Η επάρκεια και η τιμή της γαλοπούλας,των αρνιών ή των κατσικιών τις αντίστοιχες περιόδους, τα θέματα και τα αποτελέσματα των εισαγωγικών εξετάσεων στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, οι εκπτώσεις, η κατάθεση του προϋπολογισμού με διάφορες λεπτομέρειες είναι μερικά από «τα προβλήματα» που απασχολούν το Πανελλήνιο κάθε χρόνο, πάντα με κραυγές, με υστερίες και με ακατάσχετες μπουρδολογίες. Είναι σαν το πασατέμπο για να περνάει η ώρα, αλλά με αναγωγή σε ολόκληρη τη χώρα, που με αυτό τον τρόπο αρμενίζει αμέριμνα και συντηρητικά στον χρόνο.

Αυτή την εποχή ασχολούμαστε με τον προϋπολογισμό, όπως ακριβώς κάθε χρόνο, περιμένοντας με αγωνία να έλθει ο καιρός της ενασχόλησης με την γαλοπούλα που θα γεμίσει το χριστουγεννιάτικο τραπέζι. ΄Αλλωστε, η μοναδική διαχρονική ενασχόληση αυτής της χώρας είναι η τιμή της ντομάτας, καθώς είναι γνωστό ότι παραδοσιακά καιαπό αρχαιοτάτων χρόνων οι έλληνες την έτρωγαν σε όλη τη διάρκεια του έτους…Για να ξαναγυρίσουμε όμως στον προϋπολογισμό που είναι η εποχή του και μας απασχολεί ιδιαίτερα, σε σημείο να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι, η αλήθεια είναι ότι πρόκειται…για μία από τα ίδια. Πρόκειται δηλαδή για μία προσπάθεια χωρίς έμπνευση.

Ιστορικά, όλοι σχεδόν οι προϋπολογισμοί στην Ελλάδα αποδεικνύονται μη εκτελεστοί για τους ίδιους περίπου λόγους. Το κράτος αδυνατεί να περιορίσει την εκτεταμένη φοροδιαφυγή, την εκτεταμένη φοροκλοπή και την εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή και επομένως δεν μπορεί να αυξήσει τα έσοδά του από άμεσους φόρους, σε μία χώρα όπου το ποσοστό των αυτοαπασχολούμενων είναι πολύ μεγάλο, Την ίδια ώρα δεν μπορεί να περιορίσει τις δαπάνες του, παρά τα μεγάλα λόγια και τις υποσχέσεις κάποιων κυβερνήσεων.

Απόδειξη ότι οι δαπάνες αυξήθηκαν σημαντικά, αφού ο δημόσιος τομέας φορτώθηκε με περισσότερους υπαλλήλους και τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ έκαναν άλματα. ΄Εχουμε φθάσει στο σημείο ο μισός προϋπολογισμός να πηγαίνει σε μισθούς και συντάξεις και τα πράγματα θα χειροτερεύουν συνεχώς, όσο δεν μειώνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι, δεν εξυγιαίνονται οι ΔΕΚΟ και δεν γεννούν οι έλληνες. Η κατάσταση επιβαρύνεται εξαιρετικά από την εξυπηρέτηση του χρέους, που και αυτό αυξάνεται θεαματικά από χρόνο σε χρόνο, καθώς δανειζόμαστε για να καλύψουμε τα ελλείμματα.

Από εκεί και πέρα, η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες στον ένα ή τον άλλο βαθμό, καταφεύγει στα γνωστά κόλπα. Αυξάνει την άμεση φορολογία, επιβαρύνοντας αυτούς που δεν μπορούν να κρύψουν εισοδήματα από την εφορία, άρα τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, όχι του ΟΓΑ, καθώς όλοι σχεδόν οι υπόλοιποι τα καταφέρνουν στην φοροδιαφυγή και την φοροκλοπή. Κυρίως όμως αυξάνει τους έμμεσους φόρους που τους πιάνουν όλους, δικαίους και αδίκους, φτωχούς και πλούσιους. Τα πολύ τελευταία χρόνια, η κυβέρνηση επιδίδεται και στο σπορ της εκποίησης της κρατικής περιουσίας, αλλά με τους ρυθμούς που πάμε, σε λίγο καιρό δεν θα μείνει τίποτα. Τότε βέβαια θα αρχίσουμε να πουλάμε γη μέχρις ότου μας τελειώσει και αυτή!

Κάπως έτσι είναι η βασική εικόνα του προϋπολογισμού κάθε χρόνο και από εκεί και πέρα αρχίζουν οι λεπτομέρειες που αφορούν κάποια τμήματα του πληθυσμού. Τη μία φορά ωφελούνται μερικοί και αδικούνται άλλοι, την επόμενη το αντίστροφο. Ποτέ όμως δεν υπάρχει συγκεκριμένη κατεύθυνση, ποτέ δεν παρατηρείται εγκατάλειψη της πεπατημένης, ποτέ δεν υπάρχει έμπνευση ή γενναία απόφαση. Ούτε και φέτος.

Αγγελος Στάγκος

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr