Είναι άνθρωποι σκεπτόμενοι και ταυτόχρονα νηφάλιοι, συνήθως προοδευτικοί με την πραγματική σημασία του όρου και όχι την κραυγαλέα, με κάποια αισθητική, ασφαλώς διαφορετική από αυτήν που κυριαρχεί στις τηλεοράσεις και την κοινωνία. Είναιδυστυχώςαυτοί που αποτελούν στην Ελλάδα την «οικτρή μειοψηφία» και είτε έχουν μπει στο περιθώριο, είτε οι ίδιοι έχουν επιλέξει την θέση του «παρατηρητή», είτε θεωρούνται πλέον γραφικοί κατά την επικρατούσα αντίληψη.
Ωστόσο, μπορεί να αποτελούν «οικτρή μειοψηφία» εκείνοι που αντιλαμβάνονται και βλέπουν καθαρά την κατάσταση, αλλά το γεγονός είναι ότι δεν πάει άλλο. Το μοντέλο της νεοελληνικής κοινωνίας έχει πιάσει πάτο και αυτό αποδεικνύεται ήδη. Βρισκόμαστε καθημερινά μπροστά σε αδιέξοδα σε όλους σχεδόν τους ζωτικούς τομείς. Τους τομείς δηλαδή που συντελούν στο να διατηρεί μία χώρα και μια κοινωνία την επαφή με τους καιρούς, ώστε οι πολίτες της να μην βρεθούν μαζικά στο περιθώριο. Ιδιαίτερα όταν αυτήχώρα αδυνατεί για αντικειμενικούς και υποκειμενικούς λόγους να παίξει οποιονδήποτε ρόλο στην διαμόρφωση των καιρών.Αρα δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σοφία για να γίνει κατανοητό που οδηγείται μία κοινωνία η οποία αδυνατεί να διαμορφώσει καταστάσεις και ταυτόχρονα αδυνατεί να προσαρμοστεί σ΄ αυτές που διαμορφώνονται από άλλους.
Ετσι, πολύ επιδερμικά, είναι σαφές ότι η παιδεία βρίσκεται σε αδιέξοδο και το ίδιο συμβαίνει με την κρατική μηχανή-δημόσιο, ΔΕΚΟ, ΟΤΑ, αστυνομία, στρατός, δικαιοσύνη- το ασφαλιστικό,το ανθρώπινο δυναμικό, τον επαγγελματισμό, την έρευνα και τις επιστήμες, την σχέση με την τεχνολογία, τις τέχνες, την υπογεννητικότητα, το περιβάλλον, την ανεργία. ΄Εχουμετεράστια ελλείμματα στη δημιουργικότητα,την επιχειρηματικότητα, την στοιχειώδη λογική, την στοιχειώδηπειθαρχία, την άσκηση, την καλή διατροφή, στην απαραίτητη γνώση. Αντίθετα , μας περισσεύει ο επαρχιωτισμός, η διαφθορά, η υστερία, η αντίδραση σε κάθε καινούργια ιδέα, η κατανάλωση, η κακή αγωγή, η κραυγαλεότητα, ο λαϊκισμός, η τρυφηλότητα, το κάπνισμα. Με λίγα λόγια, δεν μπαίνουμε σε κανένα καλούπι και βαδίζουμε αρειμάνιοι προς τον αφανισμό ως συγκροτημένη και συντεταγμένη κοινωνία. Ισως αυτό και να μην είναι απαραίτητα κακό, αλλά αυτό θα δείξει η νεκροψία και στη συνέχεια η ιστορία.
Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για την παρατεταμένη παρακμή στην οποία έχουμε περιέλθει ως χώρα. Φταίειη έλλειψη κουλτούρας και παιδείας, έχει αρνητικές συνέπειες το γεγονός ότι δεν έχουμε και δεν είχαμε συνοριακή επαφή με την προηγμένη Δύση, ευθύνονται οι αντιδραστικές πολιτικές και κοινωνικές δομές που επικράτησαν για πάρα πολλές δεκαετίες, οφείλεται στην κυριαρχία μιας βολικής αριστερής ιδεολογίας που επέβαλε λογική σοβιετικού κράτους, ήταν καταστρεπτική η μείξη το νεοπλουτισμούκαι της κουλτούρας του λεγόμενου «λάϊφ στάϊλ» των τελευταίων 20 ετών, έκανε μεγάλη ζημιά η φαντασίωση του Χρηματιστηρίου την διετία 1999-2001 και φυσικά δεν αφήνει τίποτα όρθιο η εισβολή και επικυριαρχία της τηλεόρασης , όπως λειτουργεί σήμερα.
Από την άλλη πλευρά είναι φανερό ότι ακόμη καλοπερνούμε από πλευράς πλούτου και αγαθών-τουλάχιστον η πολύ μεγάλη πλειοψηφία, αφού ακόμη και οι φτωχοί έλληνες περνούν καλύτερα από τους αντίστοιχους φτωχούς άλλων ευρωπαϊκών χωρών- και αυτό είναι πραγματικά μυστήριο ως ένα βαθμό. Γιατί στον άλλο βαθμό γνωρίζουμε ότι ζούμε αρκούντως καλά με την εκτεταμένη παραοικονομία και την διαφθορά, τον τουρισμό, την υπεραξία της γης και την οικοδομή, τα κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τα δανεικά, είτε ως χώρα, είτε ως άτομα.
Υπάρχει επομένως μια σύγχυση, καθώς ζούμε σε σχετική ευμάρεια ενώ βρισκόμαστε σε παρακμή. Αυτή η κατάσταση όμως έχει ημερομηνία λήξεως, καθώς καταρρέουν οι θεσμοί που θα βοηθούσαν στο να πάει μπροστά η χώρα. Αυτό προς το παρόν το βλέπει η «οικτρή μειοψηφία» , αλλά γρήγορα θα το νοιώσει και η «συντριπτική πλειοψηφία», γιατί δεν φαίνονται να υπάρχουν δυνάμεις, πολιτικές και άλλες -όχι βέβαια εξωσυνταγματικές-που θα μπορούσαν να βάλουν φρένο στην κατρακύλα. Γι αυτό ακριβώς, η μοναδική μας ελπίδα είναι η πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης.
Αγγελος Στάγκος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr