις προηγούμενης κυβέρνησης ήταν συντριπτική σε βάρος της πρώτηςκαι το «ηθικό» πλεονέκτημα που είχε αποκτήσει επικοινωνιακά χάθηκε λόγω Χούπηδων, κουμπάρων, ομολόγων, πλήρους κομματικής άλωσης του κράτους κλπ.

Ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ υπό τον κ. Γ. Παπανδρέου κατάφερε όχι μόνο να χάσει και πάλι με διαφορά τις εκλογές, αλλά και να χάσει σημαντικό μέρος της δύναμής του, παρ΄ όλο που βρισκόταν στην αντιπολίτευση. Τότε, ο κ. Γ. Παπανδρέου και οι συνεργάτες του ξαναθυμήθηκαν τις ευθύνες του κ. Σημίτη, αφού πλέον προέκυψε και διεκδικητής της ηγεσίας, ο κ. Βενιζέλος. Ουσιαστικά, προσπαθούν να πείσουν ότι τις εκλογές δεν τις έχασε ο κ. Γ. Παπανδρέου, αλλά ο κ. Κ. Σημίτης, γιατί υποτίθεται ότι τότε το άδολο, το ηρωϊκό, το πατριωτικό, το φιλολαϊκό και ευεργετικό, το αδιάφθορο, το προοδευτικόΠΑΣΟΚ…αλλοτριώθηκε. Και ο Κ. Γ. Παπανδρέου ευθύνεται μόνο επειδή δεν τσάκισε κατά τα προηγούμενα 3,5 χρόνια τους λεγόμενους «εκσυγχρονιστές», το πνεύμα τους και φυσικά τον ίδιο τον κ. Κ. Σημίτη. Επιπλέον, ανακάλυψαν ότι τόσο καιρό αυτοί όλοι υπονόμευαν το κόμμα και τον κ. Γ. Παπανδρέου και εξακολουθούν να κάνουν το ίδιο.

Στην πολιτική επιτρέπονται πάρα πολλά, αλλά υπάρχουν και όρια. Όπως υπάρχει και η γελοιοποίηση όταν κανείς ξεπερνά τα όρια. Αυτή τη στιγμή, ο κ. Γ. Παπανδρέου και οι «παπανδρεϊκοί» δείχνουν να έχουν ξεχάσει την συντριπτική ήττα στις εκλογές, τον κ. Ευ. Βενιζέλο και τους «βενιζελικούς», φυσικά την κυβέρνηση. Αντίθετα διαλαλούν ότι ένας είναι ο εχθρός: ο κ. Σημίτης! Σε καλό να τους βγει, αφού επιθυμούν την ρήξη με τον τελευταίο πρωθυπουργό του ΠΑΣΟΚ και την τελευταία οκταετία του κόμματος στην κυβέρνηση, αλλά μάλλον δεν θα τα καταφέρουν. Και δεν θα τα καταφέρουν γιατί δεν έχουν τα προσόντα που απαιτούνται. Αυτή είναι η πραγματικότητα…

Αγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr