Πολλοί ίσως πιστεύουν ότι η στήριξη και η αναβίωση της περιοχής είναι θέμα μόνο χρημάτων και οργάνωσης. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι. Τα χρήματα είναι βέβαια απαραίτητα και θα απαιτηθούν πολύ μεγάλα κονδύλια, ευρωπαϊκά, κρατικά και ιδιωτικά, τα οποία δεν αποκλείεται να βρεθούν σε πολύ μεγάλο ποσοστό. Θα χρειαστεί και οργάνωση για να ξαναστηθούν στα πόδια του ο κόσμος και οι δραστηριότητές του, κυρίως πάνω σε νέες βάσεις, αλλά γι αυτό πρέπει να έχουμε τις επιφυλάξεις μας, καθώς η οργάνωση, η διοίκηση και η διαχείριση ανθρωπίνων πόρων δεν αποτελούν τομείς στους οποίους διακρίνονται οι έλληνες. Ακόμη περισσότερο, δεν διακρίνεται σ΄ αυτούς τους τομείς το ελληνικό κράτος.

Ωστόσο, ο παράγοντας που θα παίξει σημαντικό ρόλο, σε συνάρτηση βέβαια με τα προηγούμενα, είναι ο χρόνος. Η Ηλεία, που έπαθε την μεγαλύτερη καταστροφή, η Μεσσηνία, η Αρκαδία, η Λακωνία, η Αχαία ζούσαν παραδοσιακά από το ελαιόλαδο και τις ελιές, τον τουρισμό, την κτηνοτροφία, την αμπελουργία, τον δασικό πλούτοκαι σε γενικές γραμμές την γεωργία. Η αποκατάσταση των ελαιοδέντρων και των προϊόντων τους απαιτεί τουλάχιστον 5-7 χρόνια, η κτηνοτροφία χρειάζεται 2-3 χρόνια, τα αμπέλια θέλουν και αυτά τον χρόνο τους, ο δασικός πλούτος θα ξαναδημιουργηθεί σε 20-30 χρόνια και αν, ο τουρισμός θα σημειώσει κατακόρυφη πτώση γιατί ποιος θα επισκέπτεται τον κρανίου τόπο...

Θα μπορούσαν να αναφερθούν και άλλες αρνητικές επιπτώσεις από τον όλεθρο που βρήκε την περιοχή, αλλά και τη χώρα. Τιμές που θα πάρουν την ανηφόρα σε διάφορα είδη και αρνητικές συνέπειες στον τουρισμό άλλων περιοχών που συνδέονται με τις πληγείσες. Εκτός από τον ελληνικό πληθυσμό, υπήρχε και ένας πληθυσμός οικονομικών μεταναστών που είχαν βρει καταφύγιο και δούλευαν στην περιοχή. Αρκετοί είχαν αποκτήσει και κάποιες ρίζες. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων θα αναζητήσει την τύχη της αλλού και αρκετοί θα καταφύγουν στις μεγάλες πόλεις, όπου όμως θα είναι δύσκολο να βρουν δουλειά, με πιθανό αποτέλεσμα την αύξηση της εγκληματικότητας.

Αλλά το βασικό ερώτημα είναι αν θα μείνουν οι έλληνες στην περιοχή, νέοι και ηλικιωμένοι. Αν θα βρουν το κουράγιο οι νέοι να περιμένουν την πλήρη αποκατάσταση του περιβάλλοντος και του φυσικού πλούτου, αν θα μπορούν να βρουν άλλες δουλειές, αν θα μπορούν να θρέψουν τους εαυτούς τους και τους «γέρους» τους, αν θα αντέξουν ψυχολογικάτην δραματική αλλαγή του φυσικού περιβάλλοντος, στο οποίο είχαν συνηθίσει να ζουν και να αξιοποιούν. Είναι πολύ πιθανό να δούμε εσωτερική μετανάστευση σημαντικής κλίμακας, αλλά η αλήθεια είναι ότι τις πρώτες διαπιστώσεις θα τις κάνουμε μετά από ένα χρόνο για να δούμε τις τάσεις Ως τότε πάντως, δεν μπορούμε να αισιοδοξούμε.

Αγγελος Στάγκος

[email protected]

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr