Θα μπορούσε να προστεθεί ότι είναι και ο λαός, αλλά αυτός έχει τη δυνατότητα να εκφράζει τη γνώμη στις εκλογές δια της ψήφου του καισυνήθως η γνώμη αυτή αφορά συλλογικά μία κυβέρνηση κα όχι επί μέρους πρόσωπα, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Κριτές και ακόμη περισσότερο, ελεγκτές των υπουργών είναι και τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, αλλά στην Ελλάδα, για πολλούς και διάφορους λόγους έχουν χάσει πολύ μεγάλο μέρος της δικής τους αξιοπιστίας για να λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν.
Αυτή τη στιγμή λοιπόν κα με δεδομένο ότι οι εκλογές απέχουν τουλάχιστον ένα χρόνο ακόμη, σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις του κ. Καραμανλή, ο μόνος κριτής των επιδόσεων των υπουργών της κυβέρνησής του, είναι ο ίδιος. Και επειδή πολλά έχουν ειπωθεί για τον πρωθυπουργό, αλλά ποτέ κανείς δεν τον κατηγόρησε ότι δεν είναι έξυπνος και δεν διαθέτει κρίση, αποτελεί μυστήριο πως είναι δυνατόν να ανέχεται ακόμη κάποιους από τους υπουργούς του. Πως είναι δυνατόν να τους παρακολουθεί στις σχεδόν καθημερινές επιδείξεις ανεπάρκειας και να μην έχουν σπάσει τα νεύρα του, που δεν είναι και ατσαλένια. Γιατί και η υπομονή έχει τα όριά τα , όπως τα έχουν και ο φόβος του πολιτικού κόστους, η απέχθεια προς τους συχνούς ανασχηματισμούς, ή έστω και η αδιαφορία
Στο κάτω-κάτω της γραφής, όταν οι υπουργοί πέφτουν από γκάφα σε γκάφα, δεν μπορούν να προωθήσουν το κυβερνητικό έργο στον τομέα τους ή δημουργούν συνεχώς προβλήματα, τότε αρνητικός αντίκτυποςαντανακλά σε όλη την κυβέρνηση, ή ακόμη και στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Και καλά τώρα πουτο ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε συνεχή κρίση και η δημοτικότητα του κ. Καραμανλή καλύπτει τις αδυναμίες και την ανεπάρκεια πολλών υπουργών του, αλλά αυτή η ανοχή του εκλογικού σώματος κανονικά έχει και ημερομηνία λήξης. Δηλαδή πόσο να ανεχθεί άλλο τις γκάφες και την συμπεριφορά του υπουργού Ναυτιλίας κ. Κεφαλογιάννη, την μπουρδολογία και την διοικητική ανεπάρκεια του κ. Πολύδωρα, τις συνεχείς παλινωδίες, τις περίεργες σχέσεις με «κουμπάρους» και την δήθεν προβληματισμένη όψη του υπουργού Απασχόλησης κ. Τσιτουρίδη, την μειωμένη αντίληψη και την ανεπάρκεια του υφυπουργού Αθλητισμού κ. Ορφανού, την ατελέσφορη επιστημοσύνηστο «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω»του υπουργού Προεδρίας κ. Παυλόπουλου,ακόμη και την συνεχή απουσία του υπουργού Εθνικής Αμυνας κ. Μεϊμαράκη από το υπουργείο του και τόσους άλλους.
Δεν είναι ανάγκη να αναφερθούν ένα προς ένα τα προβλήματα και οι αποτυχίες των παραπάνω και μερικών άλλων. Τα γνωρίζει και τις νοιώθει στο πετσί του με κάθε ευκαιρία το Πανελλήνιο,πότε με την ουσιαστική νέκρωση των λιμανιών και των επιπτώσεων που αυτό έχει, πότε τα κατορθώματα των αστυνομικών, πότε με την κατάθεση μη εφαρμόσιμων ή και σκανδαλωδών τροπολογιών οι οποίες αμέσως αποσύρονται μόλις γίνουν αντιληπτές, πότε με θέσεις και προεδρικά διατάγματα που μας διασύρουν στην Ευρώπη,πότε με περίεργες πρωτοβουλίες και επίδειξη ευνοιοκρατίας που κάνει άνω-κάτω «το σύστημα» του ποδοσφαίρου. Στην περίπτωση του κ. Μεϊμαράκη το κοινό αναρωτιέται πότε βρίσκει τον χρόνο να ασχολείται με την άμυνα της χώρας αφού βρίσκεται και ασχολείται με όλα τα υπόλοιπα
Δεν μπορεί λοιπόν να μην τα βλέπει όλα αυτά ο κ. Καραμανλής και το ερώτημα είναι γιατί δεν τα διορθώνει, αφού ακόμη και οι δημοσκοπήσεις τα επισημαίνουν, ασχέτως του προβαδίσματος που έχει η Νέα Δημοκρατία και της βεβαιότητας ότι θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Ο στόχος μίας κυβέρνησης δεν είναι απλά να κερδίζει τις εκλογές, αλλά και να πηγαίνει τον τόπο μπροστά. Αν το δεύτερο δεν ενδιαφέρει τον πρωθυπουργό που κάποτε συνιστούσε στα στελέχη του να επιδεικνύουν σεμνότητα και ταπεινοφροσύνη, κινδυνεύει να κατηγορηθεί ο ίδιος για επίδειξη αλαζονείας. Μόνο και μόνο γιατί φαίνεται να αδιαφορεί για τις χαμηλές επιδόσεις των υπουργών του.
Αγγελος Στάγκος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr