Υπάρχουν όμως 3 αλήθειες τις οποίες κάθε επενδυτής οφείλει να γνωρίζει ώστε να αποκομίσει το μέγιστο όφελος με τους λιγότερους κινδύνους:

• Αλήθεια 1^η: Τα structured products δεν αγοράζονται από μεσάζοντες. Οι μεσάζοντες-πωλητές όχι μόνον δεν εξυπηρετούν κανένα αλλά συνήθως στρεβλώνουν την πραγματικότητα των κινδύνων που αναλαμβάνει ο επενδυτής...
  
• Αλήθεια 2^η: Σημασία δεν έχει η απόδοση που προσφέρουν αλλά οι κίνδυνοι που εμπεριέχονται μέσα στην «δομή» των προϊόντων αυτών. Είναι σημαντικό λοιπόν να γνωρίζει εκ των προτέρων ο επενδυτής πόσους και ποιούς κινδύνους αναλαμβάνει, για πόσο καιρό και με τι ορίζοντα...
  
• Αλήθεια 3^η: Αν δεν γνωρίζεις να τα αποτιμάς σε καθημερινή βάση, μην τα αγοράζεις. Πρέπει να είσαι πάντα σε θέση να ποσοτικοποιείς σε καθημερινή βάση, τα κέρδη και τις ζημίες ώστε είτε να προλάβεις το μεγάλο κακό είτε να προλάβεις να αποχωρήσεις εγκαίρως όταν για κάποιο παιχνίδισμα της τύχης έχεις ξεπεράσει πολύ τους αρχικούς σου στόχους..

Συνήθως οι μεγάλες επενδυτικές τράπεζες όταν πωλούν ένα τέτοιο δομημένο προϊόν σ’ έναν ιδιώτη επενδυτή (συνήθως πρόκειται για επένδυση αρκετών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ) τον υποχρεώνουν να υπογράψει ένα πακέτο με χαρτιά όπου καταγράφονται όλα τα πιθανά και απίθανα σενάρια που μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκεια της επένδυσής του. Υπάρχει καταγεγραμμένο το worst case scenario καθώς και το best case scenario. Ο ιδιώτης επενδυτής υπογράφει αναγνωρίζοντας το που βάζει τα λεφτά του.

Οταν ωστόσο ο επενδυτής δεν είναι ιδιώτης αλλά μια π.χ. τράπεζα δεν υπάρχει λόγος να υπογραφεί τέτοιο συμφωνητικό. Η τράπεζα -υποτίθεται ότι- γνωρίζει πολύ καλά ποιούς κινδύνους αναλαμβάνει με ποιό προσδοκώμενο όφελος...

Χρήστος Ν. Κώνστας

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr