Ο κ. Καραμανλής μιλάει συνεχώς για μεταρρυθμίσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη , η που έχουν ήδη συντελεσθεί, αλλά αυτές τις μεταρρυθμίσεις δεν τις βλέπουμε. Αντίστοιχα ο κ. Παπανδρέου μιλάει για ανανέωση που έχει ολοκληρωθεί σε μεγάλο βαθμό στο ΠΑΣΟΚ, αλλά ούτε αυτήν την βλέπουμε. Οι συνδικαλιστές από την πλευρά τους αγωνίζονται για τα θεσμικά αιτήματά τους,αλλά και αυτά αποτελούν περιτύλιγμα των οικονομικών , που είναι και τα μόνα τα οποία τους ενδιαφέρουν. Στην πραγματικότητα, οι συνδικαλιστές και οι απασχολούμενοι στον δημόσιο τομέα και τον ευρύτερο τομέα αγωνίζονται λυσσασμέναγια να μην αλλάξει τίποτα άλλο, πέρα από τις αποδοχές τους.
Τρανό παράδειγμα η απεργία των δασκάλων, που διέλυσε την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Οι συνδικαλισταράδες είχαν περιβάλλει με τονμανδύα της αγωνίας για την παιδεία την απεργία τους των έξη εβδομάδωνκαι τελικά αποδείχθηκε ότι το μόνο που τους ενδιέφερε και ενδιαφέρει ήταν τα μπικικίνια. Σταματούν μάλιστα τον λεγόμενο αγώνα τους πολύ φτηνά, μόλιςο κ. Καραμανλής τους πρόσφερε τέσσερις δόσεις, αντί των έξη, για να εισπράξουν το διαβόητο επίδομά τους και ταυτόχρονα τους υποσχέθηκε ότι θα βρεθούν τρόποι για να πάρουν πίσω τις αμοιβές που έχασαν λόγω των κινητοποιήσεών τους.
Τώρα λοιπόν μπορούν να γυρίσουν με ψηλά το κεφάλι και όχι ταπεινωμένοι στις τάξεις, να κοιτάξουν τους μικρούς μαθητές τους κατάματα και σαν να μην τρέχει τίποτα, να τους οδηγήσουν στο δρόμο της μάθησης, τρομάρα τους. Κανείς, ούτε τα ΜΜΕ φυσικά, δεν σκέπτεται και δεν ενδιαφέρεται να μάθει πως θα αποκατασταθεί η περίοδος και οι γνώσεις που χάθηκαν, γιατί όλοι ξέρουν ότι δεν πρόκειται ουσιαστικά αναπληρωθεί. Και αν κάτι αναπληρωθεί, πάλι με ιδιαίτερη προσπάθεια και κόπο από τα παιδάκια θα αναπληρωθεί, που θα κληθούν να πληρώσουν από τον εν ανεπαρκεία ελεύθερο χρόνο τους.
Στην πραγματικότητα πάντως, η χρονιά χάθηκε, όπως θα χαθεί και η χρονιά για τα γυμνάσια και τα λύκεια, αν συνεχισθούν οι καταλήψεις, και για τα πανεπιστήμια , αν γενικευθούν οι κινητοποιήσεις. Οπου και εκεί βέβαια γίνονται κίνητρο είναι η λιγότερη προσπάθεια όσον αφορά τους μαθητές και τους μαθητές και για τα φράγκα, όσον αφορά τους καθηγητές και τους πανεπιστημιακούς. Αν δεν ήταν ειλικρινείς και όχι δήθεν , κεντρικό σύνθημά τους θα έπρεπε να είναι «λιγότερη προσπάθεια, περισσότερα λεφτά», οπότε περιττεύει και κάθε ιδέα περί αξιολόγησης.
Το κακό είναι ότι τα περισσότερα από τα δήθεν μέσα στο οποία και με τα οποία ζει και τρέφεται η ελληνική κοινωνία, κρύβονται πίσω από τον λεγόμενο προοδευτισμό και την αριστερή ιδεολογία και ας μην έχουν καμία σχέση μαζί τους. Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα δεν γίνονται μεταρρυθμίσεις, ο δημόσιος τομέας υπολειτουργεί σε όλες του τις παραλλαγές, η παιδεία έχει ήδη καταρρεύσει, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι ανύπαρκτοι. Κατά τα άλλα, είπαμε Δήθεν πορευόμαστε, κάνοντας σημειωτόν!
Αγγελος Στάγκος
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr