Οι ενδείξεις είναι ισχυρότατες και θα μπορούσαν άνετα να εκληφθούν και ως αποδείξεις. Η κυβέρνηση από την αρχή επιδίωξε να μην υπάρχει χρόνος για πολιτική ζύμωση στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, οπότε ήλθε και η πύρινη λαίλαπα, με αποτέλεσμα όποιος τολμούσε ή τολμά να επιδιώξει την πολιτική αντιπαράθεση να θεωρείται βέβηλος. Στο σημείο αυτό φάνηκε και η αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να επιβάλει μία πιο πολιτική ατζέντα, χωρίς να σημαίνει ότι και το ίδιο δεν χαρακτηρίζεται σε αρκετό βαθμό από μία τάση προς την α-πολιτική.

Ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ δημοσιοποίησε ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης, ενώ η Ν.Δ. δεν το έκανε. Βεβαίως, κανείς δεν δείχνει να ενδιαφέρεται για το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, ούτε και κανείς ενδιαφέρεται για το γεγονός ότι η Ν.Δ. δεν παρουσίασε δικό της πρόγραμμα για την επόμενη θητεία της, αν εκλεγεί. Υπάρχουν μάλιστα στελέχη της που έχουν σχεδιάσει τις προεκλογικές τους εκστρατείες σε απολύτως α-πολιτική βάση. Τρανό παράδειγμα ο κ. Βουλγαράκης που μοιράζει φυλλάδια με ελάχιστα λόγια, αλλά και με ένα CD με τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι. Πάλι καλά, γιατί αν δεν ήταν υπουργός Πολιτισμού θα προτιμούσε σίγουρα τραγούδια της Πέγκυς Ζήνα…

Για τα μικρότερα κόμματα, ούτε λόγος να γίνεται. Το ΚΚΕ, που υποτίθεται ότι έχει βαπτιστεί στην πολιτική λόγω ιδεολογίας, περιορίζεται να καταγγέλλει τον δικομματισμό καινα επιμερίζει τις ευθύνες, μπας και αποσπάσει κομμάτι από τις σάρκες του ΠΑΣΟΚ. Ακόμη και στα σποτ και τα συνθήματα, ζητά από τους πολίτες να το ψηφίσουν μόνο και μόνο για να κτυπηθεί ο δικομματισμός και όχι για να υποστηρίξουν τις θέσεις του. Κάπως αντίστοιχα λειτουργεί ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., εξειδικευμένος και αυτός στον λόγο της καταγγελίας. Για το περιβόητο κόμμα του κ. Καρατζαφέρη, το ΛΑ.ΟΣ, δεν υπάρχει λόγος να αναφερθούμε, αφού δεν καταλαβαίνουμε τι ευαγγελίζεται. Γιατί ούτε ακροδεξιό είναι, ούτε εθνικιστικό είναι, ούτε φιλοεκκλησιαστικό είναι. Μάλλον για προσωπική εταιρία του αρχηγού της πρόκειται!

Αλλά μήπως και το περίφημο “debate”, δεν είναι μία α-πολιτική διαδικασία; Δεν έχει καμία σχέση με την έννοια της πολιτικής συζήτησης ή αντιπαράθεσης, αφού ούτε συζήτηση γίνεται, ούτε αντιπαράθεση. Είναι μία δήθεν παράσταση, με στόχο να διατηρηθούν απολύτως οι ισορροπίες, μέχρις αφυδάτωσης, ώστε να μην ξεχωρίσει κανείς αρχηγός και κανένα κόμμα. Αλλωστε οι εκπρόσωποι των κομμάτων αποφασίζουν τα διαδικαστικά του “debate”. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στόχος του είναι να διατηρηθούν οι ισορροπίες και ανάμεσα στα μεγαλοκάναλα της τηλεόρασης και τους εκπροσώπους τους.

Συμπέρασμα: Η πολιτική απουσιάζει και αναζητούνται τα ίχνη της, έστω και την τελευταία εβδομάδα πριναπό τις εκλογές.

Αγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr