Η τάση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια, είναι οτι η ανάπτυξη θα προέλθει απο άλλους κλάδους, πιο ευέλικτους και ποό «μοντέρνους». Η αλήθεια όμως είναι οτι η βαριά βιομηχανία, έστω και στο περιορισμένο μέγεθος που έχει στην Ελλάδα, είναι βασικός συντελεστής της ανάπτυξης και χρειάζεται την κρατική παρέμβαση, κυρίως σε επίπεδο ρυθμίσεων. Δεν είναι δυνατόν να αγνοείται και να παραγκωνίζεται ένας κλάδος, όπως η βαριά βιομηχανία, με την ανάπτυξη του οποίου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη η τύχη εκατοντάδων νοικοκυριών και εργαζομένων. Για τον λόγο αυτό, η νέα κυβέρνηση χρειάζεται να μείνει πιστή στις προαναγγελίες της για ανάπτυξη και να στραφεί προς τις εγχώριες επενδύσεις, κατανοώντας τις ανάγκες τους.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που οι χώρες με την ισχυρή βιομηχανική παραγωγή έχουν ήδη λάβει μία σειρά άμεσων μέτρων για την τόνωση της οικονομίας και την ενίσχυση του βιομηχανικού κλάδου.

Η Γερμανία δεν δίστασε να πρωτοστατήσει με ένα πρόγραμμα τόνωσης της οικονομίας, ύψους €85 δις με βασικό άξονα την ενίσχυση των εξαγωγικών βιομηχανιών και ιδιαιτέρως των ενεργοβόρων, μέσω και της μείωσης των βιομηχανικών τιμολογίων ρεύματος. Ανάλογα μέτρα βεβαίως έχουν ληφθεί και από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Μεγάλη Βρετανία.

Στο ίδιο μοτίβο κινήθηκε και η Κίνα, που, ας μην ξεχνάμε, αποτελεί την μεγαλύτερη αναπτυσσόμενη αγορά. Στο πλαίσιο των μέτρων στήριξης του κατασκευαστικού κλάδου, η 3η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη προχώρησε σε δυναμική στήριξη της ζήτησης ενεργοποιώντας ένα πακέτο μέτρων ύψους $586 δις (χαλυβουργία και τσιμεντοβιομηχανίες). ενώ όσον αφορά τη βιομηχανία του αλουμινίου αύξησε τα στρατηγικά αποθέματα και, στη συνέχεια, επέτρεψε στους παραγωγούς αλουμινίου να αγοράζουν ηλεκτρική ενέργεια απευθείας από τους προμηθευτές. Και παρά όλα τα παραπάνω, πολλοί σήμερα αναμένουν από την κυβέρνηση του Πεκίνου νέα μέτρα στήριξης που θα απευθύνονται κυρίως στην υποστήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Δεν μπορώ επίσης να μην αναφερθώ σε μια κίνηση του κυβερνήτη της πολιτείας του Missouri, Jay Nixon, που διάβασα πρόσφατα στο περιοδικό Metal Bulletin Research. O κ. Νixon πρόσφατα ανακοίνωσε αναπτυξιακό πακέτο $ 8 εκ. προς την εταιρεία Noranda Aluminum, με σκοπό την επανεκκίνηση μιας γραμμής παραγωγής αλουμινίου στην περιοχή. Η εταιρεία είχε αναγκαστεί να καταφύγει σε απολύσεις εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης, και της μείωσης της παραγωγής. Συγκεκριμένα ποσό των $ 3 εκ. θα δοθεί με τη μορφή δανείου που δεν θα αποπληρωθεί αν η εταιρεία κρατήσει το προσωπικό για τα επόμενα 10 χρόνια, και το υπόλοιπο των$5 εκ.θα περιλαμβάνει περαιτέρω επιχορηγήσειςκαι φοροαπαλλαγές.

Ως συνήθως βέβαια, στην Ελλάδα δεν έχει ληφθεί καμία ολοκληρωμένη πρωτοβουλία για τη στήριξη του, ούτως ή άλλως, συρρικνωμένου βιομηχανικού τομέα και τέτοιες κινήσεις ακούγονται τουλάχιστον ως «εξωγήινες». Ταυτόχρονα, πρακτικές που αποτελούν συνήθεις τακτικές στο εξωτερικό, όπως η μείωση των τιμολογίων του βιομηχανικού ρεύματος, προσκρούουν σε «ογκόλιθους» της ελληνικής πραγματικότητας, όπως τα συμφέροντα της ΔΕΗ.

Με τον τρόπο αυτό, τα τελευταία χρόνια η ελληνική βιομηχανική αγορά κυριαρχείται από πλήρη έλλειψη κινήτρων προς τους ξένους επενδυτές αλλά και τους Έλληνες επιχειρηματίες. Μία δυσάρεστη πραγματικότητα που επιβεβαιώνεται με την αποχώρηση ολοένα και περισσότερων πολυεθνικών από την ελληνική αγορά, καθώς και τη μεταφορά των παραγωγικών δραστηριοτήτων σε τρίτες χώρες.

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι είναι επιτακτική η ανάγκη να μπορέσει η Ελλάδα να στηρίξει την εγχώρια παραγωγή και απασχόληση, προσφέροντας παράλληλα κίνητρα για περαιτέρω επενδύσεις στους κλάδους στρατηγικής σημασίας όπως αυτός της βαριάς βιομηχανίας.

Περιμένουμε λοιπόν το δείγμα γραφής της νέας κυβέρνησης.

Βύρων Ζάννος

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr